** * တခါကေန႔ရက္မ်ား (၄) ** *

ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အလြမ္း

တခါကေန႔ရက္မ်ား (၄)

(Photo Poet SawWai)

ကိုစံေရႊျမင့္ေရ ႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕႕

႐ႈပ္ေထြးေပြလီလြန္းလွတဲ့ ဒီေလာကမွာ အမ်ားစုကေတာ့ သားေရးမယားေရး စားေရးေသာက္ေရးနဲ႔ 
ႀကီးပြားေရး ကိစၥေတြမွာသာ လံုးေထြးေနၾကရသူေတြကမ်ားေတာ့ အခ်ိန္ပိုတိုင္း အားအားယားယား 
ေပါက္တတ္ကရ ေရးေနတဲ့ေကာင္မ်ိဳးကို အျမင္မၾကည္ၾကတာလည္း ရွိခ်င္ရွိလိမ့္မေပါ့ ဗ်ာ။

ဒါေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ ေနာ္ ႕ ႕ ႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ႕ ႕႕႕ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ေျပာမွာေပါ့ ႕႕႕႕ ႕႕ ႕႕ မင္းကြာ 
ဘယ္ဘဝက ဝဋ္ဒုကၡလည္းကြာ ဒီေလာက္ေရးေနတာ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕ ခံ ခံ ႕ ႕႕ခံသာခံ ႕႕ ႕႕ ေဟ့ေကာင္ေရ။

ေအးဗ်ာ ႕  ႕႕႕႕  ႕႕ ကိုယ္ဘဝနဲ႔ကိုယ္ ေပ့ါ၊ ထားပါေတာ့ ထားပါေတာ့ ႕ ႕ ႕႕႕ ေရးခ်င္တာက ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕

ဟိုးတုန္းက ရင္ခုန္သံေတြဗ် ႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕ ႕႕ ဘဝအေမာေတြနဲ႔ လံုးေထြးေနတဲ့သူေတြကို လတ္ဆတ္တဲ့ 
ရင္ခုန္သံေဟာင္းေတြက ဘာရယ္မဟုတ္ တဒဂၤေလာက္ေတာ့ စိတ္အေမာေျပေစတာေပါ့ ဗ်ာ။

မဟုတ္ဘူးလား ႕ ႕႕႕႕ ႕႕ ဗ် ႕႕ ႕႕႕႕႕႕ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘာေက်ာင္းသား ညာေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ား

လိေမၼာ္သီးေဟာင္းမ်ားဆိုၿပီး ငါးဆယ္သားေတြ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္ႀကီးမွာ ပလူပ်ံေနၾကတာ ခင္ဗ်ားလည္း 
ေတြ႔မိမွာေပ့ါ၊ မင္းတို႔လို အေဝးေရာက္ေကာင္ေတြက အျဖစ္သည္းေနတာပါ၊ ငါတို႔ကေတာ့ ယားလို႔ 
ေတာင္ မကုတ္အားဘူးလို႔ ခင္ဗ်ား ေျပာခ်င္သလား၊ ေျပာခ်င္တာ ေျပာဗ်ာ၊ မွန္ေတာ့လည္း ခံေပါ့။

(Photo HHAYEK°FB)

လြမ္းတာကေတာ့ လြမ္းတာပဲဗ်ာ၊ ႀကီးလို႔ လြမ္းတာ ေဝးလို႔ လြမ္းတာ ႏွစ္မ်ိဳးေရာၿပီး ပိုလြမ္းတာေပ့ါ၊

မင္းကလည္းကြာ လြမ္းရင္ ျပန္လာေပ့ါ ႕႕႕႕ ႕ ႕႕ ခင္ဗ်ားေျပာမွာေပ့ါ ႕႕႕႕႕ ႕႕ ႕ အဲလို ႕႕႕႕  ႕႕ ဟုတ္လား၊

တိုင္းေရး ျပည္ေရး ရႈပ္ေထြးတာ အသာထားဗ်၊ မလြယ္ဘူး ဆရာေရ မလြယ္ဘူး၊ ေရွ႕ေရးေနာင္ေရး 
သိပ္မေတြးတတ္တဲ့ ၾကံဳရာက်ပန္း မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးေတြ မလြယ္ဘူးေျပာတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူးလို႔ 
ခင္ဗ်ားေျပာမွာကိုလည္း သိပါတယ္ဗ်ာ၊ ထားပါဗ်ာ အဲဒါလည္း ထားလိုက္ပါေတာ့။

ရင္ခုန္သံ အေဟာင္းေတြဆီျပန္လာ အခုေဆာက္ထားတဲ့ တံတားအသစ္ႀကီးေပၚလမ္းေလွ်ာက္ရင္း

ခင္ဗ်ားနဲ႔ေတာ့ တံတားေဟာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြ ေထြရာေလးပါး ေျပာခ်င္မိပါေသး 
တယ္ဗ်ာ၊ တံတားသစ္ႀကီးအေၾကာင္းေတာ့ သိပ္စာမဖြဲ႔ခ်င္ပါဘူး။

