ပါရီပံုရိပ္မ်ား
လက္ဝဲကမ္းပါး (၁) (ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ)
(တတိယေန႔ ပထမပိုင္း)
Rive
Gauche de la Seine à Paris (ဓါတ္ပံု
မရငတ)
Rive
Gauche
လက္ဝဲကမ္းပါး
ပါရီ စဲန္းျမစ္ရဲ႕ လက္ဝဲကမ္းပါး
အဂၤလိပ္လိုေတာ့ Left Bank
ျပင္သစ္လို Rive Gauche de la Seine à Paris
အတိုေကာက္နဲ႔
ေျပာၾကရရင္ေတာ့ Rive Gauche
စဲန္းျမစ္ရဲ႕
ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာ တည္ရွိတဲ့ လက္ဝဲကမ္းပါး။
စဲန္းျမစ္ဟာ
ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ကို အေရွ႕ေတာင္ကေန အေနာက္ေတာင္ဘက္သို႔ ဂငယ္ေကြ႔ ေကြ႔ဝိုက္ၿပီး
အေနာက္ေျမာက္ဘက္
ေျမာက္ပင္လယ္အနီး အဂၤလိပ္ေရလက္ၾကားဆီသို႔ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းသြား
တာပါ၊ စဲန္းျမစ္ေရ
စီးဆင္းသြားရာဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူၿပီး ေျမာက္ဘက္ကမ္းဘက္ကို လက္ယာကမ္း
ေတာင္ဘက္ကမ္းဘက္ကို
လက္ဝဲကမ္းဆိုၿပီး တင္စား သတ္မွတ္ ေခၚခဲ့ၾကတာပါ။
ပါရီအေၾကာင္း ပါရီပံုရိပ္မ်ားအေၾကာင္း ေရးမယ္ဆိုရင္
ဒီေနရာတဝိုက္ အေၾကာင္းလည္း မေရးမျဖစ္ ေရးရမွာပါ။
"Paris 'Learned to Think' on the
Left Bank" (ဓါတ္ပံု မရငတ)
ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕
အဓိက တိုးရစ္ လမ္းေၾကာကို ေရးဆြဲမယ္ဆိုရင္
နံပတ္တစ္ အျဖစ္ ေျပာရမယ့္ အီဖယ္ ေမွ်ာ္စင္က
လက္ဝဲကမ္းပါး အေနာက္စြန္းနားမွာ တည္ရွိပါတယ္။
နံပတ္ႏွစ္ ေအာင္ျမင္ေရး မုခ္ဦးနဲ႔ ေရွာင္ေဇလီေဇ လမ္းမ
နံပတ္သံုး ကြန္းေကာ့ ေက်ာက္တိုင္နဲ႔ လုဗ္ရ္ နန္းေတာ္ျပတိုက္
နံပတ္ေလး ေတာင္ေပၚ ဘုရားေက်ာင္းတို႔က လက္ယာကမ္းပါး ဘက္ျခမ္းမွာ တည္ရွိၾကပါတယ္။
နံပတ္ငါး ေနာ္ထ္ရ္ဒမ္ ဘုရားေက်ာင္းကေတာ့ ကမ္းပါးႏွစ္ခုအၾကား စဲန္းျမစ္လယ္က ကၽြန္းေပၚမွာ
တည္ရွိၿပီး နံပတ္ေျခာက္ ျဖစ္တဲ့ ဗားဆိုင္း နန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီးကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ
တည္ရွိပါတယ္။
အဲဒီ လက္ဝဲကမ္းပါး ရပ္ကြက္ေတြက ျပင္သစ္ ဖရန္႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕
သမိုင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္ မပါမျဖစ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ဒီကေန႔ ႕႕႕
႕႕ ႕႕ ႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕႕
ပါရီ တိုးရစ္လမ္းေၾကာင္းမွာေတာ့ ဒုတိယ ဦးစားေပး အဆင့္မွာသာ ရပ္တည္ေနပါတယ္။
အဲဒီ လက္ဝဲကမ္းပါးကို လည္ပတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့
ပါရီ ႏွစ္ညအိပ္ ခရီးေလာက္နဲ႔ ေရာက္ဖို႔ မလြယ္လွပါဘူး၊
ေရာက္ရင္လည္း အဖ်ားခပ္ေလာက္သာ ေရာက္ႏိုင္မွာပါ။
ႏွစ္ညအိပ္နဲ႔ဆိုရင္ အီဖယ္ လုဗ္ရ္ အပါအဝင္ အဓိကေလးငါးေနရာေလာက္သာ ေရာက္ႏိုင္မွာျဖစ္ၿပီး
ဗားဆိုင္းေတာင္ မနည္း အခ်ိန္လု သြားမွ ေရာက္မွာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ အထူးတလည္ ေတာင္းဆိုလာသူ
မ်ားမွသာ ေမာင္ရင္ငေတလည္း လိုက္ပို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ လက္ဝဲကမ္းပါး ဆိုတာက ပါရီ သမိုင္းေဟာင္း အေၾကာင္းေျပာရင္ မပါမျဖစ္ ပါဝင္ ရမွာပါ၊ ပါရီသူ
ပါရီသား ပါရီဇီယမ္ေတြရဲ႕အေၾကာင္း ျပင္သစ္ ဘုရင္မ်ားရဲ႕အေၾကာင္း ျပင္သစ္ ႏိုင္ငံေရး ပညာေရး
ယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာ စာေပ အေတြးအေခၚေတြရဲ႕ အေၾကာင္းေျပာရင္ မပါမျဖစ္ ပါဝင္ရမယ့္ေနရာ
တေနရာပါ၊ တိုးရစ္လမ္းေၾကာမွာ ဒုတိယ ဦးစားေပးအဆင့္မွာသာ ရွိေပမယ့္ အခ်ိန္ေလးရရင္ေတာ့
သြားသင့္ သြားထိုက္ ေရာက္သင့္ ေရာက္ထိုက္တဲ့ ေနရာပါ။
"Paris 'Learned to Think' on the
Left Bank." (ဓါတ္ပံု
မရငတ)
ပါရီၿမိဳ႕ စဲန္းျမစ္ေျမာက္ဘက္ လက္ဝဲ ကမ္းပါးမွာ ရပ္ကြက္ႀကီး ေျခာက္ကြက္ ရွိပါတယ္၊
အမွတ္ (၅) (၆) (၇) (၁၃) (၁၄) (၁၅) ဆုိၿပီး ရပ္ကြက္ႀကီး ေျခာက္ကြက္
တည္ရွိပါတယ္။
ပါရီၿမိဳ႕မွာ တရားဝင္အျဖစ္ တည္ရွိတဲ့ ရပ္ကြက္ႀကီး ႏွစ္ဆယ္ သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႕နယ္ ႏွစ္ဆယ္ကို
နံပတ္ေတြနဲ႔ မွည့္ေခၚထားတာပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း ဟိုးေရွးကာလထဲက
ေခၚလာခဲ့တဲ့ အေခၚအေဝၚ
