* ** ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ (ပထမေန႔ ပထမပိုင္း) ** *

ပါရီပံုရိပ္မ်ား
ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ (ပထမေန႔ ပထမပိုင္း)

West to East, View from Eiffel Second Floor            (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဒီရက္ပိုင္းမွာ မိတ္ေဆြတေယာက္က ေတာင္းဆိုလာခဲ့လို႔ ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ 
ဝမ္းေဒးတိုးလ္  တူးေဒးသရီးေဒး တိုးရ္ ခရီးစဥ္ေတြကို ေရးဖို႔ ႀကိဳးစား
မိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တပိုင္းတစနဲ႔ တန္းလန္း ျဖစ္ေနဆဲပါ၊

အဲဒီလို ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ တေန႔တာ ခရီးစဥ္လမ္းေၾကာင္းကို ေရးဆြဲၾကည့္ေတာ့ 
ပို႔ေနၾက လမ္းေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း အစီအစဥ္ေတြကို ခ်ေရး 
ၾကည့္ေတာ့ တကယ္ မလြယ္လွပါဘူး၊ ဒီေနရာေလးခ်န္ခဲ့ မေကာင္း  
ဟိုေနရာေလးခ်န္ခဲ့ မေကာင္းနဲ႔ ဝမ္းေဒးတိုးရ္ကေန႔ေရာညပါ မအိပ္မနား 
လည္ပတ္မွသာ ရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္ေနတာမို႔ပါ၊

လာေရာက္ၾကသူေတြရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား သန္ရာသန္ရာ ဝါသနာေတြကို  

ေမးျမန္းၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ သြားခ်င္ရာနဲ႔ သင့္ေတာ္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းေတြကို  
စိတ္ကူး ဂ်ီပီအက္စ္ထဲမွာထည့္ခါ တြက္ခ်က္ၿပီးမွ သြားခဲ့တာမ်ိဳးက ေမာင္ရင္ငေတ့  
တိုးရ္ခရီးစဥ္ လမ္းေၾကာင္း ေရးဆြဲျခင္း ပညာရပ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရလို႔  
ေခၚရမွာပါ၊ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ႔၊

တျခားေသာ ပေရာဖက္ရွင္နယ္ႀကီးေတြကေတာ့ ဧဂ်င့္ႀကီးေတြဖြင့္လို႔  အဲဒီ  
ခရီးသြား လုပ္ငန္းေတြကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳး ကိုင္တြယ္ထိမ္းေက်ာင္းၾကလို႔ ဘယ္လို
ပံုနဲ႔မ်ား လက္ဖ်ားေငြသီးၾကသလဲ ဆိုတာက  ေမာင္ရင္ငေတ မသိနားမလည္ပါဘူး၊ 
ဘာ တိုးရ္ရစ္ဇမ္ ညာ တိုးရ္ရစ္ဇမ္း ေက်ာင္းဆင္းမဟုတ္ပါတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတ့

အတြက္ စိတ္ကူးထဲမွာ ကလဖန္ထိုးလို႔ လမ္းေၾကာင္းဆြဲတတ္တာမ်ိဳးသာ ရွိပါတယ္၊

ဒါေပမယ့္ တိုက္ဆိုင္လာလို႔ ဒီတပတ္ထဲမွာ ပါရီၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိလာၾက 
လိမ့္မယ့္ (ဒီ စာစု ေရးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာက္ၿပီးေနၾကၿပီ ျဖစ္မွာပါ၊) 

မိတ္ေဆြ ႏွစ္ဖြဲ႔ကို လိုက္ပို႔ေပးရမွာမို႔ အဲဒီ ခရီးစဥ္ေတြကိုသာ ပါရီ ဝမ္းေဒး  
သို႔မဟုတ္ တူးေဒးတိုးရ္ အျဖစ္ ပံုေဖာ္ ေရးသားပါမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊

