** * အမ္းမရတ္ (ခြန္ႏွစ္) မွသည္ (သံုးခြန္ေလး) ** *

ခရီးမွတ္တမ္းပံုရိပ္မ်ား

အမ္းမရတ္ (ခြန္ႏွစ္) မွသည္ (သံုးခြန္ေလး) 

Aéroport de Bangkok-Suvarnabhumi      (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေအာက္ပါစာစု အပိုင္းအစေတြက ေမာင္ရင္ငေတ လြန္ခဲ့တဲ့ တလေက်ာ္ခန္႔က 
ပါရီ-ဘီေကေကခရီး သြားဖို႔ ျပင္ဆင္စိတ္ကူးယဥ္ရင္းနဲ႔ ေရးထားခဲ့တာေတြပါ၊ 
ဒါေပမယ့္လို႔ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္အပါအဝင္ ဘယ္ ေနရာမွာမွ မတင္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး၊ 

ေလယာဥ္လက္မွတ္ ဝယ္ထားၿပီးေပမယ့္ ခရီးစဖို႔က အခ်ိန္လိုေနေသး တာရယ္ 
ဘာတခုမွမေသခ်ာေသးတာရယ္ ေမာင္ရင္ငေတ့ထံုးစံ ေတာင္အေၾကာင္းေရးရင္းေရးရင္း 
ေျမာက္အေၾကာင္း ေရာက္ေရာက္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ပါ။

အခုေတာ့ လဆန္းပိုင္းက လက္ထဲကို ခရီးသြားစာအုပ္ ေရာက္ရွိလာၿပီး 
ထိုင္းဗီဇာ ေလွ်ာက္ဖို႔လုပ္ခဲ့ ပါတယ္၊ ထိုင္းဗီဇာကလည္း ဟိုး အရင္တုန္း
ကေလာက္ မလြယ္ကူတာေၾကာင့္ စာရြက္စာတမ္းေတြ ျပင္ဆင္ရပါေသးတယ္၊ 

အြန္လိုင္းေခတ္မွာ အိမ္မွာ ကြန္ျပဴတာကေန ပရင့္ေအာက္ထုတ္ထားတဲ့ စာ ရြက္ေတြကို 
သံရံုးေတြက ဒီအတိုင္းလက္မခံပါဘဲ တဆိပ္တံုးေတြထု လက္မွတ္ေတြ ထိုးခိုင္းေနတာ
ေၾကာင့္ အပိုလုပ္ေတြ လုပ္လာရပါတယ္၊ 

ဒီအေၾကာင္းေတြကေတာ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းလွတာမို႔ ေနာင္မ်ားမွ အလွ်င္းသင့္
သလိုသာ ထည့္ေရးပါမယ္၊ ခရီးသြားမယ့္ ဖီလင္ ပ်က္မွာ စိုးလို႔ပါ ခင္ဗ်ာ။

အဲသလိုနဲ႔ ဒီကေန႔မွာေတာ့ ထိုင္းဗီဇာတံုးကပ္ထားတဲ့ ခရီးသြားစာအုပ္ ျပန္လည္ 
လက္ဝယ္ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္လို႔ ခရစ္သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ့္ေျခာက္ 

ပါရီ-ဘီေကေက-ပါရီ ခရီးစဥ္အေၾကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာေတြေရးဖို႔ စိတ္ကူး 
မ်ား ျပန္လည္ေပၚေပါက္လို႔ လာပါတယ္။

ပါရီ-ဘီေကေက ေလယာဥ္ခရီး အေၾကာင္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တုန္းက 
ေမာင္ရင္ငေတ ေရးဖူးခဲ့ၿပီး ပါၿပီ၊

သြားရမယ့္ ေလယာဥ္လမ္းေၾကာင္းက ပါရီ-ပါရွန္ပင္လယ္ေကြ႔-ဘီေကေကမို႔လို႔ အရင္ေခါက္နဲ႔ 
အခုတေခါက္ အတူတူနီးပါးသာပါ၊ ခဏဆင္းနား ေျပာင္းစီးရမယ့္ ဒိုဟာနဲ႔ ဒူဘိုင္း ေလဆိပ္သာ 
ကြာ ပါတယ္၊ ေလဆိပ္ႏွစ္ခု ဘယ္ဟာာက ပိုခန္းနားႀကီးက်ယ္ပါသလဲ ဆိုတာ သိရတာေပ့ါ။

