* ** ဘလက္ေဖာရက္စ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း ** *

ဒိြဳက္ခ်္လန္း သို႔မဟုတ္ ဂ်ာမဏီ

ဘလက္ေဖာရက္စ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း

Schwarzwald (Deutschland)                                                  (Photo UMarcus)

သတင္းအတင္းအဖ်င္းေတြခ်ည္း ဖတ္ေနရတာ စိတ္ညစ္ညဴး စိတ္ညစ္ညဴးရေတာ့ စကားမေျပာခ်င္ 
စာမေရးခ်င္ စိတ္လက္မပါ ျဖစ္ေနသခိုက္မွာ စုေဆာင္းထားတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ပံုေတြ ဖိုင္ေတြကိုဖြင့္ 
ရွင္း၊ လင္း၊ ဖယ္၊ ဖ်က္၊ ေျပာင္း၊ စီ၊ စု၊ နဲ႔ စိတ္ေျပာင္းေအာင္ ဒီရက္ပိုင္းမွာ လုပ္ေနမိပါတယ္။

အဲဒီလိုလုပ္ေနရင္း လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကာလ ဝန္းက်င္ခန္႔က ဖိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အဓိက 
ထားလို႔ ျပန္လွန္ေမႊေႏွာက္ရင္း ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ကာရံထားေသာ တံတိုင္းႀကီးမ်ား မွသည္ ႕႕ ႕ ႕႕ 
ျခံစည္းရိုးကို ခြေက်ာ္သူမ်ား စာစုၾကမ္း ႏွစ္ပုဒ္ကို တပုဒ္လုပ္ အေခ်ာသပ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ 

အဲစာစု ကလည္း တကယ္တမ္း စိတ္ညစ္ညဴးမႈကို မေျပေစပါဘဲ အေမာပိုေဖာက္ လာေစသလိုသာပါ။

အဲဒါနဲ႔ ညစ္ညဴးေနတဲ့စိတ္ေတြကို ၾကည္လင္လာေစရေအာင္ ျမစ္ပင္လယ္ ေတာေတာင္ တိမ္တိုက္
ေတြရဲ႕ သဘာဝက်က် ျပာျပာ ျဖဴျဖဴ ဝါဝါ စိမ္းစိမ္းစိုစို လန္းလန္းဆန္းဆန္းေတြကို ေရြးရွာၾကည့္ရင္း 
ဂ်ာမန္တို႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဘလက္ေဖာရက္စ္ေပၚသို႔ စိတ္ကူးအလည္တေခါက္ ေရာက္ရွိသြားခဲ့မိပါ 
တယ္၊ လူက ဝုန္းကနဲ ထသြားလို႔ မရေတာ့ စိတ္ကိုသာ လႊတ္ရင္း ထြက္ေပါက္ရွာမိရျခင္းပါ။

Schwarzwald (Deutschland)                                                              (Photo Google)

Schwarzwald (Deutschland)                                                              (Photo Google)

ဘလက္ေဖာရက္စ္အေၾကာင္း တို႔တို႔တိတိ ေရးထားခဲ့တာေတြေတာ့ရွိပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတ့
ထံုးစံ ေဂ်ာင္ကပ္ေနတဲ့ဖိုင္တခုကို ျပန္လည္ဆြဲထုတ္ဖို႔ ၾကန္႔ၾကာဝန္ေလး ေနတတ္ျခင္းေၾကာင့္ 
ဘာမွဆက္ မလုပ္ျဖစ္ ဒီလိုမ်ိဳး ပစ္ထား ထားခဲ့ျခင္းေတြက အမ်ားႀကီးပါ။

ဂ်ာမဏီရဲ႕ Black Forest ဘလက္ေဖာရက္စ္ကို သူတို႔ဂ်ာမန္ အသံထြက္နဲ႔ Schwarzwald ရႊာ႔ဇဗိုဒ္
လို႔ ေခၚၾကပါတယ္၊ (ေမာင္ရင္ငေတ့နားနဲ႔ ၾကားရတဲ့ အနီးစပ္ဆံုးေပမယ့္ ၾကားရတာက အစဥ္မေျပ 
လွပါဘူး) ေရႊဗမာလို ျပန္ရင္လည္း အနက္ေရာင္သစ္ေတာ (သစ္ေတာနက္) ဆိုေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးပါ၊ 
ျပင္သစ္လိုကေတာ့ Forêt-Noire ပါ၊ အဲဒါလည္း မမိုက္ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ တိုက္ရိုက္အသံနဲ႔ ဖလွယ္
ယူရမယ္ဆိုရင္ အဂၤလိပ္လိုက အစဥ္ေျပဆံုး ထင္မိရလို႔ Black Forest ဘလက္ ေဖာရက္စ္ ဟုသာ 

ေရးလိုက္ရျခင္းပါ၊ ဘလက္ ေကာ္ဖီ ဆိုတဲ့ စကားလို လူႀကိဳက္မ်ားေလမလားလို႔ေပ့ါ ခင္ဗ်ား။

Schwarzwald (Black Forest) ဘလက္ေဖာရက္စ္                              (ဓါတ္ပံု မရငတ)  

မိုင္တရာရွည္ၿပီး မိုင္ငါးဆယ္ခန္႔သာက်ယ္တဲ့ အဲဒီ Black Forest ဘလက္ေဖာရက္စ္ ဆိုတာႀကီးက 

တကယ္ကေတာ့ သိပ္ႀကီးလွတဲ့ေတာင္တန္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ပ်မ္းမွ်အျမင့္ေပက ေလးေထာင္ခန္႔သာ 

ရွိတဲ့ ေတာင္စဥ္တန္းတခုသာပါ၊ အနီးစပ္ဆံုးႏိႈင္းယွဥ္ေျပာရရင္ ရခိုင္ရိုးမႀကီးရဲ႕ ငါးပံုတပံု ပဲခူးရိုးမရဲ႕ 

တဝက္ နီးပါးမွ်သာရွိတဲ့ ေတာင္စဥ္ေတာတန္းေလးတခု အရြယ္သာပါ၊ အျမင့္ဆံုးေတာင္ကမွ ေပငါး

ေထာင္နီးပါးရွိတာပါ၊ ပုပၸားေတာင္မႀကီး အျမင့္နဲ႔ တူတူေလာက္ပါ၊ ဒါေပမယ့္ ဥေရာပထံုးစံ ေဆာင္း 

အခါမွာေတာ့ ေတာင္တျပင္လံုး ႏွင္းျဖဴေတြ ဖံုးလႊမ္းရာျဖစ္သလို ေႏြဆိုရင္လည္း ႏွင္းၾကြင္းႏွင္းက်န္

ေတြနဲ႔ လွပေနတတ္တဲ့ ေတာင္ထိပ္တခုမို႔ တႏွစ္ပတ္လည္ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ စည္ကားေနတဲ့ ေနရာ 

ျဖစ္ပါတယ္တဲ့၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ သြားတဲ့လမ္းက အဲဒီေရခဲေတာင္ထိပ္ကို လွမ္းမျမင္ရတဲ့ အကြယ္ 

လမ္းျဖစ္ေနလို႔ အခုလို ေနသာတဲ့ေန႔ တိမ္တိုက္ေတြ ၾကားက ေတာင္ခၽြန္းထိပ္ အလွကို ျမင္ေတြ႔ခြင့္

မရခဲ့တာကေတာ့ ကံဆိုးမႈ တခုလို႔သာ ေျဖသိမ့္ခဲ့ရေၾကာင္းပါ။

ဒီလို “Silva Nigra” Black Forest ဘလက္ေဖာရက္စ္လို႔ အမည္တြင္ခဲ့ရတာက ဟိုးေရွးပေဝသဏီ

Middle Ages ေခတ္ကာလထဲက သဘာဝအတိုင္းေပါက္ေနတဲ့ Black Fir ေခၚ Deep Green Pine 

ထင္းရူးပင္နက္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ သစ္ေတာႀကီးတေတာ ျဖစ္ခဲ့လို႔ပါတဲ့၊ ထံုးစံအတိုင္း ၁၇ ရာစု လြန္ 

ကာလမွာေတာ့ လူသားေတြရဲ႕ မဆင္မျခင္ အၿပိဳင္အဆိုင္ လိုအင္ဆႏၵေတြနဲ႔ ခုတ္ထစ္မႈေတြေၾကာင့္

အဲဒီ စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕မိႈင္းေနတဲ့ Black Forest ဘလက္ေဖာရက္စ္ထင္ရႈးေတာႀကီးဟာ တဝက္နီးနီးမက

ကုန္သြားခဲ့ပါေသးတယ္တဲ့၊ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သစ္တပင္ခုတ္ေထာင္သံုးႏွစ္ အမိန္႔ထုတ္ တားျမစ္ 