အေဟာင္းေတြနဲ႔ ႏႈတ္ကိ်ဳးေနေသာ ပါရီဇီယမ္ ဖရန္ေဆးဇ္ေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိၾကပါတယ္။
ေမာင္ရင္ငေတ ေရးမယ့္
Rive Gauche ေခၚ လက္ဝဲကမ္းပါးမွာ
အဲလို အေခၚအေဝၚေဟာင္းေတြနဲ႔ ေခၚတဲ့
ရပ္ကြက္အေဟာင္းႀကီး သံုးခု ပါဝင္ပါတယ္။
အဲဒီ အဓိက ရပ္ကြက္ေဟာင္းႀကီး သံုးခုကေတာ့ ႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕
Professeurs
ေတြ Étudiants ေတြ က်က္စား ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ Quartier Latin
Intellectuels
ေတြ က်က္စား ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ Quartier Saint-Germain-des-Prés
Artistes
ေတြ Musiciens ေတြ က်က္စား ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ Quartier du Montparnasse တို႔ပါ။
(အဲဒီလို
အၾကမ္းအားျဖင့္ ခြဲျခားေျပာေပမယ့္ အားလံုးဟာ ေရာေထြးေပါင္းစပ္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတာပါ)၊
အဲဒီ
ရပ္ကြက္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ေလးေတြ ရွိေသးေပမယ့္ သိပ္ နာမည္မႀကီးလွပါဘူး။
လမ္းမႀကီးေတြ
အမည္နဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
Boulevard
Saint-Michel စဲန္႔ မီရွဲလ္ လမ္းမႀကီး
Boulevard
Saint-Germain စဲန္႔ ဂ်ာမန္း လမ္းမႀကီး
Boulevard
du Montparnasse မြန္႔ပါးနပ္စ္ လမ္းမႀကီး တို႔က အဓိကပါ။
စဲန္႔
ဂ်ာမန္းနဲ႔ မြန္႔ ပါးနပ္စ္ လမ္းမႀကီးေတြက အေရွ႕အေနာက္ ေဖာက္ထားတာပါ၊
စဲန္႔
မီရွဲလ္ လမ္းမႀကီးကေတာ့ ေတာင္က ေျမာက္ဆီသို႔ ေဖာက္လုပ္ထားတာျဖစ္ၿပီး
စဲန္႔
ဂ်ာမန္းနဲ႔ မြန္႔ ပါးနပ္စ္ လမ္းမႀကီးေတြကို ဆက္သြယ္ ေပးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ
လမ္းမႀကီးေတြနဲ႔ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕
ဒီ
ရပ္ကြက္ေဟာင္းႀကီး သံုးခုက အေၾကာင္းေတြကို ဒီေနရာမွာ တထိုင္တည္း ေျပာဖို႔ကေတာ့ မျဖစ္
ႏိုင္ပါဘူး၊ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဒီေနရာက ဘုရားေက်ာင္းေတြ ေက်ာင္းေတြတကၠသိုလ္ေတြ စာအုပ္ဆိုင္
ေတြ စာပံုႏွိပ္စက္ေတြ ကေဖးဆိုင္ေတြ စားပြဲရံုေတြ ဘားေတြ အိမ္ခန္း စတူဒီယိုေတြ ဂယ္လာရီေတြ
ရုပ္တုေတြ သခ်ိဳင္းကုန္းေတြ သမိုင္းတေလွ်ာက္ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့
ေျမာက္
မ်ားစြာေသာ ေနရာေတြ တည္ရွိရာ ေနရာ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။
အဲဒါေၾကာင့္
လာေရာက္ လည္ပတ္သူေတြ ဦးစားေပး သြားခ်င္ရာ ဆႏၵမ်ားကို ေမးျမန္းၿပီး ေနာက္မွ
ေမာင္ရင္ငေတ
ပို႔ေပးႏိုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို အစဥ္ေျပသလို ေရးဆြဲ ျဖစ္ျမဲပါ၊ အဲဒီ လမ္းေၾကာမွာ
ပါဝင္မယ့္
ေနရာေတြကို တခုခ်င္းအက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ ဒီ လက္ဝဲကမ္းပါး စာစုမွာ မေရးဖြဲ႔ေတာ့ပါဘူး၊
တခုခ်င္းကိုေတာ့
ေနာင္မ်ားမွ အစဥ္ေျပသလို အာရံုလာရင္ လာသလို အက်ယ္ခ်ဲ႕ ေရးပါဦးမယ္။
"Paris 'Learned to Think' on the
Left Bank" (ဓါတ္ပံု
မရငတ)
ေမာင္ရင္ငေတဆီသို႔ ေရာက္လာၾကသူေတြရဲ႕ ဝါသနာပါရာ ဆႏၵေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ အတြက္
သူတို႔သြားလိုရာေရာက္ဖို႔ လမ္းေၾကာသံုးေလးခုကို ဒီေနရာမွာ ေရးခ်င္မိတာပါ၊ အားလံုးရဲ႕ ဆႏၵမ်ား
ကိုေတာ့ သူတို႔ အခ်ိန္ရသေလာက္ ျဖည့္ဆည္းေပးရတာမို႔လို႔ တခါနဲ႔တခါ လမ္းေၾကာက မတူညီမွာ
ကေတာ့ အမွန္ပါ၊ အေျခအေနအရ တည္းခိုရာေနရာနဲ႔ သြားသင့္တဲ့ လမ္းေၾကာကို ေရြးခ်ယ္ရတာ
မ်ိဳးပါ၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူတို႔ သိထားၿပီးသား ေရာက္ဖူးခ်င္တဲ့ သမိုင္းေဟာင္းထဲမွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ့ ေနရာ
ေတြကို ေျပာလာတာေၾကာင့္ ေမာင္ရင္ငေတ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းဆြဲေပးရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ေမာင္ရင္ငေတ လိုက္ပို႔ေနက် လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း
ေရးထားတာေလးေတြကို အေျခ
ခံၿပီး ဒီ လက္ဝဲကမ္းပါး လည္ပတ္ျခင္း စာစုကို ေရးခ်င္ပါတယ္၊
သြားေနက် လမ္းေၾကာင္းကေနမွ
လာလည္ၾကသူေတြရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ လမ္းေၾကာင္းလႊဲ သြားရတာမ်ိဳးေတြကိုလည္း