ဒါေပမယ့္ ေလေၾကာင္းလိုင္း မတူသလို သြားမယ့္အခ်ိန္က ၂၀၁၄ အေခါက္က

ပါရီကေန ညဆယ္ နာရီ စတင္ထြက္ၿပီး အခုအေခါက္ကေတာ့ ပါရီက မနက္ 
ဆယ္နာရီမွာ ထြက္မွာျဖစ္လို႔ ေျပာင္းျပန္ပါ၊ 

ဘီေကေကက ပါရီအျပန္ခရီးကလည္း အရင္အေခါက္နဲ႔ မတူတာမို႔ ေဝဟင္က ေျမျပင္ကို
ေတြ႔ျမင္ရ မယ့္ ျမင္ကြင္းေတြက ေမာင္ရင္ငေတအတြက္ ထူးျခားတဲ့ ခံစားမႈ ရမယ္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ေနမိရပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ကေတာ့ ပါရွန္ပင္လယ္ေကြ႔ ဒိုဟာတို႔ ဒူဘိုင္းတို႔ရဲ႕ ကႏာၱရ ေျမျပင္ႀကီးကို 
ေကာင္းကင္ ထက္က ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ ျမင္ကြင္းကို ေမာင္ရင္ငေတ ႀကိဳတင္လို႔ ရင္ခုန္ မိေနရျခင္းပါ။

အမ္းမရတ္အဲယားလိုင္း Voyager Avec Emirates       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဘီေကေကခရီးစဥ္ စတင္ဖို႔ ရက္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ခန္႔ လိုပါေသးတယ္၊ စတင္ၿပီး စဥ္းစား စီစဥ္တဲ့ ဂၽြန္လကေန စတြက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေတာ္ေလး နီးလာၿပီလို႔ ေျပာရမွာပါ၊ 

 အဲဒီခရီးစဥ္အေၾကာင္း ဖတ္ထားသမွ် သိေကာင္းစရာေလးေတြကို ေရးလိုက္ရပါတယ္။

သို႔ေပမယ့္လို႔ အခုထိ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ခရီးသြားလက္မွတ္က လက္ထဲသို႔ မေရာက္လာေသးပါဘူး၊ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္လ ေမလႏွစ္ဆယ့္ခြန္ရက္စြဲနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာရံုးသို႔ သက္တမ္းတိုးရန္ ေပးပို႔ထားခဲ့ျခင္းပါ။

စာတိုက္ကေန ေပးပို႔ရျခင္းပါ၊ ရက္ငါးဆယ္ေက်ာ္မွ် ၾကာၿပီးေတာ့မွ ျပန္လာယူဖို႔ အေၾကာင္းၾကားစာ ရပါတယ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ငါးရက္ေန႔မနက္ပိုင္းမွာ လာယူဖို႔ ရက္ခ်ိန္းရတာပါ၊ စုစုေပါင္း ေလးလ ေက်ာ္ၾကာျမင့္ပါတယ္၊ 

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ဆယ့္ငါးႏွစ္က အဲဒီလိုမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး၊ မနက္သြား စာအုပ္ေဟာင္းအပ္ ထိုင္ေစာင့္၊ ေန႔လယ္ပိုင္း တနာရီ ႏွစ္နာရီဆိုရင္ စာအုပ္သစ္ ရပါၿပီ၊ အခုမ်ားက ေခတ္ေျပာင္း၍ သြားပါၿပီ၊ လံုျခံဳေရးအရလုပ္ရလို႔ ၾကာဟန္ တူပါတယ္တဲ့၊ 

ဒီ ခရီးသြားစာအုပ္ေပၚက အခ်က္အလက္ေတြက ေမာင္ရင္ငေတတို႔ေတြအတြက္ ဘာလံုျခံဳေရးေတြမ်ား ပိုေပးလာမလဲဆိုတာ ကိုေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ေမွ်ာ္လင့္မထားသလို မေမွ်ာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ပါဘူး။

L'A380 d'Emirates                    (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒီတေခါက္ ခြန္ထိုင္းတို႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘီေကေကကိုသြားဖို႔ ဘယ္အဲယားလိုင္းနဲ႔သြားရင္ ေကာင္းမလဲ