မိတ္ေဆြႏွစ္ဖြဲ႔ ဆိုေပမယ့္လည္း ပထမတဖြဲ႔က လူရြယ္လူလတ္ တက္ၾကြတဲ့  
ခရီးသြား အေတြ႔အၾကံဳ ရွိတဲ့ တကိုယ္ေတာ္သမားပါ၊ ဒုတိယအဖြဲ႔ကေတာ့   
လူကိုးဦးပါ မိသားႏွစ္စု စုေပါင္း လာၾကမွာပါ၊ ပံုစံ အေနထားခ်င္း လံုးဝ မတူ
ညီတဲ့ ခရီးသြား ႏွစ္ဖြဲ႔ကို ရာသီတူ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ လိုက္ပို႔ေပးရမွာပါ၊

တကိုယ္ေတာ္သမားက ဘယ္ေလာက္ထိ ေရာက္ေအာင္သြားႏိုင္ 
ပါသလဲ၊ ဘယ္လိုေနရာမ်ိဳးေတြမွာ အခ်ိန္ယူ အခ်ိန္ျဖဳန္းႏိုင္ပါသလဲ၊  

ကိုးဦးမွာ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမသံုးဦး ပါဝင္လာတဲ့ ေတာင္ေပၚ  
တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ကေကာ ဘယ္ေလာက္ ခရီးတြင္ေအာင္ သြားႏိုင္
ပါမလဲ ဆိုတာကေတာ့ မတူညီတဲ့ အေျဖေတြသာ ထြက္လာပါလိမ့္မယ္  
ထင္ပါတယ္၊ ထင္တဲ့အတိုင္းလဲ မွန္ႏိုင္ပါတယ္၊

West to North, View from Eiffel Second Floor                  (ဓါတ္ပံု မရငတ)

 

ပါရီၿမိဳ႕ႀကီးကလည္း နာမည္ႀကီးလြန္း လွသလို လာလည္ၾက 
သူမ်ားကလည္း ေနရာမ်ိဳးစံုက လူမ်ိဳးစံု စရိုက္အစံုပါ၊  

အဲဒီလို မ်ားျပားစံုလင္လွပါတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ခရီးသြားၾကသူမ်ား  
အလယ္မွာ ေနာက္ဆံုးေပၚလို႔ ဆိုရေလမလား ေမာင္ရင္ငေတတို႔ရဲ႕  
ေရႊအိုေရာင္ တိုင္းျပည္ႀကီးထဲက လူမ်ိဳးေပါင္းတရာနဲ႔မွ တပါးေက်ာ္လည္း  
အင္တာေနရွင္နယ္ ခရီးသြားၾကသူမ်ား ျဖစ္လာလို႔ ေနပါၿပီ၊

West to North-East, View from Eiffel Second Floor          (ဓါတ္ပံု မရငတ)

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကထဲက ပါရီၿမိဳ႕ကို အလည္ 
အပတ္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသူ ေရႊလူမ်ိဳး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို  
ေမာင္ရင္ငေတ အလြတ္သေဘာ လိုက္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္၊
 

ေမာင္ရင္ငေတနဲ႔ တိုက္ရိုက္သိသူက နည္းပါးလွၿပီး လံုးဝမသိ  
မျမင္ဖူးဘူးတဲ့ လက္ဆင့္ကမ္းသိခဲ့တဲ့ ေရႊဗမာေတြကသာ မ်ားပါတယ္၊  

ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ေမြး နာမည္က ကြယ္ေပ်ာက္ေနခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ၊  
အဲေတာ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ခ္မွာ လူေဟာင္းမ်ားက ေမာင္ရင္ငေတကို 
အလြယ္တကူ ရွာမရႏိုင္ပါဘူး၊ 

ဇာတာေတြ ကိန္းခန္းေတြ အရလည္း ေမာင္ရင္ငေတ ဆိုတဲ့ 
ေကာင္က လူသစ္မ်ားနဲ႔ အက်ိဳးေပး ေကာင္းပံု ရပါတယ္၊ 
ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ လူသစ္ တပတ္ တေယာက္ဆိုသလိုပါ ခင္ဗ်ာ၊