ခဲ့ၾက ေလသလား မသိပါဘူး၊ ဘလက္ေဖာရက္စ္ကို ျပန္လည္ထိမ္းသိမ္းၾကဖို႔ ျပန္လည္စိုက္ပ်ိဳးၾကဖို႔ 

ေဆာ္ၾသခဲ့ၾကသူေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ၾကလို႔လည္း ဒီကေန႔မွာေတာ့ ထင္းရူးပင္နက္ေတြသာမကဘဲ 

တျခားေသာ အပင္ႀကီးမ်ိဳးစံုကို ေတြ႔ခြင့္ျမင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္၊ အဲဒီေခတ္ထဲက အဲလို 

အသိစိတ္ရွိသူေတြ သူတို႔ေဒသမွာ ရွိခဲ့ပါတယ္ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ရပါတယ္။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း                                                 (Photo Google)

ဘလက္ေဖာရက္စ္ အနီးတဝိုက္ကို ေမာင္ရင္ငေတ ျဖတ္သန္းခဲ့တာကေတာ့ သံုးေလးႀကိမ္ရွိခဲ့ဖူးေပ 
မယ့္လည္း ဒီေတာင္တန္းကို ခါးလယ္က ေက်ာ္ျဖတ္ဖူးတာ တႀကိမ္သာ ရွိဖူးခဲ့ပါေသးတယ္၊ ေနာက္ 
တႀကိမ္မွာေတာ့ သံုးေလးရက္မွ် ဘလက္ေဖာရက္စ္အလယ္က ေတာၿမိဳ႕ေလးတၿမိဳ႕ကို သြားဦးမယ္ 
ရည္မွန္းထားေပမယ့္ အခုထိတိုင္ အေကာင္ထည္ မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ေသးပါဘူး၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂတ္စ္လဆန္း 
တုန္းက အဲဒီဘလက္ေဖာရက္စ္ ေတာင္ေျခအနားကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဘလက္ေဖာရက္စ္ေတာင္တန္း 
ေတြကို စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕နဲ႔ ျမင္မိခဲ့ရာက ေမာင္ရင္ငေတ့အတြက္ အဲဒီ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေရာဂါႀကီး 
ျပန္လည္ ႏိုးထလာတယ္ ဆိုရမွာပါ၊ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ အေရာက္သြားပါဦးမယ္။

အဲဒီလို ႕႕ ႕ ႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕ အဲဒီ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ႕႕ ႕ ႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕႕႕႕

ေတာင္တန္းေပၚကို သံုးေလးငါးညအိပ္သြားၿပီးမွသာ ဆက္ေရးမယ့္ စဥ္းစားေနမိေသးေပမယ့္လည္း 
ေရးခ်င္စိတ္က ေပၚလာတာမို႔ တေန႔တာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ခရီးမွတ္တမ္း ပံုရိပ္မ်ားအေၾကာင္းကိုသာ

ေရးထားၿပီးသမွ် အနည္းငယ္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္၍ အေခ်ာသတ္တင္ျပလိုက္ရေၾကာင္းပါ၊ အကယ္၍ 
မ်ားသာ ေနာက္တေခါက္ေလာက္ ဒီေနရာကို ထပ္မံေရာက္လာဦးမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ 
ဘလက္ေဖာရက္စ္ရဲ႕ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္အလွကို ဒီထက္မက ပိုမိုခံစား ေရးဖြဲ႕ခ်င္မိပါေသးတယ္။

Schwarzwald (Black Forest) ဘလက္ေဖာရက္စ္                              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေတြမွာေတာင္ ဆီးႏွင္းေတြ အျမဲေဝတဲ့ ဂ်ာမန္ေျမမွာ ဒီ ဘလက္ေဖာရက္စ္မွာလည္း 
ဆီးႏွင္းကေတာ့ အျမဲေဝပါတယ္၊ မိုးကေတာ့ တႏွစ္ပတ္လည္လံုးလိုလို ရြာတတ္ေပမယ့္ ေႏြကာလ

ေတြမွာ မိုးေလကင္းစင္ခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတတ္ပါတယ္တဲ့၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ သြားခဲ့တဲ့ အ
ခ်ိန္က ေႏြဝင္စ ဂၽြန္လဆိုေတာ့ ဆီးႏွင္းေတြေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး၊ ေဆာင္းတြင္းကာလ ဆိုရင္ေတာ့ 
ႏွင္းေလွ်ာလာစီးၾကတဲ့ ကေလးလူႀကီး မိသားစုေတြနဲ႔ ရႈပ္ရွက္ခပ္ စည္ကားေနတဲ့ ေနရာပါ၊ အခုခ်ိန္ 
ေႏြကာလကေတာ့ အပင္ပန္းခံ အေမာခံႏိုင္ၾကတဲ့ ေတာင္တက္သမား စက္ဘီးသမား တခ်ိဳ႕တေလ 
ရယ္ ေအးေအးေဆးေဆနဲ႔ ေတာင္ေပၚအလွကို လာခံစားၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြရယ္ ေမာင္ရင္ငေတ 
တို႔လို လွ်ပ္တျပက္ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ခရီးသြား တခ်ိဳ႕ရယ္ ေဒသခံေတြရယ္နဲ႔  မစည့္တစည္ပါ။

ဒီလိုအခ်ိန္ေတြမွာကေတာ့ အဲဒီဘလက္ေဖာရက္စ္ရဲ႕ အသာယာအလွပဆံုး အခ်ိန္ေတြပါတဲ့၊ ေလႏု 
ေအးမ်ား ခပ္ေျဖးေျဖး ခပ္မွန္မွန္ တိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္ မိုးေကာင္းကင္ျပာျပာ တိမ္ျဖဴျဖဴေတြနဲ႔ ဘလက္ 
ေဖာရက္စ္ရဲ႕ ေတာစဥ္ေတာင္တန္းေတြဟာ ၾကည့္လို႔အလွဆံုး ၾကည့္လို႔မဝႏိုင္ဆံုး အခ်ိန္ေတြပါတဲ့။

ေအာက္စ္ဘုဂ္ၿမိဳ႕အထြက္ Lechbrücke တံတားနီ                                        (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒီေန႔က ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ခရီးစတင္ခဲ့တာက ဘိုင္ယန္ျပည္ျမဴးနစ္ၿမိဳ႕နားက Augsbourg ၿမိဳ႕ပါ၊

ဂ်ာမဏီရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္းမွာ ရွိပါတယ္၊ ဦးတည္သြားရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းက ဂ်ာမန္ၿမိဳ႕ Kehl နဲ႔ 
ျပင္သစ္ၿမိဳ႕ Strasbourg နယ္စပ္ၿမိဳ႕အမႊာဆီသို႔ပါ၊ ပံုမွန္အမ်ားသံုး အျမန္ဟိုင္းေဝးလမ္းကေတာ့ A8

(Autobahn8) အတိုင္း Stuttgart ၿမိဳ႕ကိုျဖတ္ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေတာင္တန္းျမင့္ျမင့္ေတြကို ပတ္ 
ေရွာင္ေကြ႔ၿပီး ေျမာက္ဘက္ Karlsruhe, Saarbrücken မွတဆင့္ ျပင္သစ္နယ္ကိုဝင္ Metz ကိုျဖတ္

Autoroute A4 သို႔မဟုတ္ Autoroute de l’Est အတိုင္း ပါရီ သို႔ ဦးတည္ ေမာင္းျပန္ၾကတာပါ၊ ခရီး 
ေဝးသြား လိုင္းဘတ္စ္ကား ပါရီ-ဖရန္႔ဖြတ္ ပါရီ-ျမဴးနစ္ ပါရီ-ပရာဟာ လိုင္းကားေတြ အဲဒီအျမန္လမ္း 
ေၾကာင္းကို အမ်ားအားျဖင့္ အသံုးျပဳေလ့ ရွိပါတယ္။

Bundesautobahn 8 (BAB 8) (Autobahn 8) (A 8)                                   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒီခရီးမွာေတာ့ အသြားခရီး အျမန္လမ္းကေမာင္း အျပန္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေက်းလက္လမ္းက 
ေနၿပီး နားနားေနေနနဲ႔ ျပန္ၾကတာေပ့ါဆိုၿပီး ကားေမာင္းသူ ကားအုံနာ ေမာင္ရင္ငေတ့ရဲ႕မိတ္ေဆြက 
ေျပာလာလို႔ ေရးဆြဲျဖစ္တဲ့ ခရီးလမ္းေၾကာင္းပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတက ကပ္လိုက္စီးသူ တဦးသာပါ။