ဆိုတာကို ေမာင္ရင္ငေတ စဥ္းစားရင္း အင္တာနက္ 
စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ ရွာေဖြေရးလုပ္ပါတယ္၊ ဘယ္

ေလေၾကာင္းက ေစ်းသက္သာေလမလဲ ဆိုတာကို အဓိကထား ရွာေဖြရတာပါ။

ဒီခရီးကို ျပင္ဆင္ခ်ိန္ အေတာ္ယူခဲ့ပါသည္၊ ေမလကုန္မွာ ခရီးသြားစာအုပ္အသစ္ စတင္လုပ္ခဲ့သလို အဓိက အေရးအႀကီးဆံုး ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ယူရန္ အင္တာနက္ အြန္လိုင္းတခြင္မွ ရွာေဖြခဲ့ရာ ေမလတလလံုး ၾကာခဲ့ၿပီး ဂၽြန္လဆန္းမွ ဝယ္ယူၿပီးခဲ့ပါတယ္၊

ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေကာက္ဝယ္လို႔ရတဲ့ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြမ်ားစြာ ရွိေနေပမယ့္ တပိုင္တႏိုင္သမား ေမာင္ရင္ငေတအတြက္ ေစ်းအသက္သာဆံုး အတိုဆံုး ခရီးစဥ္နဲ႔ အေကာင္းဆံုး ေလေၾကာင္းလိုင္းကို ရွာေဖြခဲ့ရျခင္း ျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ အခ်ိန္

ေပးခဲ့ရတာပါ။

ပါရီ-ဘန္ေကာက္ခရီးကို တိုက္ရိုက္စီးခ်င္ၾကရင္ေတာ့ အိမ္ရွင္ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြျဖစ္တဲ့ အဲယား ဖရန္႔နဲ႔ ထိုင္းအဲယားေဝးအင္တာေနရွင္နယ္ (တီဂ်ီ) တို႔သာျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြရဲ႕ သေဘာသဘာဝ ထံုးစံကိုက ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္ကြင္းကေန ခရီးစဥ္ေတြ အစျပဳၾကစျမဲပါ၊ 

ဟိုအရင္ေခတ္ သကၠရာဇ္ ႏွစ္ေထာင့္တဆယ္ မတိုင္ခင္က ေရြးခ်ယ္စရာ ေလေၾကာင္း သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မရွိတာ မို႔လို႔ ထိုင္းသြားခ်င္ရင္ ထိုင္းေလေၾကာင္းစီးၾက မေလးရွားသြားခ်င္ရင္ မေလးေလေၾကာင္းကို စီးၾက စင္ကာပူဆိုရင္ စင္ကာပူေလေၾကာင္း စီးၾကတာမ်ိဳး မ်ားပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးေလးႏွစ္က အမ္းမရတ္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ခက တျခား ေလေၾကာင္းလိုင္း ေတြထက္ ပို ေစ်းတင္ထားတာ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ကေပါ့၊ ပါရီ-ဘန္ေကာက္-ပါရီ လက္မွတ္

ဝယ္ဖို႔ၾကည့္ေတာ့ အမ္းမရိတ္ရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးေစ်းႏႈန္းက ေျခာက္ရာယူရို၊ သူလိုအလားတူ ေရနံသူေ႒း

ကာတာလိုင္းက ၅၁၂ ယူရိုနဲ႔ ေစ်းခ်ေရာင္းေနေလေတာ့ အမ္းမရိတ္ကို အသာေလးေခါက္ထားခဲ့ၿပီး ေစ်းပုိ သက္သာတဲ့ ကာတာကို အားေပးခဲ့ရမ်ိဳး ရွိခဲ့ပါတယ္။

From Emirates 72 To 374                      (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒီတႏွစ္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္မွာ ဘီေကေကကိုသြားဖို႔ စဥ္းစားခ်ိန္ကစ အင္တာနက္မွာ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ေလွ်ာ့ေစ်းေတြကို လိုက္လံၿပီး စနည္းနာၾကည့္ေတာ့ အမ္းမရိတ္လိုင္းက တျခားလိုင္း အေသးေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ ေစ်းလိုက္ေလွ်ာ့ေနတာကို သတိထားမိပါတယ္၊  