ထည့္ေရး
ပါမယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထည့္ေရးရမွာ မ်ားျပားလွတာေၾကာင့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ခ်ဳပ္ေရးပါ့မယ္။
အဲဒီ လမ္းေၾကာကို သြားမယ္ဆိုခဲ့ရင္ လမ္းေၾကာင္းက အမ်ိဳးမ်ိဴး
ရွိပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့
ေမထရိုလိုင္း အမွတ္ (၇) Place Monge ဘူတာေလးကေန သြားျဖစ္တာမ်ားပါတယ္၊
ဘာလို႔လည္း
ဆိုေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတေနတဲ့အိမ္က ေမထရို (၇) လိုင္း အဆံုးနားမွာ ရွိတာရယ္
ကိုယ္သြားေနၾက
လမ္္းမို႔လို႔ အက်င့္ပါေနတာရယ္ေၾကာင့္ပါ၊ တျခားလမ္းေတြကလည္း
သြားမယ္ဆို ရပါတယ္။
ဘယ္လမ္းေၾကာကသြားသြား ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာ အျမင့္ဆံုးအေဆာက္အဦး
တခုျဖစ္တဲ့ Panthéon နဲ႔
ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ ပထမဦး တကၠသီလာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ထင္ရွားတဲ့
Université Paris-Sorbonne
ကိုေတာ့ မေရာက္မျဖစ္ ေရာက္ၾကရမွာပါ။
Quartier
Latin (Latin Quarter) (Photo
Google)
Place
Monge ဘူတာက အမွတ္
(၅) ရပ္ကြက္ သို႔မဟုတ္ လက္ဝဲကမ္းပါးက ရပ္ကြက္ေဟာင္းႀကီး
သံုးကြက္ထဲက
Quartier Latin (Latin Quarter) လက္တင္ ကြာတာနဲ႔
အနီးဆံုးမွာ ရွိပါတယ္၊ အဲဒီ
လက္တင္ကြာတာကို တခ်ိဳ႕ေတြက Quartier Étudiant ေက်ာင္းသားရပ္ကြက္လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။
အဲလို
ေက်ာင္းသားရပ္ကြက္လို႔ အမည္မတြင္ခဲ့ပါဘဲ Quartier Latin ကာတီေယးလက္တင္ ႕႕ ႕႕႕ ႕႕
လက္တင္ကြာတာ လက္တင္ရပ္ကြက္လို႔ အမည္တြင္ခဲ့ရတာက ဟိုးေရွးေရွးက အဂၤလိပ္ျပင္သစ္စာ
ေတြထက္ လက္တင္လို႔ တတ္မွ လူရာဝင္သလို ေက်ာင္းေတြကလည္း လက္တင္လိုသာ ဦးစားေပး
သင္ၾကားတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ ဆိုၾကပါတယ္။
အမွန္တကယ္လည္း ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းဆရာမ်ား အစဥ္အဆက္ က်င္လည္ခဲ့ၾကတဲ့ ေနရာတခု
ပါ၊ ႏွစ္တရာႏွစ္ရာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေအဒီ ငါးရာခုႏွစ္ဝန္းက်င္ထဲက သမိုင္းမွတ္တမ္း ထင္ထင္ရွားရွား
ရွိခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊ ေက်ာင္းမွတေက်ာင္းထဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေက်ာင္းေပါင္းစံုလို႔သာ ေျပာရမွာပါ။
အနီးစပ္ဆံုး ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကမာရြတ္ လွည္းတန္းလမ္းဆံု လိႈင္သမိုင္းဝင္း
အင္းယားလမ္း
တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ဝန္းက်င္ကဲ့သို႔ေသာေနရာမ်ိဳး ခပ္ဆန္ဆန္ပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း မဟာရန္ကုန္
တကၠသိုလ္ကဲ့သို႔
ျခံႀကီးဝင္းႀကီး သစ္ပင္ႀကီးေတြနဲ႔ အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းညိဳ႕ သာယာလွပမႈ မရွိပါဘူး၊ ပါရီၿမိဳ႕
ခါးလယ္ လူေနရပ္ကြက္ေတြၾကားက ေက်ာင္းေဆာင္တိုက္တန္းလ်ား ပံုစံမ်ိဳးမို႔ ေတာ္ရံုတန္ရံု
ဖီလင္
မလာတတ္ မခံစားတတ္သူမ်ားကို ေမာင္ရင္ငေတ လိုက္ပို႔ေလ့ မရွိပါဘူး။
Roman
Amphithéâtre "Arènes de Lutèce" (ဓါတ္ပံု မရငတ)
Place
Monge ဘူတာထြက္ေပါက္တခုက Roman Amphithéâtre ေရာမေခတ္ပြဲၾကည့္စင္ေဟာင္း
တခုရဲ႕
ေအာက္တည့္တည့္မွာပါ၊ အႀကီးႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေအဒီ
(တစ္) ရာစု ေခတ္က တည္
ေဆာက္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အဲဒီ Arènes de Lutèce ပြဲၾကည့္စင္ေဟာင္းက ဒီကေန႔မွာ အပန္းေျဖ ပန္းျခံ
သို႔မဟုတ္ အပ်င္းေျပကစားၾကဖို႔ကစားကြင္း သို႔တည္းမဟုတ္ ရပ္ကြက္ပြဲေတာ္ေလးေတြ က်င့္ပၾက
ရာ ေနရာတခု ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ၊ အခ်ိန္ရရင္ ရသလို ဒီေနရာေလးဝင္ၾကည့္ ခဏထိုင္ျဖစ္ ပါတယ္။
အခ်ိန္သိပ္မရသူမ်ားအတြက္ရယ္ ေမာင္ရင္ငေတ သြားေနၾကမို႔ရယ္ ဒီ
Place Monge ဘူတာကေန
သြားျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း တျခားဘူတာေတြက သြားရင္လည္း ရပါတယ္၊ ဒီဘူတာကသြားရင္ေတာ့
လမ္းေၾကာ အတည့္ဆံုးနဲ႔ အတိုဆံုးခ်ဳပ္ၿပီး သြားလို႔ ရႏိုင္တာမို႔ သြားျဖစ္ ေနရျခင္းပါ၊ တခါတေလမွာ