အဲဒီထဲမွာ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးစံု ကိုးကြယ္ရာမ်ိဳးစံု အာဏာ လက္ရွိ လက္မဲ့  
လက္ေဟာင္း ႏိုင္ငံဝန္ထမ္း အန္ဂ်ီအိုဝန္ထမ္း အိမ္ေျပး ျပည္ေျပး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား 
ေတာခိုေက်ာင္းသား ၿမိဳ႕ခိုေက်ာင္းသား ေဆးေက်ာင္းသား ႏြားေက်ာင္းသား 
ေက်းေတာသား  ၿမိဳ႕ႀကီးသား ေက်ာင္းဆရာ ဆရာဝန္ စစ္ဗိုလ္ ပန္းခ်ီ ပန္းပု  
ကာတြန္း ကဗ်ာ စာေရးဆရာ ဂ်ာနယ္လစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား အရက္သမား  
ေဆးသမား ေလာင္းကစားသမား နယ္စံုပယ္စံု လိုင္းေပါင္းစံု ဂိုဏ္းေပါင္းစံုက  
ဆိုဒ္စံု ဂိုက္စံု  ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို က်ားေရာ မ,ပါ အရြယ္စံုစံု ပါဝင္ပါတယ္၊  
ဘိုလို ရႊတ္ရွက္ဒြတ္ဒက္ေကာ ဗမာစာ ကမၼဝါ ဖတ္သူမ်ားေကာေပါ့၊

 

West to North-East, View from Eiffel Second Floor              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ကဲ ကဲ Firstday in Paris Tour ပါရီ ပထမေန႔ ခရီးစဥ္ စေရးပါၿပီ၊ အဲသလိုနဲ႔  

တကိုယ္ေတာ္သမား မန္းေရႊၿမိဳ႕သူ အမ်ိဳးသမီးပ်ိဳက ေရာက္လာပါေရာ၊  

သူက လန္ဒန္က တဆင့္ ေရာက္ရွိလာတာ ျဖစ္လို႔ ပါရီၿမိဳ႕လယ္က ဘူတာႀကီး 
ခြန္ႏွခုအနက္ အႀကီးဆံုးတခု ျဖစ္ပါတဲ့ {Gare du Nord (Paris-Nord) 
လို႔လည္း ရထားလက္မွတ္မွာ  အတိုေကာက္ ေရးတတ္ၾကပါတယ္} ကို သြားႀကိဳ   
ရပါတယ္၊  လန္ဒန္ကေန ပါရီ ယူရိုစတား ရထားက ႏွစ္နာရီခန္႔သာ ၾကာပါတယ္၊

EuroStar Meeting Point at Gare du Nord (Paris Nord)             (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ပါရီကို မနက္ႀကီးကိုးနာရီမတ္တင္းမွာ ရထားဆိုက္ပါတယ္၊ 

ကြန္ျပဴတာေခတ္ႀကီးမွာ ဘယ္ေလာက္ တိက်စြာ လုပ္က်ရပါတယ္ ဆိုေပမယ့္
လည္း ေလယာဥ္ေတြ ရထားေတြရဲ႕ အခ်ိန္ဇယားေတြကေတာ့ ေစာတာထက္ 
ေနာက္က်ေနတတ္တာက သဘာဝေလာကႀကီးရဲ႕ အလိုအရ ထင္ပါရဲ႕၊ 

တခါတခါမွာ ဗမာစာ တခ်ိဳ႕မွာ ဖတ္ရတတ္တဲ့ အခ်ိန္တိက်တဲ့ 
အေနာက္တိုင္း လူျဖဴေတြရဲ႕ အက်င့္ ဆိုတာႀကီးက ေမာင္ရင္ငေတ 
တေယာက္တည္း ႀကိတ္လို႔သာ ရယ္တတ္ေနခဲ့တာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊

ပါရီရဲ႕ EuroStar ယူရိုစတား ဘူတာရံုက Paris-Nord လို႔ ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း 
ဘူတာက ပါရီၿမိဳ႕လယ္ရဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းခပ္က်က် အရပ္မွာ တည္ရွိပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေနထိုင္တဲ့အရပ္က ပါရီၿမိဳ႕စြန္ရဲ႕ ေတာင္ပိုင္း 
ခပ္က်က်မွာ တည္ရွိတာမို႔ ရထားမဆိုက္ခင္အေရာက္ ဘူတာသြားႀကိဳဖို႔ 
မနက္အိပ္ယာ ခြန္ႏွနာရီထ ရွစ္နာရီ အိမ္က ထြက္မွသာ လာလည္သူ 
မေရာက္ခင္ ႀကိဳဆိုသူ ဘူတာ ေရာက္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ 

ဒါေတာင္ သြားအႀကိဳလမ္းမွာ ေမထရိုေတြ ျပႆနာျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး 
အသည္းအသန္ ဂဲမွန္ ေျပးခဲ့ရတဲ့ အႀကိမ္ေပါင္းက မ်ားလွပါၿပီ၊

သြားႀကိဳဖို႔ တနာရီေစာ အိမ္ကထြက္လာတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတ 

ဘူတာေရာက္ေတာ့ ရထားဆိုက္တာနဲ႔ ကြက္တိေလာက္ပါ၊

ႏွစ္ညေလာက္သာအိပ္မယ့္ ခရီးကိုလာရင္ ေက်ာပိုးအိတ္ 
တလံုးေလာက္နဲ႔သာ လာတာက ပိုသင့္ေတာ္ပါတယ္၊ 

မန္းေရႊၿမိဳ႕သူ ခရီးစဥ္က မနက္ ကိုးနာရီေရာက္ ႏွစ္ညအိပ္ၿပီးေတာ့  
 ေနာက္တေန႔ ညေနမွ ျပန္မွာဆိုေတာ့ လည္ပတ္ခ်ိန္က ပထမေန႔
 ေန႔တပိုင္း ဒုတိယေန႔ တေနကုန္ ျပန္မယ့္ေန႔ ေန႔တဝက္မွ် အခ်ိန္ရပါတယ္၊ 

ဘူတာ ကုိးနာရီ ေရာက္ေပမယ့္ ေဟာ္တယ္ကို ဝင္ခ်ိန္က (Check-In)  
က ေန႔လယ္ႏွစ္နာရီဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလး ဟေနပါတယ္၊ 
တညလံုး ခရီးပမ္း လာသူမ်ိဳးဆိုရင္ အခက္ေတြ႔တတ္ပါတယ္၊ 

ဘူတာက ပါရီ အမွတ္ (၇) ရပ္ကြက္မွာ ရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္ကို
ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ၾကာ ေျမေအာက္ေမထရို ရထားႏွစ္ဆင့္ စီးရမွာပါ၊

ေဟာ္တယ္ေရာက္ရွိေတာ့ ဆယ္နာရီ ထိုးပါၿပီ၊ ေန႔လယ္မွ ဝင္ရမွာမို႔ ေကာင္တာမွာ 
စကားေျပာ အိပ္ေတြဘာေတြအပ္ ခဏထိုင္ အျပင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဆယ့္တနာရီပါ၊ 

ဒီေနရာမွာ ေျပာဖို႔က်န္ခဲ့တာက ရထားလက္မွတ္ပါ၊ ပံုမွန္ အေနနဲ႔ ဆိုရင္ တေန႔စီး 
လက္မွတ္ (၂၄ နာရီ လက္မွတ္ ပါရီမွာ မရွိပါ၊) ခြန္ႏွယူရိုေက်ာ္ ေပးဝယ္တာ အေကာင္းဆံုးပါ၊ 