အမ္းမရိတ္ ေလယာဥ္ေပၚမွာ အလုပ္လုပ္ ေနတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕မိတ္ေဆြ ေလယာဥ္မယ္ေလးနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ေတာ့ ဒီႏွစ္ ပရိုမိုးရွင္း

အေပးမ်ားတဲ့ႏွစ္ပါတဲ့၊ အဲလိုနဲ႔ ယူရို ငါးရာ့ငါးက်ပ္ေပးၿပီး ဝယ္ယူအားေပး ျဖစ္ခဲ့ျခင္းပါ။

(ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကေတာ့ ဒီခရီးစဥ္ ဒီေလေၾကာင္းလိုင္းကိုပဲ ရက္ကေတာ့ နည္းနည္း ကြာတာေပါ့၊ ဝယ္တာ ေနာက္က်သြားလို႔ ယူရို ခြန္ႏွရာ့ကိုးဆယ္ ေပးဝယ္စီးရပါတယ္။)

စီးရမယ့္ ခရီးစဥ္က Emirates 72 နဲ႔ Emirates 374 ပါ၊ United Arab Emirates ယူေအအီးႏိုင္ငံရဲ႕ အမ္းမရတ္ ေလေၾကာင္းလိုင္းပါ၊ လူသိမ်ား လူစီးမ်ားတဲ့ လိုင္းပါ၊ တျခားလိုင္းမ်ား အဆင္ေျပမလား ရွာၾကည့္မိပါေသးတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေကာင္းဆံုးနဲ႔ ေစ်းအသက္သာဆံုးျဖစ္ပါတဲ့ အမ္းမရတ္ ခရီးစဥ္အမွတ္ Emirates (EK 72) သို႔မဟုတ္ (UAE 72) ပါရီ-ဒူဘိုင္းနဲ႔ (EK 374) သို႔မဟုတ္ (UAE 374) ဒူဘိုင္း-ဘန္ေကာက္ ကိုသာ ေရြးခ်ယ္လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။

(ဓါတ္ပံု မရငတ)

စီးရမယ့္ေလေၾကာင္းလိုင္းက ဒီကေန႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ အမ္းမရိတ္လိုင္း၊ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ကမွ ပါကစၥတန္

ေလေၾကာင္းက ေလယာဥ္ႏွစ္စီး ငွားၿပီး သူမ်ားအကူအညီနဲ႔ စတင္ခဲ့ရတဲ့ ေလေၾကာင္းလိုင္း၊ အေရွ႕

အလယ္ပိုင္း ယူေအအီးႏိုင္ငံ ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕ အေျခစိုက္၊ သက္တမ္း သံုးဆယ့္တႏွစ္၊ ေလယာဥ္ အစင္း ေပါင္း ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္၊ အစုတ္ေတြ တစင္းမွ မပါဘူး၊ ေနာက္ထပ္မွာယူထားတဲ့ အသစ္ေတြက

အစင္းေပါင္း ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္နီးပါး ရွိပါတယ္။

ထြက္သမွ် ေရနံေတြေရာင္းစားၿပီး ဝယ္ထားတဲ့ ေလယာဥ္ႀကီးငယ္ေတြက အေကာင္းစားေတြခ်ည္း၊

ဝန္ထမ္းေပါင္းက ကမာၻအရပ္ရပ္မွာ ေျခာက္ေသာင္းေက်ာ္၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေရႊျပည္သူသားေတြ

လည္း မနည္းဘူး၊ အမ္းမရိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္း အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ ေနရာအႏွံ႔

ရာထူးက အမ်ိဳးစံုနဲ႔ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုၾကားမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾကတဲ့ ေရႊေတြပါ။