လာလည္တဲ့သူ အခ်ိန္ေပးႏိုင္လို႔ အဲဒီနား လမ္းႀကိဳ လမ္းၾကားေလွ်ာက္ ပါရီီဇီယမ္ထံုးစံ ကေဖးဘား
ေလးေတြမွာထိုင္ ေတာကီပြားၾကတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိပါတယ္၊ အဲလိုမ်ိဳး ဆိုလာရင္ေတာ့ ထိုင္ခ်င္တဲ့ဆိုင္
ထိုင္လို႔ေကာင္းမယ့္ ေနရာ
လမ္းေၾကာေျပာင္း ဆြဲရတာမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
Quartier
Latin (Latin Quarter) (Photo
Google)
Place
Monge ေက်ာ္ၿပီး ေရွ႕တဘူတာ
Jussieu မွာ ဆင္းလည္း ရပါတယ္၊ Jussieu ဘူတာအနီးမွာ
လည္း ေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးပါ၊ Jussieu အမည္တြင္ရျခင္းက ရုကၡေဗဒပညာရွင္မိသားစု Famille
de Jussieu ကို အစြဲျပဳေခၚေဝၚျခင္းပါ၊ ဘူတာနဲ႔
မလွမ္းမကမ္းမွာလည္း ရုကၡေဗဒဆိုင္ရာ သင္တန္း
ေက်ာင္း
Jardin de l'École de Botanique နဲ႔ Jardin des Plantes ရုကၡေဗဒ
ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးတခု
ရွိၿပီး Muséum National d'Histoire Naturelle သဘာဝ သမိုင္းျပတိုက္ တခုလည္း
ရွိပါတယ္။
ကေန႔ ၂၀၁၈
ခုႏွစ္မွာ Campus de Jussieu ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ေဆးပညာနဲ႔
သိပၸံပညာ သုေတသန
ေက်ာင္း
Université Pierre-et-Marie-Curie (Paris VI) ကေတာ့
Jussieu ဘူတာ ဂိတ္ဝင္ေပါက္
တည့္တည့္မွာ တည္ရွိပါတယ္၊ စဲန္႔ဂ်ာမန္းလမ္းမႀကီး အေရွ႕ဘက္စြန္း၊
လက္တင္ကြာတာ ရပ္ကြက္
အေရွ႕စြန္းမွာ တည္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းပါ၊ ေက်ာင္းသားေပါင္း သံုေသာင္းခြဲေလာက္ လက္ခံသင္ၾကားႏိုင္
သလို ေက်ာင္းဝင္းတဝင္းလံုးမွာလည္း အေဆာက္အဦးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတာမ်ိဳးပါ။
Place
Monge မေရာက္ခင္ Censier-Daubenton ဘူတာကလည္း သြားခ်င္ရင္ သြားလို႔ ရပါတယ္၊
အဲဒီ
ဘူတာ သံုးခုစလံုးက ေမထရို နံပတ္ (၇) လိုင္းေပၚမွာ တည္ရွိတာပါ၊ နံပတ္ (၁၀) လိုင္းေပၚက
Maubert-Mutualité နဲ႔ Cluny-La Sorbonne ဘူတာေတြကသြားလည္း ရပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတ့
အေတြ႔အၾကံဳအရ
ပါရီၿမိဳ႕ေပၚမွာလည္မယ္ဆိုရင္ တျခားၿမိဳ႕ေတြထက္ အခ်ိန္ပိုေပးရသလို သြားစရာ
ၾကည့္စရာေတြလည္းပိုမ်ားၿပီး
လမ္းေၾကာဆြဲရတာလည္း ပိုရႈပ္ေထြးလွတာေၾကာင့္ လာလည္သူမ်ား
ဦးစားေပး သြားခ်င္ရာကို ေမးၿပီးမွ
လမ္းေၾကာင္းရွာသြားတာ အေကာင္းဆံုးပါ၊ ဆယ္ညအိပ္ ငါးႏိုင္ငံ
ဥေရာပခရီးစဥ္ေတြနဲ႔ သြားၾကသူမ်ားကေတာ့
ဒီေနရာမ်ိဳးေတြ ပါေလ့မရွိ ေရာက္ေလ့မရွိပါဘူး။
Rue
Mouffetard (Photo
Google)
Place
Monge ဘူတာက ဘယ္ဘက္
ကုန္းတက္လမ္းေလးအတိုင္း တက္သြားရင္ေတာ့ သိပ္မၾကာ
ခင္မွာ
ကေဖး ဘားဆိုင္ေလးေတြနဲ႔ လူစည္ကားေနတဲ့ ကြက္လပ္ ရင္ျပင္ေလးတခုကို ေတြ႔ရပါမယ္၊
Censier-Daubenton ဘူတာက သြားရင္ေတာ့
အဲဒီ Place de la Contrescarpe ရင္ျပင္ မေရာက္
ခင္မွာ ေစ်းဆိုင္တန္း ကေဖးဘားေတြနဲ႔
လူစည္ကားတဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလးေတြကို အရင္ျဖတ္ရပါမယ္။
ဒီ
လမ္းေလးေတြထဲမွာ လူအစည္ဆံုးကေတာ့ Rue Mouffetard ဆိုတဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလး တလမ္းပါ၊
နာမည္ေက်ာ္
အေမရိကန္ စာေရးဆရာသတင္းေထာက္ Ernest Hemingway ဟဲမင္းေဝး (၁၈၉၉-
၁၉၆၁)
၁၉၂၀ ခုႏွွစ္ေက်ာ္
ကာလမ်ားက က်က္စားခဲ့ရာ ေနရာေတြထဲက တေနရာပါ။
The
Old Man and the Sea ပင္လယ္ျပာနဲ႔တံငါအို စာအုပ္ေရးသူ အာန္နက္စ္ ဟဲမင္းေဝးကိုေတာ့
ဗမာစာဖတ္သူမ်ား
စာေရးဆရာမ်ား ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိၾကပါတယ္၊ စာေရးဆရာ ေက်ာ္ေအာင္
ဘာသာျပန္တဲ့ A
Moveable Feast (Paris est une Fête) ပါရီရုပ္ပံုလႊာ စာအုပ္မွာ ဟဲမင္းေဝးဟာ
၁၉၂၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ားက
သူျဖတ္သန္းသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ပါရီ ေပတရာလမ္းမမ်ား အေၾကာင္းကို သတိတ
ရနဲ႔ ေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္၊
အဲဒီ စာအုပ္ဟာ သူေရးခဲ့တဲ့ တျခားစာအုပ္မ်ားေလာက္ ေျပာစမွတ္ မတြင္ခဲ့ေပ
မယ့္လည္း
ပါရီ ေပတရာ လမ္းမႀကီးမ်ားေပၚက လ႔ူစရိုက္ေတြကို ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္တအုပ္ပါ။
စာေရးဆရာ