ပါရီ ဇံုတစ္နဲ႔ႏွစ္အတြင္း ေျမေအာက္ေျမေပၚ ဘတ္စ္ကား ရထား အကုန္စီးလို႔ ရပါတယ္၊ 
တခါစီး လက္မွတ္တေစာင္ တန္ဖိုးက တယူရို ျပားကိုးဆယ္ပါ၊ ဆယ္ေစာင္တြဲ ဝယ္ရင္ေတာ့ 
ဆယ့္ေလးယူရိုခြဲေလာက္ ရွိပါတယ္၊ လက္မွတ္ေစ်းက တႏွစ္တခါ ေစ်းတက္တတ္ပါတယ္၊

ေစ်းႀကီးတဲ့ ေဟာ္တယ္ရပ္ကြက္                   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

တည္းခိုဖို႔ကေတာ့ လာလည္သူ မန္းေရႊၿမိဳ႕သူက သူ႔ရဲ႕ စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးထား
ခဲ့တဲ့ ေဟာ္တယ္တခုပါ၊  ေဟာ္တယ္ ေရြးခ်ယ္ငွားရမ္းမႈကိုေတာ့ အၾကံေပးရံုမွ်  

ေနရာရွာေပးရံုမွ်သာ ေမာင္ရင္ငေတ လုပ္ခ်င္ပါတယ္၊ 

ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္ ေဟာ္တယ္ေစ်းေတြက အေတာ္ႀကီးတယ္ ေျပာရမွာပါ၊ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ 
အခန္း ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာ ဘာမွမပါတာေတာင္မွ ယူရိုေလးငါးဆယ္ ေပါက္ေစ်းရွိပါတယ္၊  

အဲယားကြန္း မရွိ ဓါတ္ေလွကားမပါ အခန္းက်ဥ္းထဲ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္တလံုး 
စာပြဲတလံုး ခံုတလံုး တီဗီြစက္ မည္းမည္းတလံုး သို႔တည္းမဟုတ္ အခန္းေလး  
တခန္းထဲမွာ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ ေလးငါးေျခာက္လံုးထား က်ားက်ားမမ ေပါင္းအိပ္ၾက  
အဲဒီလို ေဟာ္တယ္မ်ိဳးေတြကသာ မ်ားလွပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေခတ္  
အြန္လိုင္းေခတ္ႀကီးမွာ တည္းခိုသူအႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္တာက အေကာင္းဆံုးပါ၊

ယူရို တရာ့ငါးဆယ္ ႏွစ္ရာေပး ၾကည့္မွ ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ အီဖယ္     (ဓါတ္ပံု မရငတ)

မန္းေရႊၿမိဳ႕သူက အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ရဲ႕ ေန႔ေန႔ညညအလွကို ခံစားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေမွ်ာ္စင္ကို  
လွမ္းျမင္ရပါတဲ့ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ငွားခဲ့တာမို႔ ေစ်းနည္းနည္းႀကီးတဲ့ ေဟာ္တယ္ပါ၊  

ရပ္ကြက္သန္႔ လမ္းသန္႔တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေတြက သန္႔တဲ့ ေနရာပါ၊ ေကာ္ဖီေလး 
တခြက္ ေလးငါးယူရို ဘီယာတခြက္ ကိုးယူရို ဆယ္ယူရို ေပးရတဲ့ ေနရာေတြပါ၊

ေဟာ္တယ္ေတြ ဘယ္ေဟာ္တယ္မ်ိဳးမဆို အြန္လိုင္း ရီဆာေဗးရွင္းလုပ္ရင္ ရပါတယ္၊ 
လြယ္ပါတယ္၊ အဲဒီလို ေဟာ္တယ္က သရီးစတားဆိုေပမယ့္ ေနရာေကာင္း ဗ်ဴးေကာင္း 
ဆိုေတာ့ ေစ်းက ေျမာက္ ပါတယ္၊ အဲ . . . ….... . ... ဒီ အခန္းမ်ိဳး လိုခ်င္ရင္ေတာ့
ေဟာ္တယ္ကို တိုက္ရိုက္ဖုန္းဆက္ေမးၿပီး ေျပာႏိုင္ဆိုႏိုင္မွ ေသခ်ာပါမယ္၊ 