ေမာင္ရင္ငေတ့စိတ္ႀကိဳက္ လမ္းေၾကာင္းဆြဲတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ကီလိုမီတာ ခြန္ႏွရာ့ရွစ္ဆယ္ခန္႔ 
ေဝးတဲ့ခရီးကို ေမာင္းရမယ့္အခ်ိန္က ရွစ္နာရီအနည္းဆံုးရွိတာမို႔ ဘလက္ေဖာရက္စ္ေတာင္တန္းကို 
ေရာက္မွသာ ေက်းလက္ေတာလမ္းက တက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး Bundesautobahn (A8) လမ္းမႀကီးအ
တိုင္း ေမာင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္၊ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မ်ားထဲက ေဖာက္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒီအျမန္လမ္းမႀကီးက ဒီကေန႔ 
အထိ ျပဳျပဳင္ေနဆဲ တိုးခ်ဲ႕ေဖာက္လုပ္ေနဆဲကို ေနရာအမ်ားအျပားမွာ ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ညကိုးနာရီဆယ္နာရီ ပါရီျပန္ဝင္ရင္ရၿပီဆိုေတာ့ လမ္းမွာနားခ်ိန္က ေလးငါးနာရီေလာက္ ရပါတယ္၊ 
ေအာက္စ္ဘုဂ္ေဟာ္တယ္က ဘရိတ္ဖတ္စ္စားၿပီး ထြက္လာေတာ့ မနက္ ခြန္ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိပါ 
ေသးတယ္၊ ဂၽြန္လကုန္ ဆိုေတာ့ အပူခ်ိန္က သိပ္မျပင္းသလို မိုးေလကင္းရွင္းတဲ့ ရက္ျဖစ္လို႔ ဂ်ာမန္ 
တို႔ရဲ႕ အျပာေရာင္ မိုးေကာင္းကင္က အေတာ္ ၾကည္လင္ သာယာေနပါတယ္။

Bundesautobahn 8 (BAB 8) (Autobahn 8) (A 8)                                   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

Bundesautobahn 8 (BAB 8) (Autobahn 8) (A 8)                                   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

“Freie Fahrt für Freie Bürger”  “Free Driving for Free Citizens”              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

“Freie Fahrt für Freie Bürger”  “Free Driving for Free Citizens”              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ခပ္ျဖဴျဖဴနဲ႔ ခပ္ပါးပါး တိမ္ထုတခ်ိဳ႕သာရွိတဲ့ အျပာေရာင္ မိုးေကာင္းကင္ႀကီးက တရိပ္ရိပ္ 
ေျပးေနတဲ့ ကားေရွ႕မွန္ကေန ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းမွာ ပို၍ပို၍ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္ ထင္မိရပါတယ္။ 

“Freie Fahrt für Freie Bürger”  “Free Driving for Free Citizens”              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

Munich-Stuttgart ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ဂ်ာမန္ Autobahn A8 အျမန္လမ္းမႀကီးကေတာ့ က်ယ္ျပန္႔ 
ေျဖာင့္ျဖဴးလွတယ္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္၊ တျခား ဥေရာပႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ႏိႈင္းစာရင္ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္း 
နည္းပါးတယ္ေျပာႏိုင္ၿပီး တႏိုင္ငံလံုးလိုလိုက ေျမျပန္႔ကုန္းျပင္ျမင့္ႀကီးလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ လမ္းမ 
ႀကီးေတြက ပိုမိုေျဖာင့္ျဖဴးေနဟန္ တူပါတယ္၊ အျမန္လမ္းမႀကီးေတြ ေဖာက္လုပ္ခဲ့တာ ဂ်ာမန္ေျမမွာ 
အေစာဆံုးလို႔ ေျပာၾကသလို ဒီကေန႔မွာ အေကာင္းဆံုး လမ္းမႀကီးေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္ဆိုတာကို

ကန္႔ကြက္ႏိုင္စရာ တကြက္မွ် မရွိေလာက္ပါဘူး။

ထူးျခားတာက ဂ်ာမန္ အျမန္လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ တနာရီ ဘယ္ႏွကီလိုမီတာသာ ေမာင္းရမယ္လို႔ 
ကန္႔သတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္လည္း တနာရီ ၁၃၀ ကီလိုမီတာထက္ေတာ့ ေက်ာ္မေမာင္းသင့္ 
ပါေၾကာင္း ပညာေပးေတြ ရိွပါတယ္၊ ဂ်ာမန္ အျမန္လမ္းေတြေပၚမွာ ေမာင္းခ်င္သပ ဆိုပါက တနာရီ 
ကီလိုမီတာသံုးရာထိ စိတ္တိုင္းက် ေမာင္းခ်င္ရင္လည္း ကိစၥမရွိပါေၾကာင္း ဂ်ာမန္လမ္းမႀကီးေတြက 
စိတ္ခ်ရပါေၾကာင္း ေျပာၾကသလို ဂ်ာမဏီရဲ႕ ကမာၻ႔အေကာင္းဆံုးေသာ ကားေတြကို စိတ္ရွိလက္ရွိနဲ႔ 
စိတ္ထင္တိုင္းၾကဲ ေမာင္းခ်င္ၾကတဲ့ ကားေမာင္းခေရဇီ ဂ်ာမန္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကေတာ့ 

“Freie Fahrt für Freie Bürger” “Free Driving for Free Citizens” ပါ၊ 

ဒါေၾကာင့္ ဂ်ာမန္လမ္းမႀကီးေတြ ေပၚမွာ ေဝါကနဲအသံျမည္ၿပီး ကားဖင္မီ းနီနီေလးက တခဏနဲ႔ 
ေပ်ာက္သြားတတ္တာမ်ိဳးကို အဆန္း လုပ္၍ ေျပာမေနၾကပါနဲ႔တဲ့ ခင္ဗ်ား။

Toll Bar in Romania (1877)                                                               (Photo Google)

ေနာက္တခုကေတာ့ လမ္းေၾကး ေကာက္ခံတဲ့ ဝါးတားဂိတ္ေတြလည္း မရွိပါဘူးတဲ့၊ ဒါေပမယ့္လည္း 
(ဂ်ာမန္ေတြလည္း ဘိုင္ျပတ္လာၾကလို႔ ထင္ပါရဲ႕) မ်ားမၾကာခင္မွာေတာ့ လမ္းေၾကးလမ္းအခြန္ေတြ 
ေကာက္ခံေတာ့မယ့္ဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ ေနၾကပါတယ္တဲ့၊ (ကုန္တင္ကားႀကီး 
မ်ားကေတာ့ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ထဲက လမ္းေၾကး ေကာက္ခံခဲ့တာပါ၊) အဲလို လမ္းခြန္ဥပေဒကို အတည္ျပဳ 
ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ ဆိုလာရင္ေတာ့ ဂ်ာမန္ႀကီးေတြရဲ႕ “Freie Fahrt für Freie Bürger”  “Free Driving for 
Free Citizens” “Germany Lovely Free Long Motorways” ေဆာင္ပုဒ္ႀကီးမ်ားတို႔ ေျမာင္းထဲသို႔ 
ေရာက္သြားၿပီ ေျပာရေတာ့ပါမယ္၊ ဂ်ာမဏီလို လမ္းခြန္မရွိတဲ့ နယ္သာလန္ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ လူဇမ္ဘူး 
တို႔လို႔ ႏိုင္ငံေလးေတြကလည္း ဂ်ာမဏီႀကီးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကမွာ အမွန္ပါ၊ လမ္းခြန္ ေကာက္ၾက 
တာကေတာ့ အခုမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဟိုးအရင္ ခရစ္ေတာ္မေပၚခင္ကာလက လွည္းလမ္းေၾကာင္းေတြ 
ဖုန္တေထာင္းေထာင္းထတဲ့ ေခတ္ထဲက ဥေရာပမွာ ရွိခဲ့တာပါတဲ့။

ဂ်ာမန္တို႔ရဲ႕ လမ္းခြန္ေကာက္မယ့္ စနစ္က ဝါးလံုးတေခ်ာင္းရင္း ေျပစာမေပး ဘာမေပး ဝါးတားဂိတ္

မ်ိဳး မဟုတ္သလို ျပင္သစ္ စပိန္ အီတလီတို႔လို႔ Highway Toll Gate ဂိတ္ႀကီးေတြထား ပိုက္ဆံေတြ

ေပးၿပီး ျဖတ္ရမွာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ၾသစႀတီးယား ဆြစ္ဇာလန္ ဟန္ေဂရီ ခ်က္ တို႔လို ရက္ေပး 
လေပး ႏွစ္ေပးစနစ္ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္၊ အဲဒီစနစ္က မသိလို႔ ႀကိဳဝယ္မထားမိရင္ စစ္ေဆးေရးနဲ႔ ေတြ႔
ပါက ဒဏ္ေငြေဆာင္ရကိန္း ဆိုက္တတ္တဲ့ စနစ္မ်ိဳးပါတဲ့၊ ျပင္သစ္ကေန ဂ်ာမန္ေျမကိုျဖတ္ ဆြစ္ေျမ 
အေရာက္မွာ ကြက္တိမိလို႔ ဒဏ္ေဆာင္ခဲ့ရဖူးသူေတြ အမ်ားအျပားပါတဲ့။