ေက်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္တဲ့ ပါရီရုပ္ပံုလႊာ အျပင္ သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ပါရီအေၾကာင္း
အေတြ႔အၾကံဳေတြကို
ေရးၾကတဲ့ စာေရးဆရာ ပန္းခ်ီလွတင္ထြန္း (ဝင္းပ) ရဲ႕ ပါရီ ပန္းခ်ီခရီးသည္တို႔
သံအမတ္ႀကီး
ဦးသက္ထြန္းရဲ႕ ကင္းဝန္ေျခရာတို႔ စာေရးဆရာ ေနဝင္းျမင့္ရဲ႕ ပါရီေႏြဦးတို႔ိလို႔ ပါရီၿမိဳ႕
အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ဗမာစာအုပ္ေတြ ေလးငါးအုပ္မွ်မက ရွိပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီစာအုပ္
ေတြက ပါရီအေၾကာင္းထက္ ျပင္သစ္အေၾကာင္းကို လႊမ္းျခံဳေရးထားတာေတြပါ၊ ဟဲမင္းေဝးေရးတာ
ကေတာ့
ပါရီ ေပတရာလမ္းမ်ားအေၾကာင္းကို ပိုေဇာင္းေပး ေရးထားတာမ်ိဳးပါ။
74
Rue Cardinal Lemoine (Photo
Google)
အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ
ဟဲမင္းေဝးႀကီး ေနထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ 74 Rue Cardinal Lemoine တိုက္ခန္းေလး
က အဲဒီ
Place de la Contrescarpe ရင္ျပင္ထိပ္မွာ တည္ရွိပါတယ္၊ ဟဲမင္းေဝး ေနခဲ့တဲ့ Cardinal
Lemoine ကာဒီနယ္ ေလမြိဳမ္း လမ္းေလးက ဒီကေန႔ထိလည္း ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး မရွိလွပါဘူး၊ အဲဒီ
တိုက္ခန္း တတိယထပ္မွာ ပထမဆံုးႀကိမ္ ပါရီေျမကို ေရာက္လာတဲ့ ဟဲမင္းေဝးဟာ သူ႔ရဲ႕ပထမဇနီး
အေမရိကန္သူ Hadley Richardson (၁၈၉၁-၁၉၇၉) နဲ႔အတူ ၁၉၂၂-၂၃ မွာ ေနထိုင္သြားပါတယ္။
ဟဲမင္းေဝးဟာ
အေမရိကန္ျပည္ကေန ပါရီၿမိဳ႕ ေရာက္လာေတာ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလးသာ
ရွိေသးတာမို႔ အေတာ္ငယ္ေသးတယ္
ေျပာရပါမယ္၊ (ေမာင္ရင္ငေတတို႔က ၃၅ နီးမွ ေရာက္လာတာ
မို႔လို႔ အိုကာနီးမွ ေရာက္ခဲ့ရသူသာပါ)၊
အသက္ငယ္ငယ္ မိန္းမရကာစ အေမရိကန္လူငယ္ေျခတက္
တေယာက္နဲ႔ အာဆီယံသား လူႀကီးေျခက် ေမာင္ရင္ငေတနဲ႔
ႏိႈင္းေျပာလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္
ဟဲမင္းေဝး ေျပာခဲ့သလို ပါရီၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ေျပာင္း၍ ေရႊ႕၍ ရႏိုင္ေသာ စားေသာက္ပြဲႀကီး
တခုနဲ႔
တူတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ဘဝမ်ိဳးနဲ႔ မအပ္စပ္လွပါဘူး၊ ေမာင္ရင္ငေတ
တို႔ေခတ္
ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခစိုက္ေတြ မ်ားျပားလွတဲ့ ေခတ္သစ္ပါရီၿမိဳ႕ႀကီးက အေနက်ပ္အေသက်ပ္
အကုန္က်ပ္တဲ့ေခတ္
ျဖစ္သြားပါၿပီ၊ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ အိမ္ဟင္းအိမ္ထမင္း အားထားစားရၾကတဲ့အခ်ိန္
ျဖစ္သြားပါၿပီ၊
ဒါေတြဒီေနရာ ထည့္ေျပာရင္ ရႈပ္ကုန္မွာမို႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး မစၥတာ ဟဲမင္းေဝး ရယ္။
ဆိုင္ေတြလူေတြနဲ႔
ဒီကေန႔ထိ ရႈပ္ရွက္ခပ္ေနတဲ့ လမ္းကေတာ့ Rue Mouffetard လမ္းက်ဥ္းေလးပါ၊
ဟဲမင္းေဝးရဲ႕
ပါရီရုပ္ပံုလႊာေခတ္မွာ အဲဒီ ရူ မူဖ္တာ လမ္းက်ဥ္းေလးဟာ သာမန္ပါရီသူပါရီသားေတြ
အတြက္
အေရးပါတဲ့ ေနရာျဖစ္ခဲ့သလို ႏွစ္တရာနီးပါးမွ်ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ဒီကေန႔ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕
ပါရီပံုရိပ္မ်ားေခတ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ ပါရီ Hemingway Way မွာထင္ရွားတဲ့ ေနရာတေနရာ
ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ၊ ရူ မူဖ္တာ လမ္းက်ဥ္းေလးက ဟဲမင္းေဝးရဲ႕ဘံုဆိုင္ Café des Amateurs ကေဖး
ေဒ
ဇာေမတာ
ဆိုင္ေလးမွာ ထိုင္ဖူးခ်င္လို႔ ေမာင္ရင္ငေတ ရွာေသးေပမယ့္ မေတြ႔ရွိေတာ့ပါဘူး၊ ဒီကေန႔
ေခတ္ရဲ႕
လိုအပ္ခ်က္အရ ဆူရွီေရွာ့ပ္လား ခ်ိဳင္းနိ႔စ္ဖုဒ္လား ျဖစ္သြားဟန္ တူပါတယ္။
ဟဲမင္းေဝးရဲ႕
ေခတ္ကာလထဲက အေမရိကန္ အဂၤလစ္ရွ္ အိုင္းရစ္ မက္စီကန္ အက္စ္ပန္ေညာ ဆိုင္
ေလးေတြနဲ႔ စည္ကားခဲ့တဲ့
ရူမူဖ္တာ လမ္းက်ဥ္းေလးက ဒီကေန႔ ပါရီပံုရိပ္မ်ားေခတ္မွာေတာ့ ပို၍ပို၍
အင္တာေနရွင္နယ္လမ္း
ျဖစ္လို႔လာေနပါၿပီ၊ ေမာင္ရင္ငေတ့ စိတ္ကူးထဲမွာ Contrescarpe ရင္ျပင္နဲ႔
ရူ
မူဖ္တာ လမ္းေဒါင့္တေနရာ ပါရီမုန္႔ဟင္းခါး ဆိုင္သစ္ေလးမွာဝင္ထိုင္ မုန္႔ဟင္းရည္နဲ႔ ပဲေၾကာ္ေလး
တပြဲမွာ
ဝုိင္ျဖဴေလး တခြက္ေမာ့ရင္း လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို ေငးေမာရင္း ႕႕ ႕႕႕ စိတ္ကူးမိတာပါ။