စီးရမယ့္ ေလယာဥ္က Airbus A380-800 ႏွစ္ထပ္ေလယာဥ္ႀကီး၊ ခရီးသည္ ငါးရာေက်ာ္ေျခာက္ရာ ဆန္႔တဲ့ ေလယာဥ္ႀကီး၊ ခရီးတေထာက္အနား ဆင္းရမယ့္ကြင္းက ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕က အင္တာေနရွင္နယ္ ေလယာဥ္ပ်ံကြင္းႀကီး၊ ပါရွန္ပင္လယ္ေကြ႔က သဲကႏာၱရထိပ္က ေလယာဥ္ကြင္းႀကီး၊ ခရီးသည္ေပါင္း သန္းရွစ္ဆယ္ေက်ာ္နဲ႔ အျမဲရႈတ္ရွက္ခတ္ေနတဲ့ ေလယာဥ္ကြင္းႀကီး၊ ခရီးစဥ္ကႏွစ္ဆင့္၊ ပါရီ-ဒူဘိုင္း၊ ဒူဘိုင္း-ဘန္ေကာက္၊ အသြားအျပန္ အဲဒီ ေလဆိပ္ႀကီးကို ႏွစ္ႀကိမ္ဆင္း ႏွစ္ႀကိမ္တက္ရမွာဆိုေတာ့

ဒီေလဆိပ္အေၾကာင္း အမ္းမရိတ္လိုင္းအေၾကာင္း နည္းနည္းေတာ့ သိထားရင္ ေကာင္းလိမ့္မေပ့ါ၊

ပါရီ-ဒူဘိုင္း၊ ဒူဘိုင္း-ဘန္ေကာက္၊ ဘန္ေကာက္-ဒူဘိုင္း၊ ဒူဘိုင္း-ပါရီ၊ အသြားအျပန္ ေလးခါစီးရာမွာ

ေလးစီးစလံုးက အဲဒီ Airbus A380 ေတြခ်ည္းသာစီးရမွာမို႔လို႔။

ၿမိဳ႕ေပါင္း ၁၅၄ က ေလဆိပ္ႀကီးေတြမွာ သူတို႔ ေလယာဥ္ေတြက ဆင္းလိုက္တက္လိုက္ အမ်ားႀကီး၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ၾသဂတ္လမွာ မဂၤလာဒံုကို စတင္ဆင္းသက္ေနတဲ့လိုင္း၊ ေနာက္ဆံုးေပၚ Airbus A380 ႏွစ္ထပ္ေလယာဥ္ႀကီး ၁၉၃ စင္းမွာ ၈၂ စင္းက သူတို႔ေတြအပိုင္ဝယ္ထားၿပီးသား ေနာက္ထပ္လည္း

အလားတူ A380 ေတြ အစင္းငါးဆယ္ အဲယားဘတ္စ္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မွာထားၿပီးသားဆိုေတာ့ ဥေရာပ

ကေန အာရွသြားတဲ့ ေကာင္းကင္တိမ္ထုေတြၾကားမွာ သူတို႔တေတြကိုသာ မ်ားျပားစြာ ျမင္ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္လို႔ အမ္းမရိတ္တို႔ ဒူဘိုင္းတို႔ အမည္ေတြကို မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကသူမ်ားလည္း ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဟိုးေရွးေရွး တရံေရာအခါက ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ား ဆီကေတာ့ အာရွ-ဥေရာပ ေလယာဥ္ ခရီးစဥ္မ်ားမွာ

တေထာက္နားရာအျဖစ္ နာမည္ႀကီးခဲ့ၾကတာက နယူးေဒလီ ဘံုေဘ ကရာခ်ိ ေမာ္စကိုတို႔ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါ တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ဥေရာပ ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြလည္း အခုေတာ့ ယိုင္နဲ႔နဲ႔သာ ရပ္တည္ေနၾကၿပီး အဲဒီ တေထာက္နားရာ ေလဆိပ္ေတြလည္း ျပန္လည္ နလံထူဖို႔ ႀကိဳးစာေနၾကပါ ေသာ္လည္း ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ ကုသတဲ့ အဆင့္မ်ားသာပါ၊

၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္း နာမည္ေက်ာ္ ဘိုးရင္း ဆဲဗန္း-ဖိုး-ဆဲဗန္း ေလယာဥ္ႀကီး ေခတ္စားလာခဲ့ၿပီးေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ရဲ႕ တေထာင္ကိုးရာကိုးဆယ္ေက်ာ္ႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ ဥေရာပအာရွ ေဝဟင္ခရီးမ်ား မွာ ဘန္ေကာက္တို႔ စင္ကာပူတို႔ ကြာလာလမ္ပူ ေလဆိပ္ေတြကေန သူတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံပိုင္ ေလေၾကာင္း ေတြနဲ႔ တိုက္ရိုက္ပ်ံသန္းမႈေတြက ႀကီးစိုးခဲ့ပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ေတာင္မွ ျပင္သစ္ေျမႀကီးကို စတင္နင္းဖို႔ မေလးရွားအဲယာလိုင္း အသံုးျပဳ စီးနင္းလာခဲ့တာပါ၊ ေနာက္ ႏွစ္ေထာင့္ငါးေျခာက္ ခုႏွစ္ မ်ားအထိ ဘန္ေကာက္ေျမကို အျပန္ လူတိုင္းလိုလို တီဂ်ီမွ တီဂ်ီသာပါ၊ ထိုင္းအဲယားေဝးစ္ အင္တာ ေနရွင္နယ္ရဲ႕ ေရႊေရာင္ကာလမ်ားေပ့ါ။