မွတ္မိတယ္ဗ်ာ၊ တညေနခင္းမွာေပါ့! တံတားႀကီးေပၚျဖတ္လို႔ စက္ဘီး ကိုယ္စီနင္းလို႔ ကန္ေဘာင္႐ိုး 
အတိုင္း အေနာက္ဘက္ကိုနင္း သြားၾကတာ ႕႕႕႕႕ ႕႕ ဟာ့ ဟ က်ဴရွင္လစ္ၿပီးေပါ့၊ ရာသီဥတုကလည္း သာသာယာယာနဲ႔ ကန္ေရျပင္ေလကလည္း တညင္းညင္းနဲ႔ေပါ့၊ ကန္ေစာင္း တေနရာမွာ ထိုင္ဖို႔ေရြး 
ထိုင္ၾကတာေပါ့၊ အသစ္စက္စက္ ဘက္တာဖလိုင္းစက္ဘီးေလးကို တေနကုန္နင္းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ 
ၿမိဳ႕တပတ္မက နင္းခဲ့တာမို႔ လူကလည္း အေတာ္ေမာေနခ်ိန္ေပါ့၊ ကန္ေစာင္းနားက အေၾကာ္ဆိုင္က 
အေၾကာ္တပြဲမွာ ေရေႏြးၾကမ္း ပူက်က်ကို ခပ္ေျဖးေျဖးမႈတ္ တက်ိဳက္ႏွစ္က်ိဳက္ေသာက္၊ ကန္ေရျပင္ 
မ်က္ႏွာမူ ေရကသိုင္းရႈရင္း ေဘးနားမွာ သနပ္ခါးနံ႔ေလးေတြကလည္း တသင္းသင္းေမႊးနဲ႔ေပ့ါ။

သတိရတယ္ဗ်ာ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕ အဲလို သာယာခဲ့တာ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕ ႕႕႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕

ဘဝရဲ႕ ေမ့မရႏိုင္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြထဲမွာ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ့၊ အဲေနရာေလးကို အခုထိ မ်က္လံုးထဲ 
ျမင္ေယာင္ေနဆဲ ဗ်ာ၊ ေလွတစင္းနွစ္စင္း ငါးမွ်ားေနတ့ဲသူ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ရွိမယ္၊ ညေနခင္း 
အပ်င္းေျပ လာထိုင္ၾကသူ တေယာက္စႏွစ္ေယာက္စရွိမယ္၊ တဲကုတ္ေလး ေလးငါးေျခာက္လံုးရယ္ 
အေၾကာ္တဲေလးရယ္ သစ္ပင္အိုႀကီး တပင္ေအာက္က ကြမ္းယာဆိုင္ ခပ္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေလး တဆိုင္ရယ္ 
ရွိမယ္၊ အမွတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ ႕႕႕ ႕႕႕ အဲဒီ ကြမ္ယာဆိုင္ေလးက စီးကရက္ေသာက္ျခင္း အစျပဳခဲ့ရာေပါ့ 
ဟုတ္လား၊ ငါးလိပ္ကို တက်ပ္လား သံုးလိပ္ကို တက်ပ္လားေတာ့ မွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်ာ။

ကန္ေရျပင္ကသိုင္းရႈရင္း ဘာမွအလုပ္တတ္လို႔ စီးကရက္ေတြ နင္းတြန္းဖြာလို႔ မီးခိုးေငြ႔ေတြသီးေတာ့

ခင္ဗ်ားက ကိုယ္ခ်င္းမွမစာ လိွမ့္ပိန္႔ေနေအာင္ ရီေနလိုက္တာ အခုေတာင္ ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္ဗ်ာ၊ 
ဟာ့ ဟ တကယ္ပါ၊ တခါကေတာ့ ငမူးတေကာင္ ေရာက္လာလို႔ ေခြးေျပးဝက္ေျပး ေျပးခဲ့ရေသးတာ 
ကိုလည္း ဘယ္လို ေမ့ရပါ့မလဲ ဗ်ာ။

ေအးေပ့ါဗ်ာ၊ အေဝးေရာက္မင္းေတြ အဖို႔မွာေတာ့ စက္ဘီး နင္းတာလည္းလြမ္း ကန္ေစာင္းထိုင္တာ 
လည္းလြမ္း အေၾကာ္စားတာလည္းလြမ္း လြမ္းလို႔ရယ္ကမဆံုး ခင္ဗ်ား ရယ္ပြဲဖြဲ႔ခ်င္ ဖြဲ႔ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ၊ 
ဟုတ္လား၊ တခါကေန႔ရက္မ်ား တခါကေန႔ရက္မ်ား ေပ့ါ ႕ ႕႕႕႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕  ႕ ႕႕ ႕ ႕  ႕႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕

႕ ႕ ႕ ႕ ႕႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕

႕ ႕ ႕ ႕ ႕႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕

တခါကေန႔ရက္မ်ား ေပ့ါ။

ေမာင္ရင္ငေတ ၂၃၀၇၂၀၁၇

ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အလြမ္း

တခါကေန႔ရက္မ်ား (၄)