ဟဲမင္းေဝးႀကီးကေတာ့
အဲဒီလမ္းေလးေတြအတိုင္း ေန႔စဥ္ေလွ်ာက္ရင္း ေတြးရင္းေတာရင္း ေငးရင္း
ေမာရင္းေတြ႔တဲ့ ကေဖးဘားေတြဝင္ထိုင္
Saint James ရမ္တခြက္မွာေသာက္ရင္း သို႔တည္းမဟုတ္
ဝိုင္ျဖဴတပိုင္းမွာ ကမာျဖဴနဲ႔ျမည္းရင္း
လူေပါင္းစံုနဲ႔ေတြ႔ထိ လူ႔ေလာကႀကီးအေၾကာင္း စာေတြေရးျဖစ္
မွတ္တမ္းေတြ ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္
ထင္ပါတယ္။
ဟဲမင္းေဝးႀကီး
ေနထိုင္သြားခဲ့တဲ့ ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ေခတ္ကာလမ်ားမွာ လက္ဝဲကမ္းပါး စဲန္းျမစ္နေဘးက
အခုလို
မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ေလွေတြ လွည္းေတြ ေစ်းဆိုင္တန္းေတြ ကုန္စိမ္းကုန္ေျခာက္ ေစ်းရံုႀကီး
ေတြၾကား
လူစိမ္းလူက်က္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရႈပ္ေထြးေပြလီ ပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့ ေနရာတခုပါတဲ့၊
လက္ဝဲ လက္ယာကမ္းပါး အနီးဝန္းက်င္က ထိုစဥ္အခါက ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ ကီလီေစ်းလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္
မမွားေလာက္ပါဘူး၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ေခတ္နဲ႔ တျခားစီပါ။
Contrescarpe
ကြန္ထရီစကဖ္ရင္ျပင္ (ဓါတ္ပံု မရငတ)
Contrescarpe
ကြန္ထရီစကဖ္ရင္ျပင္ အမွတ္ ၇၄ ကာဒီနယ္ေလမြိဳမ္း လမ္းေလးအတိုင္း ဆင္းသြား
ခဲ့မယ္ဆိုရင္
သိပ္မေဝးတေဝးမွာ အိုင္းရစ္ ေမာ္ဒန္ဝတၱဳေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ James Joyce ဂ်ိမ္းစ္
ဂြၽိဳက္
(၁၈၈၂-၁၉၄၁) ေနခဲ့ဖူးတဲ့အိမ္ ရွိပါတယ္။
ဂ်ိမ္းစ္ဂြၽိဳက္
တိုက္ခန္းေက်ာ္ၿပီး စဲန္းျမစ္ဘက္သို႔ တည့္တည့္ဆင္းမသြားဘဲ ဘယ္ဘက္လမ္း ခပ္ေျပ
ေျပ လမ္းေလးအတိုင္း
ဆက္တက္ သြားရင္ေတာ့ Quartier de la Sorbonne လို႔လည္း ေခၚၾကတဲ့
ေဆာ္ဘြန္းရပ္ကြက္သို႔
ေရာက္လာပါၿပီ၊ ၁၂ ရာစုေခတ္ ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ရိုးေဟာင္း Enceinte de
Philippe
Auguste (King Philip II Wall) အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာျခင္းပါ၊ အခုေတာ့ တပိုင္းတစ
စီသာ
က်န္ရစ္ေတာ့တဲ့ တံတိုင္းထုထည္က မေသးလွတာမို႔ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက ေတာ္တန္ရံု ရန္သူ
ဝင္ေရာက္ဖို႔
မလြယ္ဟန္ ရွိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗိုက္ကင္းေတြ ပါရီကိုဖ်က္စီးဖို႔ မၾကံရြယ္ေတာ့
ပါဘဲ
အဂၤလန္ဘက္ လွည့္သြားၾကဟန္ တူပါတယ္၊ အဲဒီ ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ေခတ္အဆက္ဆက္ ၿမိဳ႕ရိုး
အေဟာင္းႀကီး
ေလးငါးေျခာက္ထပ္ အေၾကာင္းကိုေတာ့ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးခ်င္ပါေသးတယ္။
Enceinte
de Philippe Auguste (ဓါတ္ပံု မရငတ)
ဒီကေန႔
ေခတ္ထိ ပါရီၿမိဳ႕မွာ ၿမိဳ႕ရိုး ေျခာက္ထပ္မွ် ရွိခဲ့ပါၿပီ၊ ငါးရာစုေလာက္ကစၿပီး ပါရီဟာ
တစတစ
ႀကီးထြားက်ယ္ျပန္႔လာသလို ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ အတြင္းစည္းကို ကာကြယ္ဖို႔ ၿမိဳ႕ရိုးေတြကို
တည္ေဆာက္ခဲ့
ၾကျခင္းပါ၊ ဒီ ၿမိဳ႕ရိုး City Walls of Paris King Philippe Auguste ကေတာ့
တတိယေျမာက္ ၿမိဳ႕ရိုး
တခုပါ၊
ဒီကေန႔ေခတ္စကားအရေတာ့ Périphérique (သို႔) Ring Road (သို႔)
Beltway ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ရဲ႕
စည္း
ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ အျပင္ဘက္ ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းလိုမ်ိဳး သာပါ၊ ေခတ္အေျခအေနအရ မလိုအပ္ေတာ့တာမို႔
ေခတ္သစ္
ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းေတြမွာေတာ့ ၿမိဳ႕ရိုးဆိုတာႀကီးေတြ အုတ္တံတိုင္း ဆိုတာႀကီးေတြ မရွိေတာ့
မကာရံေတာ့ေပမယ့္ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ ဧရိယာကို ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းနဲ႔ ေယဘူယ် သတ္မွတ္လာၾကတဲ့ ေခတ္သို႔
ေျပာင္းလဲ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔
ဒီလို ၿမိဳ႕ရိုးတံတိုင္းေဟာင္းေတြက ေနာင္မွာ ထပ္ရွိလာဖို႔ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး၊