စင္ကာပူသမားေတြကလည္း စင္ကာပူအဲယားလိုင္းက တျပားမွမေလွ်ာ့ေသးခ်ိန္ကေပ့ါ ခင္ဗ်ာ၊ အခု အခါမွာေတာ့ ေခတ္ေျပာင္းလို႔ သြားခဲ့ပါၿပီ၊ စင္ကာပူအဲယားလိုင္းမွ အဲယားဖရန္႔မွ အေကာင္းထင္၍ ေနၾကသူမ်ားကေတာ့ ေစ်းႀကီးေပးလို႔ စီးနင္းေနၾကေသးေပမယ့္ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ဘတ္ဂ်က္ နည္းသူမ်ား အစြဲလမ္း မႀကီးၾကသူမ်ား သို႔တည္းမဟုတ္ လိုင္းေပါင္းစံုကို ေျပာင္းလဲစီးနင္းဖို႔ ဝါသနာ

ပါၾကသူမ်ားကေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး အမ္းမရိတ္လိုင္းကို အသံုးျပဳေနၾကၿပီေပ့ါ။

(ဓါတ္ပံု မရငတ)

လူေပါင္း ငါးရာေက်ာ္ေျခာက္ရာဆန္႔တဲ့ ႏွစ္ထပ္ ေလယာဥ္ႀကီးေတြပါ၊ မေကာင္းေျပာရမယ့္ အခ်က္ တခုကေတာ့ Check-In ခ်က္ကင္လုပ္ခ်ိန္မွာ လူငါးရာ တန္းစီရတဲ့အလုပ္ပါ၊ ေလယာဥ္ထဲမွာလည္း

လူေတြမ်ားျပားလြန္းေတာ့ ဘာမဆို ေစာင့္ရတာ ၾကာတတ္တာပါ။  

ပါရီ-ဘန္ေကာက္ တိုက္ရိုက္ခရီးက အသြားမွာ ဆယ့္တနာရီမွ်သာ ၾကာၿပီး ဘန္ေကာက္-ပါရီအျပန္

ခရီးကေတာ့ ေလကိုဆန္၍ ပ်ံသန္းရတာျဖစ္လို႔ ေလယာဥ္စီးခ်ိန္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီခြဲမွ်ထိ ၾကာျမင့္တတ္

ပါတယ္၊ အမ္းမရတ္လိုင္းစီးရင္ေတာ့ ဒူဘိုင္းၿမိဳ႕က ပါရီ-ဘန္ေကာက္ရဲ႕ အလယ္မွာ တည္ရွိတာမို႔လို႔

ေျခာက္နာရီစီး တခါနား ေနာက္ ေျခာက္နာရီ ထပ္စီးရတာပါ၊ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ဆက္တိုက္စီးရတာ မဟုတ္လို႔ေကာင္းသလို ဂ်ဴတီဖရီး ေစ်းဝယ္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ ကိုက္ပါတယ္၊ ဆိုးဝါးတာက ဒူဘိုင္း ေလဆိပ္ ေလယာဥ္အေျပာင္းထရန္ဆစ္နားခ်ိန္ ၾကာတတ္တာပါ၊ သံုးနာရီသာၾကာတဲ့ ထရန္ဆစ္ကို