Bundesautobahn 81 (BAB 81) (Autobahn 81) (A 81)                            (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေမာင္ရင္ငေတလည္း ဘလက္ေဖာရက္စ္ကိုသြားတာ ဘလက္ေဖာရက္စ္ မေရာက္ပါဘဲ လမ္းမႀကီး
ေတြအေၾကာင္း နားညည္းေအာင္ ေျပာေနသလို ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ အဲဒီလမ္းမႀကီး ေအာက္စ္ဘုခ္ ျမဴန္ရွန္ 
စထရပ္ဘူးရ္ ဂ်ာမန္ ဟိုင္းေဝးအမွတ္ (ေအ ရွစ္) လမ္းအေၾကာင္း သီးသန္႔ ေရးတို႔ထားတာေလးကို 
အဆံုးသတ္ ေရးပါဦးမယ္၊ အခုေတာ့ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေတာင္ျဖတ္ လမ္းခြဲဆီသို႔ သြားၾကပါစို႔။

Augsbourg-Stuttgart က ကီလိုမီတာ ၁၆၀ ေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ေဝးပါတယ္၊ စတူးဂတ္ မေရာက္ခင္မွာ

ဂ်ာမန္ Autobahn အျမန္လမ္းကခြာၿပီး ဘလက္ေဖာရက္စ္ဆီသို႔ ဦးတည္၍ ေမာင္းသြားၾကပါတယ္၊ 
ပထမ ခြဲထြက္တဲ့လမ္း Autobahn 81 ကလည္း အျမန္လမ္းမ တခုမို႔လို႔ ျမင္ကြင္းေတြက သိပ္မထူး  
လွေသးပါဘူး၊ အဲဒီ A81 အတိုင္း ဆက္ေမာင္းသြားၿပီး သိပ္ မၾကာခင္မွာေတာ့ Bundesstraße 28a

လမ္းဆံု လမ္းခြဲနားသို႔ ေရာက္လာပါၿပီ၊ အဲဒီ ေနရာကစၿပီး ျမင္ကြင္းေတြ စတင္ ေျပာင္းလဲလာပါၿပီ။

ေတာရနံ႔ ေတာင္ရနံ႔ ရလာေလၿပီလို႔ ဆိုရပါမယ္၊ ဂ်ာမဏီမွာေတာ့ ေတာေတာင္ထူထူရွိတဲ့ အရပ္လို႔ 
ေျပာၾကေပမယ့္ လမ္းေတြေဖာက္တံတားေတြေဆာက္ ထားၾကလို႔လား မသိပါဘူး သြားေရးလာေရး 
လြယ္ကူသလို ေတာေတာင္ကလည္း သိပ္ထူ သိပ္နက္တယ္လို႔ေတာင္ မထင္မွတ္ရေတာ့ပါဘူး။

Bundesstraße B28a                                                                          (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေမာင္ရင္ငေတ ဥေရာပခရီး သြားဖူးသမွ် ေရာက္ဖူးသမွ် အျမန္လမ္းမႀကီးေတြရဲ႕ နေဘးမွာ အေတြ႔
ရ မ်ားတာကေတာ့ ဂ်ံဳခင္းေျပာင္းခင္း ပန္းႏွမ္းခင္း သၾကားမုန္လာခင္းေတြကိုသာပါ၊ လမ္းမႀကီးေတြ 

ျပန္႔ျပဴးတဲ့ ေျမျပင္ရွိရာ ေနရာေတြကိုသာေရြး ေဖာက္လုပ္ၾကစျမဲမို႔ ထင္ပါရဲ႕၊ စပ်စ္ပင္တို႔ လိေမၼာ္သီး 
ပန္းသီး ဆီးသီး အသီးပင္ေတြကိုေတာ့ လမ္းမႀကီးေတြ ေဘးမွာ ေတြ႔ျမင္ရေလ့ မရွိတတ္ပါဘူး၊ ဒီလို 
ေတာင္ကုန္းေတာင္ေျခေတြနား ရြာေလးေတြနား ေတာၿမိဳ႕ေလးေတြနား ေကြ႔ပတ္ဝိုက္ခါ ေဖာက္ထား 
တဲ့ ခပ္ေသးေသး ေက်းလက္လမ္းေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ အသီးပင္မ်ိဳးစံုကို ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။

Bundesstraße B28a လမ္းက အျမန္ Autobahn ေအာ္တိုဘန္းလမ္းမ မဟုတ္ပါဘူး၊ အသြားလမ္း 
အျပန္လမ္း တလမ္းစီသာရွိတဲ့ ခရိုင္လမ္းအဆင့္လမ္းပါ၊ လမ္းတဘက္တခ်က္မွာလည္း အတားဆီး 
အကာရံမရွိ စိုက္ခင္းလယ္ကြင္းေတြမို႔လို႔ ကားခဏရပ္နား အေမာေျပ ေအးျမတဲ့ေလကို ရႈရိႈက္ခဲ့ၾက 
ပါေသးတယ္၊ ရသမွ်အခ်ိန္ေလးလု ဇိမ္ခံရျခင္းေပ့ါ၊ ေက်းလက္ကို သေဘာက်သလားေမးရင္ က်ပါ
တယ္ အေျဖက ခ်က္ခ်င္းရွိပါတယ္၊ ေက်းလက္မွာ အျမဲေနမလားဆိုလာရင္ မေနႏိုင္ပါဘူးလို႔သာပါ၊

ဒီကေန႔ ဥေရာပဆိုတာက မရွိမျဖစ္တဲ့ ေရ မီး လမ္း ဆက္သြယ္ေရး အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြရရွိ
ႏိုင္မႈမွာ  ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ ေက်းလက္ ကြာဟမႈ မရွိသေလာက္ပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း ေမာင္ရင္ငေတ့အတြက္က 
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေက်းလက္ေဒသမွာေနဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးတာေၾကာင့္ အခုလိုေရာက္တုန္း 
အခ်ိန္ေလးေတြမွာ သဘာဝေလကို ရႈရိႈက္ သဘာဝအလွကို ခံစား႕႕ ႕႕႕႕ ဒါကလည္း ရသေျမာက္တဲ့

စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ရာ အခ်င္းအရာတခု မဟုတ္ပါေပဘူးလား ခင္ဗ်ား။

Bundesstraße B28a                                                                          (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒီလို ေနရာမ်ိဳး သြားမေနခ်င္ဘူးလား ေမးလာရင္ေတာ့ သြားေတာ့ ေနခ်င္တာေပ့ါဗ်ာ၊ ေရ မီး အစံုနဲ႔ 
တလ ကိုးသီတင္း ေလာက္ေပ့ါ၊ အဲထက္ ၾကာလာရင္ေတာ့ ေျခမၿငိမ္တတ္တဲ့ အေပါင္းအသင္းမက္ 
တတ္တဲ့ ေမာင္ရင္ငေတ အာမ မခံရဲပါဘူး၊ အဲလို ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ရက္ပိုင္းေလာက္ တလေလာက္ 
ေျပာင္းေျပာင္းၿပီး ေနခ်င္စိတ္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ၊ ဒီေလာက္လွပတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြ ဘယ္မေနခ်င္ 
စိတ္ ရွိပါမလဲ၊ ဘီလွ်ံနာ ေဘာဇိေတြလို အေဆာင္ေဆာင္ အခန္းခန္းနဲ႔ ေႏြ မိုး ေဆာင္း ရာသီ စံအိမ္ 
ေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ေတာ့ မေနပါရေစနဲ႔ ဆယ္ေပပတ္လည္ အခန္းေလးနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းတယ္ 
ဆိုရင္ကို ေနႏိုင္ပါတယ္၊ 

အခုေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘတ္ဂ်က္ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ တညအိပ္ေလး
ႏွစ္ညအိပ္ေလး စိတ္အဆာေျပ သြားႏိုင္သေလာက္ေတာ့ သြားခဲ့ပါသလို အေပါင္းအသင္း ေရာင္းရင္း
ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ေရာက္သင့္သေလာက္ ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့တာေတြ ကို  ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ပါေၾကာင္း 
ဒီေနရာကေန ေက်းဇူးစကား ေျပာခ်င္မိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ 

ဒီေလာက္ ေရာက္ဖူးခဲ့တာေတြက ေမာင္ရင္ငေတ့ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းထက္ ေဘာ္ဒါေတြရဲ႕ ကူညီ
ေဆာင္မ ေက်းဇူးေတာ္ေတြေၾကာင့္သာမို႔ ဆက္လက္ၿပီး ကူညီၾကပါဦး ခင္ဗ်ား။