အဲေတာ့
က်န္ရွိတာေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ထိမ္းသိမ္းေနၾကတာ ေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ားသာပါ၊
ခုတေလာမွာ
လူေျပာမ်ားေနတဲ့ သရပါဂိတ္ သရပါတံခါးနဲ႔ ဂ်ပန္ျမက္ ေရေလာင္းတဲ့ကိစၥက စဥ္းစား
စရာေတြ
ေျပာစရာေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတက ပညာတတ္ မဟုတ္ေလေတာ့
ပညာရွိ စကားနဲ႔
မေျပာတတ္ပါဘူး၊ အဲလိုလုပ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြကို နရင္းသာ ျဖတ္အုပ္ခ်င္မိတာပါ။
Église
Saint-Étienne-du-Mont et Lycée Henri-IV (ဓါတ္ပံု မရငတ)
ၿမိဳ႕ရိုးအေဟာင္းတြင္းမွာ
စေတြ႔ရမွာကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ အထက္တန္းေက်ာင္း Lycée Henri-IV
ေအာင္လီ
(၄) ပါ၊ မ်က္ေစာင္းထိုး ရင္ျပင္မွာေတာ့ Saint-Étienne-du-Mont ဘုရားေက်ာင္း တည္
ရွိပါတယ္၊
သမိုင္းဝင္ စာၾကည့္တိုက္ Bibliothèque Sainte-Geneviève တခုလည္း ရွိပါတယ္၊ အဲဒီ
အေဆာက္အဦးေတြသမိုင္းက
တခုနဲ႔တခု ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတာပါ၊ အေသးစိတ္ေျပာဖို႔ကေတာ့
ေမာင္ရင္ငေတ့အတြက္
မလြယ္လွတာမို႔ ဒီေနရာမွာ မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ဒီအေဆာက္အဦးေတြရဲ႕
သမိုင္းအစက ေအဒီေလးငါးရာစုကပင္စတင္ခဲ့ၿပီး ၁၇၀၀ ျပည့္ႏွစ္ဝန္းက်င္
ေနာက္ပိုင္းမွာ
ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြအျဖစ္ ထင္ရွားလာၿပီးေနာက္ သိပၸံဝိဇၨာ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းအျဖစ္
အသြင္ေျပာင္းလာခဲ့တာပါ၊ ဘုရားေက်ာင္း ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြကမွ
အဆင့္ဆင့္
သင္ၾကားေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး နည္းစနစ္ေတြ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့တယ္
ေျပာရပါမယ္။
Lycée
Henri-IV et Lycée Louis-le-Grand (ဓါတ္ပံု မရငတ)
ဒီ
Lycée Henri-IV ေအာင္လီ (၄) ေက်ာင္းနဲ႔ ၿပိဳင္ဘက္ ေက်ာင္းတေက်ာင္းလည္း ရွိပါေသးတယ္၊
သိပ္မေဝးလွပါဘူး၊
အဲဒီ အမွတ္ (၅) ရပ္ကြက္ လက္တင္ရပ္ကြက္ထဲမွာပါ၊ Lycée Louis-le-Grand
ေခၚပါတယ္၊
Henri-IV ေက်ာင္းထက္ေစာၿပီး ဖြဲစည္းပံု ျပင္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းပါ၊ နာမည္လည္း ပိုႀကီးဟန္
တူပါတယ္၊ ပါရီျပင္သစ္မွာေတာ့ နာမည္အႀကီးဆံုး သမိုင္းအႀကီးဆံုး ေက်ာင္းေတြလို႔ ေျပာရပါမယ္၊
ေနာက္တေက်ာင္းကေတာ့ စဲန္႔မီရွဲလ္လမ္းမႀကီးရဲ႕ တဘက္ျခမ္း (၆) ရပ္ကြက္မွာ တည္ရွိတဲ့ Lycée
Saint-Louis ေက်ာင္းပါ၊ ပထမ ႏွစ္ေက်ာင္းထက္ ေနာက္က်ၿပီး ၁၈၂၀ ခုႏွစ္မွ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။
Henri-IV
ေက်ာင္းက သခ်ၤာ ရူပ ဓာတု စက္မႈ သမိုင္း စီးပြားေရး ဘာသာေတြရွိသလို စာေပေရးရာ
Literary
ဦးစားေပး သင္တာေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ ဒီေက်ာင္းထြက္ေတြက အမ်ားအားျဖင့္ စာသမား
ေပသမား
အႏုပညာသမား အေတြးအေခၚသမားေတြ ပိုမ်ားပါတယ္၊ အဲသလို သမားေတြအၾကားမွာ
ထူးျခားသူတေယာက္က
လက္ရွိ ျပင္သစ္သမၼတ Emmanuel Macron (၁၉၇၇-****) ပါ၊ သူက ဒီ
Henri-IV ေက်ာင္းထြက္ တဦးပါ။
Louis-le-Grand
ေက်ာင္းက ျပင္သစ္ရဲ႕ နံပတ္တစ္ ေက်ာင္းတေက်ာင္းျဖစ္တာနဲ႔အညီ နာမည္ႀကီး
ေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ၊
၁၅၆၃ ခုႏွစ္မွာ Collège de Clermont အမည္နဲ႔ စတင္ခဲ့ၿပီး ၁၆၈၂ မွာ
Louis
XIV le Grand လူဝီ (၁၄) ဘုရင္ကို ဂုဏ္ျပဳ အမည္ေျပာင္းခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းပါ။
Henri-IV
ေက်ာင္းကဲ့သို႔ သိပၸံ ဝိဇၨာ သင္တဲ့ ေက်ာင္းတေက်ာင္းပါ၊
Voltaire
(၁၆၉၄-၁၇၇၈) Victor Hugo (၁၈၀၂-၁၈၈၅) Jean-Paul Sartre (၁၉၀၅-၁၉၈၀) တို႔လို
ေခတ္အဆက္ဆက္
နာမည္ႀကီးမ်ား ထြက္တဲ့ေက်ာင္းပါ၊ ထူးျခားတာက ဒီ ေက်ာင္းထြက္ေတြထဲမွာ
ျပင္သစ္
သမၼတ သံုးေယာက္
Georges
Pompidou (၁၉၁၁-၁၉၇၄)
Giscard
d’Estaing (၁၉၂၆-****)
Jacques
Chirac (၁၉၃၂-****) တို႔နဲ႔
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္
ကိုးေယာက္ ပါဝင္ေနတာပါ။
အဲဒီ
ေက်ာင္းထြက္ေတြမွာ အဲလို ဆရာ့ ဆရာႀကီးေတြ ျဖစ္လာၾကသူေတြ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ေပမယ့္