ငါးလေလာက္ ႀကိဳတင္ဝယ္ယူခဲ့လို႔ ေစ်းသက္သာသာနဲ႔ရခဲ့တာပါ၊ တနာရီေလာက္သာ အခ်ိန္ရခဲ့ရင္

မထင္မွတ္တဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ ေပၚလာခဲ့ရင္ ေလယာဥ္အကူးအေျပာင္း ေျပးရတတ္တာမို႔ ဒါလည္း မေကာင္းပါဘူး၊ ဂ်ဴတီဖရီး ေစ်းဝယ္ခ်ိန္လည္း မရတတ္ပါဘူး၊ အဲဒီ ဘားရိန္းတို႔ ကူဝိတ္တို႔ ဒိုဟာတို႔

ဒူဘိ္ုင္းတို႔ ေလဆိပ္ေတြရဲ႕ ဂ်ဴတီ ဖရီးေရွာ့ေတြက ေစ်းသက္သာလို႔ ဝယ္သူမ်ားၾကပါတယ္၊ အခ်ိန္ရ

ခဲ့လို႔ ေရြးဝယ္ႏိုင္ရင္ ဝီစကီအမ်ိဳးအစားေကာင္းေကာင္း ေစ်းသက္သာသာနဲ႔ ေတြ႔တတ္ပါတယ္။

အမ္းမရတ္ (ခြန္ႏွစ္) ပါရီ-ဒူဘိုင္း ခရီးစဥ္မွာ ပါရီက မနက္ ၀၉ နာရီ ၅၅ မိနစ္ ထြက္ၿပီး ဒူဘိုင္းကို ည

၁၉ နာရီ ၃၅ မိနစ္မွာ ေရာက္ပါမယ္၊ ေလယာဥ္ပ်ံသန္းခ်ိန္က ေျခာက္နာရီေလးဆယ္မိနစ္ ခန္႔မွန္းပါ တယ္၊ ဥေရာပေဆာင္းရာသီ စံေတာ္ခ်ိန္အရ ပါရီနဲ႔ ဒူဘိုင္းက သံုးနာရီ ေရွ႕တိုးရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒူဘိုင္းေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ မိုးခ်ဳပ္စျပဳေနမွာပါ၊ ပါရီ-ဒူဘိုင္းက ၅၂၃၅ ကီလိုမီတာ ေဝးပါတယ္။

(ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒူဘိုင္းေလဆိပ္မွာ သံုးနာရီမွ် နားရမွာပါ၊ အမ္းမရတ္ (သံုးခြန္ေလး) ဒူဘိုင္း-ဘန္ေကာက္ခရီးစဥ္က

ဒူဘိုင္းေလဆိပ္ကေန ညသန္းေခါင္ယံ မတိုင္မီ ၂၂ နာရီ ၃၅ မိနစ္မွာ ျပန္ထြက္ၿပီး ေနာက္တေန႔ မနက္အေစာ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္ ၀၇ နာရီ ၃၅ မိနစ္မွာ သုဝဏၰဘုမၼိ ေလဆိပ္ကို ေရာက္မွာပါ၊

ဒူဘိုင္းနဲ႔ ဘန္ေကာက္ကလည္း သံုးနာရီ ကြာတာေၾကာင့္ နာရီလက္တံေတြ ေရွ႕သံုးနာရီ တိုးရမွာပါ၊

ခရီးမိုင္ အကြာအေဝးကေတာ့ ၄၉၀၁ ကီလိုမီတာ ကြာပါတယ္။

(ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒီေတာ့ ပါရီၿမိဳ႕ CDG ရွားလ္ဒဂိုးလ္ေလဆိပ္ႀကီးကေန မနက္ ဆယ္နာရီမထိုးခင္ ငါးမိနစ္အလိုက ထြက္လာခဲ့တာ ဘန္ေကာက္ သုဝဏၰဘုမၼိကို ေနာက္တေန႔ မနက္ ခြန္ႏွစ္နာရီ ခြဲခန္႔မွ ေရာက္မွာပါ၊

စုစုေပါင္း နာရီ ကြာဟခ်ိန္ကေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚ ထိုင္ေနရခ်ိန္ ၁၃ နာရီ ေလဆိပ္မွာ နားေနခ်ိန္က

သံုးနာရီ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ နာရီကြာဟခ်ိန္က ေျခာက္နာရီ စုစုေပါင္းလိုက္ရင္ နာရီေပါင္း ၂၂ နာရီ ခန္႔မွ် အခ်ိန္ၾကာမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား၊

ေမာင္ရင္ငေတ ၀၇၀၉၂၀၁၆