Bundesstraße B14                                                                            (ဓါတ္ပံု မရငတ)

Bundesstraße B28a လမ္းအတိုင္း ခ်ိဳးေကြ႔ေမာင္းဝင္လာၿပီး Eutingen im Gäu ၿမိဳ႕ေလးမေရာက္ 
ခင္မွာ လမ္းနံပတ္က B14 ျဖစ္သြားပါတယ္၊ ေက်းလက္လမ္းေတြကို ခရိုင္လမ္းအျဖစ္ တိုးျမႇင့္တည္ 
ေဆာက္ေနတာမို႔ လမ္းပိုင္းေတြက ျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္ ျဖစ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ၊ B28a 
လမ္းကလည္း ထိုနည္းတူပါ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ႒ာေနသမားေတြကလြဲလို႔ ေတာ္ရံု ဧည့္သြားဧည့္လာေတြ 

သံုးေလ့မရွိတဲ့ လမ္းမ်ိဳးေတြပါ၊ ဒီကေန႔ ဂ်ီပီအက္စ္ေတြ ေနဗီေဂတာေတြမွာလည္း တခါတခါ လမ္းစ 
ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ သြားတတ္လို႔ ရြာလည္တယ္ဆိုတဲ့စကား ဒီေနရာမွာေတာ့ တယ္မွန္ပါလားဟ ေျပာ 
စမွတ္တြင္ရွိပါတယ္၊ ရြာေတာင္မွ တရြာမက သံုးေလးငါးရြာ လည္တတ္တာမ်ိဳးပါ။

ခက္တာက ဥေရာပဆိုတာ လမ္းမွားေနလို႔ လမ္းေဘး ေတြ႔တဲ့သူ ဆင္းေမး မရတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြပါ၊

ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ထမင္းစားေရေသာက္တတ္ခဲ့တဲ့ ဘိုစကား ယူ ဂိုး အိုင္ ဂိုး ယူ ႏိုး အိုင္ ႏိုး သံုးမရ 
ပါတဲ့ ေနရာေတြ ေဒသေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပါ၊ အဲေတာ့ ဆင္းေမး မေနနဲ႔ လမ္းဆံုးရင္ ရြာေရာက္လိမ့္ 
မယ္ထံုး ႏွလံုးမူၿပီး သြားခဲ့ရတာမ်ိဳးေတြကသာ မ်ားပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတ ဆယ္စုႏွစ္တခုေလာက္ 
က်င္လည္က်က္စား ေနထိုင္ခဲ့တဲ့အိမ္ရဲ႕ ေဘးလမ္းအမည္ ေမာင္ရင္ငေတ မသိပါဘူး၊ ေဘးလမ္းရဲ႕ 
အမည္ မသိသလို ေဘးအိမ္ကလူ ဘယ္သူဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာ မဟုတ္တာ ဥေရာပသားေတြရဲ႕ 
အေနာက္တိုင္းသားေတြရဲ႕ အက်င့္လို႔သာ မွတ္ယူၿပီး ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဘယ္ေပါက္ေပါက္ ကိုယ့္
အားကိုယ္ကိုး ခရီးေပါက္ေအာင္ သြားဖို႔ကိုသာမွတ္ၿပီး ေမးျခင္းျမန္းျခင္း အားမကိုးခဲ့တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ 
ေမးျမန္းလိုက္ခါမွ အဲဒီသူရဲ႕ လမ္းညႊန္ရာလိုက္မွ ေတာင္ေျမာက္ တလြဲေတြ ၾကံဳခဲ့ရေပါင္း မ်ားပါၿပီ။

Bundesstraße B14                                                                            (ဓါတ္ပံု မရငတ)

B14 လမ္းေလးအတိုင္းလိုက္လာၿပီး ရြာႀကီးတရြာႏွစ္ရြာကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ေတာင္တက္ 
ေတာင္ဆင္းလမ္းေတြစၿပီ ေျပာလို႔ရပါၿပီ၊ လမ္းကလည္း ပိုမို၍ က်ဥ္းေျမာင္းလာၿပီး ေဘးႏွစ္ဘက္မွာ 
ကလည္း စိုက္ခင္းပ်ိဳးခင္းေတြ မရွိေတာ့ပါဘဲ အပင္ႀကီးေတြ အေတြ႔ရမ်ားလာပါၿပီ။

လမ္းနေဘးမွာလည္း ဘလက္ေဖာရက္စ္ သေကၤတ ထင္းရူးပင္ေတြ ေဆာင္းအခါ အရြက္မေၾကြတဲ့ 
အပင္ေတြ ခပ္မ်ားမ်ား ေတြ႔လာရပါၿပီ၊ ေဆာင္းအခါမွာေတာ့ အဲဒီ အပင္ႀကီးေတြရဲ႕ ရြက္စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕

ေတြေပၚမွာ ဆီးႏွင္းေဖြးေဖြးျဖဴေတြက ဖံုးလႊမ္းလို႔ေနေတာ့ အေရာင္ႏွစ္မ်ိဳးေရာယွက္ လွပေနတာကို 
လမ္းနေဘးတေလွ်ာက္ ျမင္ေတြ႔ခြင့္ ရႏိုင္ပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေရာက္သြားခ်ိန္က ေႏြကာလ 
ဆိုေတာ့ ေနေရာင္လႊမ္းတဲ့ ရြက္စိမ္းေတာညိဳေတြကိုသာ ေတြ႔ျမင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

လမ္းေလးေတြက အသြားအျပန္ ႏွစ္လမ္းေမာင္းဆိုေပမယ့္ တခ်ိဳ႕လမ္းေကြ႔ ေနရာေတြမွာ ခပ္က်ဥ္း

က်ဥ္း တလမ္းေမာင္းသာသာရွိတာမို႔ လမ္းေဘးႏွစ္ဘက္ အပင္ေတြက ထပ္စပ္ေနၿပီး လမ္းေပ်ာက္

သြားေလၿပီလား ထင္မွတ္မွားတတ္မိရတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြပါ။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးနက္ေတာ                                                       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေတာနက္ဆီသို႔ ေရာက္ပါၿပီ၊ ေတာနက္ရဲ႕ ခါးလယ္ အေပၚပိုင္းနားက ရႈခင္းသာ 
ေနရာေလးပါ၊ ဒီလိုေနရာမ်ိဳး ဘယ္ႏွေနရာ ရွိမလဲေတာ့မသိပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာ
ေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္လွပါတယ္၊ အေတာ္ေဝးေဝးထိ မ်က္ေစ့တဆံုး အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းေနတဲ့ ေတာင္တန္း
ေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ စိမ္းညိဳ႕ေနတဲ့ ထင္းရူးနက္ ေတာအုပ္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

အခုဒီလမ္းက ဘလက္ေဖာရက္စ္ရဲ႕ခါးလယ္ ေျမာက္ပိုင္းမက်တက်ကေနၿပီး ျဖတ္သန္းသြားတာပါ၊ 
မီတာတေထာင္ေက်ာ္ အျမင့္မွာပါ၊ ေတာေတာင္ အထူထပ္ဆံုးကေတာ့ ဆြစ္ေျမနဲ႔နီးတဲ့ ေတာင္ပိုင္း 
ခပ္က်က်မွာ အရွိမ်ားတယ္ ဆိုၾကပါတယ္၊ အဲဒီေတာင္ဘက္ျခမ္း Feldberg (Schwarzwald) နယ္

ေျမကို ျဖတ္သန္းသြားတဲ့လမ္းကမွ ဒီထက္ ပိုလွပသလို ဒီထက္ ပိုစည္ကားတယ္ ေျပာၾကပါတယ္။

အဲဒီ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေဒသဟာ ဒီကေန႔ ဂ်ာမဏီရဲ႕ Holiday Destinations အခု ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ 
ေက်ာ္သံုးရာထဲက အလွပဆံုး အသာယာဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ထားခံရတဲ့ ေဒသပါ၊ တႏွစ္ပတ္လည္ကို 
သူတို႔ဂ်ာမန္ေတြ အပါအဝင္ ဧည့္ဦးေရက သန္းသံုးဆယ္မွ် ရွိပါတယ္ဆိုေတာ့လည္း မယံုႏိုင္သူမ်ား 
ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ Black Forest Tourism Association (Schwarzwald Verein)