ပါရီၿမိဳ႕ကို
ျဖတ္သန္းသြားသူမ်ားထဲက နာမည္ေက်ာ္ ပန္းခ်ီ ပန္းပု စာေပ အႏုပညာရွင္ အေတာ္မ်ား
မ်ားကေတာ့ ဒီ ေက်ာင္းႀကီး သံုးေက်ာင္းထဲ ေရာက္ဖူးၾကသူမ်ား ဟုတ္ဟန္
မတူပါဘူး။
သို႔ေသာ္ ႕႕
႕႕႕ ႕႕႕႕႕
႕႕႕ ႕႕
႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕
႕႕႕႕႕
ဒီလို
ေက်ာင္း ေကာင္းေကာင္းေလးေတြေအာင္ Grandes Écoles ေခၚတဲ့ တကၠသိုလ္ ႀကီးႀကီးေတြ
သို႔ေရာက္
ဘြဲ႔ဘြဲ႔လြန္ေတြ ရၾကၿပီး ဝန္ႀကီး ဝန္ကေလးေတြ ျဖစ္သြားၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးမို႔ ဒီလိုမ်ိဳး
ေက်ာင္း တက္ရျခင္းကို ဂုဏ္ယူေနၾကသူ လူတန္းစားေတြလည္း ခပ္မ်ားမ်ား ရွိၾကပါတယ္၊ ကုန္က်
ေငြဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ ေမာင္ရင္ငေတ မတြက္ၾကည့္မိပါဘူး၊ စိတ္ဝင္စားသူမ်ား တြက္ၾကည့္ၾကပါ။
သို႔ေသာ္လည္း
ဒီလိုေက်ာင္းမ်ိဳးကို မတက္ႏိုင္ၾကသူမကပ္ႏိုင္ၾကသူေတြ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္လမ္းထဲက
သာမန္ေက်ာင္းတက္
က်ဴရွင္ေတြ က်ဴေသေတြမယူ ပံုမွန္ေလး အလိုက္သင့္ ထိုက္သင့္တဲ့ အိုင္က်ဴ
ရွိခဲ့ရင္ ဘြဲ႔ေလးတခုရ
အလုပ္ေလးတခုရ ဘဝကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ျဖတ္သန္းႏိုင္တာမို႔ ဒီလိုနာမည္ႀကီး
သမိုင္းႀကီး
ေက်ာင္းႀကီးမ်ိဳးကို စိတ္မဝင္စား နာမည္ကိုမွ မၾကားဖူးသူ ဖရန္ေဆးဇ္ေတြလည္း အမ်ား
ႀကီးမွ
အမ်ားႀကီး ရွိၾကပါတယ္။
ေမာင္ရင္ငေတတို႔ေခတ္
ႏွစ္ေထာင္ခုႏွစ္မ်ားမွာ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ မိႈခ်ိဳး မွ်စ္ခ်ိဳးရင္းနဲ႔ ဒုကၡသည္
စခန္းမ်ားကိုျဖတ္သန္း
မ်က္ေစ့လည္ လမ္းမွားၿပီး အေနာက္တိုင္းကို ေရာက္လာခဲ့ၾကတဲ့ ေရႊ႔ေျပာင္း
အေျခခ်
ဗမာ မြန္ ကရင္ နီ နက္ မိသားစုေတြကို ေမာင္ရင္ငေတ ေတြ႔ဖူးၾကံဳဖူး ပါတယ္။
မိဘေတြက
မူလတန္းေအာက္ဆင့္ေလာက္သာ ေက်ာင္းတက္လာဖူးသူေတြ အမ်ားစုပါ၊ အဲ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕
သားသမီးေတြကေတာ့
ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး အသက္ ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကေတာ့
ပညာသင္ခြင့္ ရၾကၿပီး နီးစပ္ရာေက်ာင္းေတြမွာ
တက္ၾကရတာပါ၊ အဲ ႕႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ဒါေပမယ့္ ေအာင္လီ
(၄) လို ေက်ာင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီးေတြမွာေတာ့
တက္ခြင့္ ဘယ္ရၾကပါမလဲ ေလ၊ သို႔ေသာ္လည္း
ရပ္ကြက္ေက်ာင္းတက္
ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ အဆင့္မီၾကတာကေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ့ မ်က္ျမင္ရွိပါတယ္၊
ေက်ာင္းေကာင္းျဖစ္ဖို႔ထက္
သင္ၾကားေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ရင္ ဘယ္ေက်ာင္းတက္တက္ သိပ္မကြာ
လွပါဘူးကြာလို႔ ေမာင္ရင္ငေတ့ကို
ျပင္သစ္ေတာသားႀကီး တေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။
ပါရီပံုရိပ္မ်ား "လက္ဝဲကမ္းပါး" စာစု (၁)
ထားပါေတာ့၊
ဒါေတြက ေမာင္ရင္ငေတ ေျပာလိုရင္း မဟုတ္ပါဘူး၊
လက္ဝဲကမ္းပါး
Hemingway Way ဟဲမင္းေဝး ေဝးလ္ ကိုသာ အဓိက ေျပာလိုရင္းပါ။
ဒါေပမယ့္လည္း
႕႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕ ႕႕႕႕႕
ဒီ
႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕
ပါရီပံုရိပ္မ်ား
လက္ဝဲကမ္းပါး
စာစု အပိုင္း (၁) ကို
ဒီ
ေနရာမွာ တခဏ ရပ္နားပါဦးမယ္၊
ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့
ေရးရမွာ ဟုန္သြား ပ်င္းသြားတာရယ္
ျပင္သစ္ျပည္တြင္း
ခရီးတခု ထြက္ဖို႔ ဖန္လာတာေၾကာင့္ရယ္ေၾကာင့္ပါ။
ဒီစာစုကို
(ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ) (တတိယေန႔ ပထမပိုင္း) အျဖစ္ ဆက္စပ္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါေၾကာင္း။
ေရးထားၿပီးသား
အတိုအစေတြေတာ့ ရွိေနေသးတာမို႔
မၾကာခင္ လက္ဝဲကမ္းပါး စာစု အပိုင္း
(၂) ဆက္ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားပါမယ္၊ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကပါရန္။
ေမာင္ရင္ငေတ
၁၇၀၈၂၀၁၈
ပါရီပံုရိပ္မ်ား "လက္ဝဲကမ္းပါး" စာစု (၁)
(ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ) (တတိယေန႔
ပထမပိုင္း)