တည္ေထာင္ခဲ့တာကိုက ႏွစ္ေပါင္း တရာ့သံုးဆယ္ သက္တမ္း မွတ္တမ္းသက္ေသ ရွိပါတယ္တဲ့။

ျပင္သစ္ ဆြစ္ဇာလန္တို႔နဲ႔ နယ္ေျမခ်င္းဆက္စပ္ေနၿပီး မနိမ့္လြန္း မျမင့္မားလြန္းတဲ့ ေတာင္တန္းေတြ 
ၾကားက ေရခဲျပင္ေတြေၾကာင့္ ႏွင္းေလွ်ာစီးတဲ့ စကီးစေတရွင္ေတြ ဖြင့္ၿပီး စီးပြားျဖစ္ လုပ္ကိုင္လာတဲ့ 
ကမာၻ႔ပထမဦး ေနရာပါတဲ့၊ ဒီကေန႔ ဆြစ္အဲလ္ေတာင္တန္းမ်ားေပၚက စကီးစီးတဲ့ ေနရာေတြဟာ အဲ

ကာလက သြားလာေရး ခက္ခဲေသးလို႔ ေတာ္ရံုလူ မေရာက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာအဆင့္သာ ရွိပါေသးတယ္။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ႏွင္းေလွ်ာ စကီးစီးတဲ့ လုပ္ငန္းရဲ႕ အားသာခ်က္ကေတာ့ အဲလ္ေတာင္တန္းေတြ 
ေပၚက ဒီကေန႔ နာမည္ေက်ာ္ ႏွင္းေလွ်ာစီးတဲ့ ေရခဲေတာင္ေတြလို ျမင့္မားလြန္းလွတဲ့ ေနရာေတြမွာ 
တည္ရွိေနျခင္းမဟုတ္ပါဘဲ မကၽြမ္းက်င္သူမ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္နည္းပါးျခင္းေၾကာင့္ အေပ်ာ္တမ္း 
ေရခဲေတာင္ ေရာက္ဖူးခ်င္သူ စကီးစီးဖူးခ်င္သူမ်ား ပိုမို အလာမ်ား လာရျခင္းပါတဲ့။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးနက္ေတာ                                                       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

သိပ္မနိမ့္ သိပ္မျမင့္မားလြန္းတဲ့ ေတာင္တန္းေတြဟာ ေႏြရာသီမွာ တိမ္ျဖဴတိမ္ဆိုင္ေတြ တိမ္ျပာျပာ 
ေတြေၾကာင့္ လွပေနတတ္သလို ေဆာင္းအခါမွာေတာ့ ျမဴခိုးႏွင္းခိုးေတြရဲ႕ၾကား လွပစြာနဲ႔ေတြ႔ျမင္ခြင့္ 
ရႏိုင္တာေၾကာင့္ တစတစ နာမည္ႀကီးလာတယ္ ဆိုပါတယ္၊ ဒီေန႔ေခတ္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ လမ္းပန္း

ခရီးေတြ ဆက္သြယ္ေရးေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လို႔လာတာနဲ႔အမွ် အကြက္ျမင္သူ လွ်င္သူေတြက

တည္းခိုရာေလးေတြကို ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ေတာေစာင္း ေတာင္ေစာင္း လယ္ကြင္း စိုက္ခင္း ရြာနီး 
ခ်ဳပ္စပ္ အိမ္ေနာက္ေဖးမက်န္ ဖန္တီးငွားရမ္း လာခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ ဒီကေန႔မွာ တည ဧည့္တသိန္းခြဲ 
ခန္႔ေလာက္ အိပ္ဖို႔ ေနရာေတြ ရွိပါတယ္တဲ့ ႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕ ဒီလို ေတာႀကိဳျခံဳၾကား ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ 
ဥေရာပသား ေခတ္လူငယ္မ်ားကလည္း ကိုယ့္ရြာကိုယ့္ေျမကိုစြန္႔ တေျပတရြာသို႔ ထြက္သြားၾကတာ 
မ်ားလာတဲ့ ေခတ္မွာ ေျမလြတ္ ျခံလြတ္ အိမ္လြတ္ေတြကို အလကားမထား ေငြေပးငွားဖို႔ လာလည္ 
ခ်င္ၾကသူေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေအာင္လည္း အၿပိဳင္အဆိုင္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္ ဆိုပါတယ္။

ဒီကေန႔ ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္း ဆိုတာမ်ိဳးက ဇံုႀကီးေတြ ဘာႀကီးေတြဖြင့္ ေတာကီေကာင္းေကာင္းေျပာ 
အေကာင္ႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ လက္ဝါးျခင္းရိုက္လို႔ ေပါင္းလုပ္စားႏိုင္မွ ေဟာ္တယ္လုပ္ငန္း မဟုတ္ပါဘူး၊

ကိုယ့္အိမ္ခန္းေလး ကိုယ့္တိုက္ခန္းေလး ဆယ္ေပပတ္လည္ ျဖစ္ျဖစ္ ေနသူမရွိ လြတ္ေနရင္ တရက္ 
တပတ္ တလ တႏွစ္ ျဖစ္ျဖစ္ အငွားခ် ရသမွ်ေငြေလး အခြန္ဖဲ့ေဆာင္လိုက္ရင္ ေဟာ္တယ္ လုပ္ငန္း

သတ္မွတ္လို႔ ရပါၿပီ၊ အေျခခံ ေရမီးလမ္း ဆက္သြယ္ေရးက ရွိၿပီးသားဆိုေတာ့ ထည့္တြက္စရာေတြ 
သိပ္မရွိပါဘူး၊ ရွိၿပီးသား ကိုယ့္အခန္းေလးကို လွတပတသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးလုပ္ ငွားစားၾကတာမ်ိဳး

ဆိုေတာ့ ေတာထဲေတာင္ထဲက အိမ္ ျခံ ေျမ အလြတ္ေတြ ဒီအလုပ္လုပ္စားလို႔ ရလာၾကတဲ့ေခတ္ပါ။

သာယာေသာ လွပေသာ ေအးးခ်မ္းေသာ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ေတာနက္အလယ္   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာက္မီးေသြးေခတ္ထင္းမီးေခတ္အခါက တဝက္နီးနီး ေျပာင္သလင္းခါသြားတဲ့ 
အဲဒီ ႕ ႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးနက္ေတာႀကီးဟာ ႕ ႕႕႕  ႕႕ ႕ ႕႕ ႕  ႕႕ ႕ ႕ ႕ ႕ ႕႕႕႕႕႕

သဘာဝ ထင္းရူးနက္ေတာ လူလုပ္ ထင္းရႈးေတာ အပင္ႀကီးေတြၾကားမွာ တျခားေသာ ရြက္ေၾကြပင္ 
မ်ိဳးစံု သီးပင္ စားပင္ ပန္းအလွပင္ေတြကို သဘာဝအတြက္လည္းစိုက္ အလွအပအတြက္လည္းစိုက္ 
စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔အတြက္စိုက္ စီးပြားျဖစ္လည္းစိုက္ ဧည့္လာေစဖို႔လည္းစိုက္ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕ တစိုက္မတ္မတ္ 
စိုက္လာၾကတဲ့ စိုက္သူပ်ိဳးသူေတြက အားလံုးလိုလိုဆိုေတာ့ ဘလက္ေဖာရက္စ္ႀကီး သာယာလွပလို႔ 
လာခဲ့တာက အဆန္းတက်ယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေလ။

ေမာင္ရင္ငေတလည္း ပါလာတဲ့ ဂ်ာမန္ဘိုင္ယန္ ငါးဆယ္စီစီ ဖိြဳက္ပါဆန္႔  သံဗူးေလးကို ဖြင့္ေမာ့ရင္း 
ရသမွ် အခ်ိန္ေလးလုေငးရင္းနဲ႔ အေတြးေတြပြား ေနမိတာေပါ့၊ ဒီလို ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးနက္ 
ေတာတန္းႀကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္သန္းေနသခိုက္မွာ ေမာင္ရင္ငေတ့ အေတြးထဲ ဝင္လာတာက တခါက 
ခရစ္သကၠရာဇ္ ကိုးဆယ္ေႏွာင္းပိုင္း ကာလမ်ားက ပဂိုးရိုးမ ေတာလမ္းၾကမ္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ဖူးခဲ့တာ  
ကိုပါ၊ ေမ့လို႔ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္လာလို႔ စိတ္ထဲခ်က္ျခင္းေျပးဝင္ သတိရလာမိတဲ့ 
မွတ္မွတ္ရရ အေၾကာင္းအရပ္တခုပါ။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးေတာနက္                                                       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒီတုန္းက အတူသြားခဲ့တဲ့ ကိုခင္ဝမ္းတို႔ၿမိဳ႕က ေမာင္ရင္ငေတ့ ေရာင္းရင္းႀကီးမ်ား မ်က္ႏွာေတြကို 
ေျပးျမင္ေယာင္လို႔လာမိပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေသာက္ေဖာ္ေသာက္ဖက္တသိုက္ 
ဟိုင္းလက္စ္ကား အမိုးဖြင့္ ဖိုးဝွီးတစင္းနဲ႔ သြားခဲ့ဖူးတဲ့  ပဂိုးရိုးမ ေတာလမ္းၾကမ္းက ကိုခင္ဝမ္းတို႔ၿမိဳ႕ 
ေနာက္ ဝက္ထီးကန္ ေပါင္းတလည္ ေခ်ာင္းေဂါင္း ေပါက္ေခါင္းမွတဆင့္ ရိုးမကိုေက်ာ္ျဖတ္လို႔ သြားခဲ့
ၾကတဲ့ ခရီးၾကမ္းတခုပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတ မွတ္မိတာက သိပ္မ်ားမ်ား မရွိပါဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကမရွိ

သြားၾကမယ္ ေဟ့ ဆိုလို႔သာ သြားျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး ေတာအေၾကာင္း ေတာင္အေၾကာင္း လမ္းအေၾကာင္း

ဘာမွ ခ်က္ခ်င္း ဒီကေန႔လို ႀကိဳၾကည့္စရာ ဖုန္း အင္တာနက္ ရွိမွမရွိတာကိုး၊ မွတ္မိခဲ့တာ တခုေတာ့ 
ထင္ထင္ရွားရွား ဒီကေန႔ထိ က်န္ရွိတာက မင္းတို႔ေျပာတဲ့ ပဲဂိုးရိုးမႀကီးကကြာ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း

ငါတို႔ အညာလမ္းထက္ေတာင္ ဆိုးပါ့လို႔ေျပာတဲ့ ခ်စ္မိတ္ေဆြ ေျမလတ္သားႀကီးရဲ႕ အသံကိုပါ၊ 

အဲဒီ ပဂိုးရိုးမေတာင္ကတံုးကို ေမာင္ဖံုးဖို႔လာပါၿပီ ေျပာခဲ့တဲ့ ေမာင္ရင္ငေတ့ခ်စ္ေဘာ္ဒါႀကီးလည္း မရွိ
တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ခုေတာ့ အဲဒီ ေတာင္ကတံုး ေရာင္ထံုးဖို႔ ျပင္ေနတယ္ ၾကားရံုနဲ႔ ဝမ္းသာမိပါရဲ႕။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးေတာနက္                                                       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲလို ေတြးေနရင္း သြားမယ္ သြားမယ္ ဆင္းမယ္ လာေျပာေတာ့ ထိုင္ေတြးေနရာက မထခ်င္ထခ်င္ 
နဲ႔ထ ႕႕ ႕႕ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕႕ ေသာက္လက္စ ဒူးယားစီးကရက္ကို မီးထိုးသတ္လိုက္ၿပီး ကားေပၚတက္ ေမာင္း 
ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္၊ အဲဒီေနရာ ရႈခင္းသာက ဒီလမ္းမွာ အျမင့္ဆံုးေနရာ ထင္ပါရဲ႕၊ အနိမ့္ပိုင္းကို 
ေတာက္ေလွ်ာက္ ကုန္းဆင္းေတြ ခ်ည္းျဖစ္ၿပီး တေျဖးေျဖး ေကြ႔ပတ္ ဆင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။

လမ္းေတြက က်ဥ္းေပမယ့္ လမ္းကေကာင္းသလို ကားေကာင္းေတြေၾကာင့္ ေမာင္းရသက္သာလွပါ 
ေၾကာင္း ေမာင္ရင္ငေတ့ မိတ္ေဆြႀကီးက ေမာင္းေျပာေျပာေနပါတယ္၊ သူရဲ႕ ေရႊျပည္ႀကီးမွာတုန္းက 
ေမာင္းခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းေတြနဲ႔ ႏိႈင္းေျပာ ေျပာေနတာပါ၊ အဲတုန္းက သူေမာင္းခဲ့တဲ့ ကားေတြက ေရႊျပည္ 
အဆင့္နဲ႔ဆိုရင္ အေတာ္ေလး စာရင္းဝင္တဲ့ အဆင့္ေတြသာပါ၊ ဒါေတာင္မွ ေမာင္းရတာ မတူဘူး ကြ 
မလြယ္ဘူး ဟ လို႔ ေျပာပါတယ္၊ အဲဒီလို သူေျပာေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္ႏွစ္မ်ားက 
စီးခဲ့ဖူးတဲ့ ကေလာ ေတာင္ႀကီး မႏၱေလး ေမၿမိဳ႕ ပုပၸား ေတာင္သာ ျမင္းျခံ နယ္တေက်ာက ေပတရာ 
လမ္းမမ်ားေပၚက ခါးရွည္ထီလာဂ်စ္ကား ေမာင္းသမားမ်ားရဲ႕ ေမာင္းေနတဲ့ ပံုစံကိုေတာင္ ျပန္လည္ 
ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲျမင္ေယာင္ အမွတ္ရလာ မိပါေသးတယ္၊ ဘယ္တူပါ့မလဲေလ၊ 

ဂ်ာမဏီမိတ္ ေအာ္ဒီ ႀကီးနဲ႔ ထီလာမိတ္ ဂ်စ္ခါးရွည္ကို ႏိႈင္းမေျပာခ်င္ မိေတာ့ပါဘူး၊ ၾကာၾကာစီးရင္ 
ေမာင္ရင္ငေတလည္း ခရိုဏီေရွ႕ေနအျဖစ္ ဘဝေျပာင္း သြားႏိုင္ေၾကာင္းပါ၊ အဲဒီလို ထီလာဂ်စ္ 
မႏၱလာဂ်စ္ ခါးရွည္ႀကီးေတြ အေၾကာင္းနဲ႔ ငါးပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္ ပန္းျခင္းႀကီးေတြ သီးႏွံေတာင္းေတြ
ရဲ႕ၾကား စီးနင္းလိုက္ပါဖူးခဲ့တဲ့ သံုးထပ္ေကြ႔ ေျခာက္ထပ္ေကြ႔ ေပတရာလမ္းမမ်ားေပၚက ေမာင္ရင္ငေတတို႔ရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္း ျပန္ ေျပာင္းေျပာရင္ အခန္းဆက္ ဝတၳဳရွည္ တပုဒ္စာမက ရွည္ႏိုင္ေၾကာင္းပါ။

ေအးေဆးခ်မ္းသာ ဇိမ္ခံပါ                                                                     (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတာေတြထဲ မွတ္တမ္းပံုေလးတခုရဲ႕အေၾကာင္း ထည့္ေရးခ်င္မိပါေသးတယ္၊ ထင္းရႈးနက္

ေတာလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးတခုမွာ ေတြ႔ရွိမွတ္တမ္းတင္မိခဲ့တဲ့ ပံုပါ၊ မွတ္မွတ္ရရပါ၊ ေဒသခံေတြလား 
ဧည့္သည္ေတြလားေတာ့ မခြဲျခားတတ္ပါဘူး၊ စားထားတဲ့ အအီ အဆီ အဆိမ့္ေတြ ခ်ိဳခ်ိဳ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ ငံငံ 
စပ္စပ္ေတြ ဒဏ္ေၾကေအာင္ ဒီလိုေတာနက္ထဲမွာ ပ်င္းအိပ်င္းတြဲအိတ္စ္ဆာဆိုက္လုပ္ ဝိတ္ခ်ေနသူ 
ေတြလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါေသးတယ္၊ အင္းေလ ဘာေျပာေျပာပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ၿမိဳ႕ျပၾကြက္တြင္း 
ရွည္ေမ်ာေမ်ာထဲမွာ မြန္းပိတ္က်ပ္သိပ္ ညစ္ထပ္ေနတဲ့ ေလထုႀကီးကို ရႈရင္း ဘဝအေမာေတြနဲ႔အတူ 
အတင္းေတြတုတ္ရင္း အစုန္အဆန္ သြားေနရတာနဲ႔ စာရင္ေတာ့ သူတို႔ အမ်ားႀကီး ကံေကာင္းၾကပါ 
ေသးတယ္ေလ၊ 

သူတို႔တေတြက ေဆာင္းအခါ ေဆာင္းမို႔ ေႏြအခါ ေႏြမို႔ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထင္းရူးေတာ ဘလက္ေဖာရက္စ္
ရွိရာသို႔လာၿပီး  စကီးစီး စက္ဘီးစီး ဆိုင္ကယ္စီး လမ္းေလွ်ာက္ ေတာင္တက္ၾက ပါတယ္၊ ဘယ္သူမဆို 
ဘာအလုပ္မဆို တႏွစ္ ရက္သံုးဆယ္ အားလပ္ရက္ ေဗေကးရွင္း ဆိုတာႀကီး ရွိတာေၾကာင့္ အလုပ္ေတြ
ကို ေမ့ထား ဦးေႏွာက္ေဆး ဇိမ္ခံျခင္းဆိုတာမ်ိဳးက သူတို႔တေတြ အတြက္ ပံုမွန္လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္ တခုသာပါ၊ 
ေမာင္ရင္ငေတလို ဘာမဟုတ္တဲ့ လက္ေၾကာမတင္းေကာင္မ်ိဳးေတြ ေတာင္မွ လတ္လ်ားလတ္လ်ား 
သြားေန လာေန ႏိုင္တာကို ၾကည့္ၾကပါေလ။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ အဆံုး                                                                     (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဘလက္ေဖာရက္စ္ အဆံုး ျပင္သစ္နယ္စပ္နဲ႔ ကပ္ရက္ၿမိဳ႕ Kehl သို႔ ေရာက္ပါၿပီ၊ ေန႔လည္ နာရီျပန္ သံုးခ်က္
တီးေက်ာ္လို႔ ေလးခ်က္တီးခါ နီးပါၿပီ၊ အူထဲမွာလည္း မနက္စာ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ၾကက္ဥေၾကာ္ လမ္းသြားရင္း 
ေရဆာလို႔ ေသာက္ထားတဲ့ ဘိုင္ယန္ဘီယာ ငါးဆယ္စီစီ ႏွစ္ဗူးနဲ႔ အာလူးေၾကာ္တခ်ိဳ႕ လည္း မက်န္ေတာ့ပါ
ဘူး၊ အဲဒီေတာ့ Kehl Bahnhof ဘူတာအနားမွာေတြ႔တဲ့ တရုတ္ထမင္းဆိုင္ဝင္ ဗိုက္ျဖည့္ ထမင္းလံုးစီရင္း 
ဂ်ာမန္ေျမကိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ႏိုင္ငံကူးတံတားရဲ႕ေအာက္ ရိုင္းျမစ္ကမ္းနေဘး ခဏဆင္း ဗိုက္ေလးေခ်ာင္ေအာင္ 
လမ္းေလးေလွ်ာက္ အၿပီး ျပင္သစ္ဘက္ျခမ္း ေမာင္းဝင္လာခဲ့ၾက ပါေတာ့တယ္၊ ရိုင္းျမစ္ကမ္းက ဂ်ာမန္ၿမိဳ႕ 
Kehl ၿမိဳ႕နဲ႔၊ တဘက္ကမ္းက ျပင္သစ္ၿမိဳ႕ Strasbourg ၿမိဳ႕အေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ သီးျခား ေရးျခစ္ထား
တာေလးေတြ ရွိပါေသးတယ္၊ ေနာင္မ်ားမွ အၿပီးသတ္ အေခ်ာကိုင္ ေပါင္းစပ္ တင္ျပပါဦးမယ္ ခင္ဗ်ား။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ေရ Auf Wiedersehen ႕ ႕႕ Au Revoir ႕႕႕ ဂြတ္ဘိုင္ ႕ ႕႕         (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဘလက္ေဖာရက္စ္ ထင္းရူးနက္ေတာႀကီး ေျမာက္ဖ်ားစြန္းက ေရပူစမ္းေတြရွိလို႔  နာမည္ႀကီးလာတဲ့

Baden-Baden ဆိုတဲ့ သူေဌးေတြရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးအေၾကာင္းကိုလည္း ေနာက္မ်ားမွ သီးသန္႔တပုဒ္ 
ေရးပါဦးမယ္၊ အျမည္းအေနနဲ႔ထည့္ေရးရရင္ေတာ့ တခါက ျပင္သစ္ နပိုလီယံ မိသားစုဝင္မ်ား ရုရွား 
ဇာဘုရင္ မိသားစုဝင္မ်ား အဂၤလန္က ဝိတိုရိယ ဘုရင္မ မိသားစုဝင္မ်ား ဗစ္တာဟူးဂိုး ေတာ္စတိြဳင္း 
တို႔နဲ႔ အျခား အျခားေသာ စာ ကဗ်ာ အႏုပညာရွင္မ်ား ေရာက္ဖူး လာဖူး ေနထိုင္ခဲ့ၾကဖူးတဲ့ ေနရာပါ၊ 

ဒီကေန႔မွာေတာ့ သန္းၾကြယ္သူေဌးမ်ား အမ်ားအျပားရဲ႕ ျခံေတြ ေျမေတြ အိမ္ယာေတြ တည္ရွိေနတဲ့ 
ေနရာပါ၊ ဂ်ာမဏီရဲ႕ မီလ်ံနာ အမ်ားဆံုးေနထိုင္တဲ့ ေနရာပါ၊ ၿမိဳ႕လူဦးေရ ငါးေသာင္းရွိၿပီး အေယာက္ 
သံုးဆယ္မွာ မီလ်ံနာ တေယာက္ႏႈန္း ရွိပါတယ္တဲ့၊ မိုနာကို ဂ်ီနီဗာ ဇူးရစ္ၿမိဳ႕တို႔ၿပီးရင္ ခ်မ္းသာၾကသူ 
အမ်ားဆံုး စုရံုးေနထိုင္ၾကရာၿမိဳ႕ေလး ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီ သံုးၿမိဳ႕ေလာက္ေတာ့ လူသိမမ်ားလွပါဘူး။

ဘာေျပာေျပာ အမွတ္ရစရာ လမ္းတလမ္းပါ၊ ဒီကေန႔ထိ ထပ္မသြားျဖစ္ေသးေပမယ့္ ထပ္သြားခ်င္မိ 
ရတဲ့ ေနာက္တေခါက္ ထပ္သြားဖို႔ အျမဲလိုလို ေျပာျဖစ္ေနမိတဲ့ လမ္းတလမ္းပါ၊ အစဥ္ေျပရင္ေတာ့ 
နားနားေနေန ေအးေအးေဆးေဆး သဘာဝ ရႈခင္းေတြကိုၾကည့္ နားေအးပါးေအးေလး ေလးငါးရက္ 
ေလာက္ေတာ့ ဇိမ္ခံခရီး သူတို႔ေတြလို ထြက္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါဦးမယ္။

ဘလက္ေဖာရက္စ္ေရ Auf Wiedersehen ႕႕႕ ႕႕႕႕႕ ႕႕ Au Revoir ႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ဂြတ္ဘိုင္ ႕ ႕႕႕ ႕႕ ပါကြာ။

ခရီးသြားျခင္း အႏုပညာ For the Art of Voyage For the Love of Voyage       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ ေနာက္ဘဝမ်ားမွာေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ထင္းရူးနက္ေတာမွာ စက္ဘီးေလးနင္းလို႔ 
တလွည့္ ဆိုင္ကယ္ခြၿပီးတမ်ိဳး ေျခလွ်င္ကုန္းေၾကာင္း ရရာယာဥ္ တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရြာစဥ္ ရြာရိုး လွည့္ခြင့္ရ 
ခ်င္မိပါတယ္၊ ဒီဘဝမွာေတာ့ ဘဝေပးကုသိုလ္ နည္းပါးလြန္းတာေၾကာင့္ ဒီ၍ဒီမွ် သြားခြင့္ေရာက္ခြင့္ 
ရခဲ့တာကိုသာ ေတာေစာင့္နတ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္ ေရကန္ေစာင့္နတ္ ရွိရွိသမွ် နတ္အေပါင္းမ်ိဳးစံုကို 
ေက်းဇူးလြန္စြာ တင္ရွိရပါေၾကာင္း ေနာင္ဘဝမွာ ရွန္ဂန္ဗီဇာ ဧရိယာလို လြတ္လပ္စြာ အတားအဆီး 
မရွိပါတဲ့ ရွန္ဂန္ ကမာၻဗီဇာႀကီး ေပၚေပါက္လာၿပီး ျခံစည္းရိုးေတြ အုတ္တံတိုင္းေတြ ဝါးတားဂိတ္ေတြ 
ပတ္စ္ပိုစ့္ေတြ  မရွိေတာ့ပါေစနဲ႔ ႕႕  ႕႕ ႕႕႕ ႕႕႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕  ႕႕ ႕ ႕႕ ႕႕႕႕႕႕႕႕ ႕႕႕႕ ဆုေတာင္းရင္း ဆုေတာင္းရင္း

Nam de Ars Officium, Nam Amor Officium, 

Pour l'Art du Voyage, Pour l'Amour du Voyage, 

Per l'Arte del Viaggio, Per l'Amore del Viaggio, 

For the Art of Voyage, For the Love of Voyage, 

Para el Arte del Viaje, Por el Amor del Viaje 

႕႕႕ ႕႕႕  ႕႕႕႕႕႕ ႕႕ ႕႕  ႕႕ ႕႕႕႕ ႕႕႕႕႕

ေမာင္ရင္ငေတ ၂၃၀၉၂၀၁၇

For the Art of Voyage

For the Love of Voyage

For the Peace of Voyage

ေမာင္ရင္ငေတ ၂၃၀၉၂၀၁၇