အီဖယ္ျမက္ခင္းျပင္ကို ငါးမိနစ္လမ္းေလွ်ာက္ ေရာက္တဲ့ေနရာမ်ိဳးပါ၊ လိပ္စာေလး 
လိုခ်င္သပဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ရွာေဖြေပးႏိုင္ပါတယ္၊ တျခားေသာ
ေဟာ္တယ္ေတြမွာလည္း ဒီလို အခန္းမ်ိဳးေတြ ရွိမွာပါ၊ ဒီလိုေနရာမ်ိဳး တခါဖူးမွ် 
ကိုယ္တိုင္ မတည္းဘူး မခိုဖူးဘူး ဆိုေတာ့ ေသခ်ာေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ မသိပါဘူး၊

ေဟာ္တယ္က ဆယ့္တနာရီထြက္လာေတာ့ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ရွိရာကို  
လမ္းေလွ်ာက္ပါတယ္၊ ဘတ္စ္ကားေစာင့္စီးတာထက္ လမ္းေလွ်ာက္တာက ပါရီၿမိဳ႕အတြင္းမွာ  
ပိုျမန္တတ္ပါတယ္၊ ပါရီရဲ႕ သစ္ပင္ႀကီးေတြ အံု႔ဆိုင္းေနတဲ့ ရိပ္သာလမ္းမႀကီးေတြ အလွကို  
ခံစားရင္း မိမိကိုယ္ကိုလည္း ဆယ္လ္ဖီေလးဆြဲ ဓါတ္ပံုေလးရိုက္ မွတ္တမ္းတင္ရင္းနဲ႔ေပါ့၊

အီဖယ္ေပၚမွ ျမင္ရမယ့္ Champ de Mars              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

Champ de Mars အီဖယ္ ျမက္ခင္းျပင္ႀကီး ရွိရာသို႔ ငါးမိနစ္မွ်သာ လမ္းေလွ်ာက္ 

ရပါတယ္၊ လူဝီတို႔ နပိုလီယံတို႔ စစ္ေရးျပခဲ့ရာ ကြင္းျပင္ႀကီးေပ့ါ၊ အဲဒီ ျမက္ခင္းျပင္ႀကီး

ကေန အီဖယ္ကို ေနာက္ခံထားလို႔ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ေနရာပါ၊ တကီလိုမီတာ 
ရွည္တဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ႀကီး အတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ ရတာကိုက ၁၅ မိနစ္မွ် ၾကာပါတယ္၊ 
အကယ္၍ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ကို တက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခန္႔မွန္းခ်ိန္ သံုးနာရီမွ် ၾကာႏိုင္ပါတယ္၊ 
လူအုပ္စုမ်ား မွတ္တမ္းတင္အား ေကာင္းတာနဲ႔အမွ် အခ်ိန္ပိုေပးရမွာက အေသအခ်ာပါ၊ 

ဒီလို လာလည္တဲ့သူေတြကို အီဖယ္တက္တာတို႔ ျပတိုက္ထဲ ဝင္ၾကည့္တာမ်ိဳး 
တို႔ကို ေနာက္တေန႔မွ မနက္ေစာေစာပိုင္းမွာ သီးသန္႔ သူတို႔ဘာသာ တက္ေစ 
ပါတယ္၊ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ပထမဦးေန႔မွာ ေမာင္ရင္ငေတက ရထား စီးတတ္ဖို႔နဲ႔ 
သြားတတ္ လာတတ္ဖို႔ ကိုသာ ျပသေပးတာပါ၊ အီဖယ္ထိပ္မတက္ပါဘဲ
ေအာက္မွာသာ လမ္းေလွ်ာက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ရင္ တနာရီမွ် ၾကာတတ္ပါတယ္၊ 

အီဖယ္ကို လာလို႔ရတဲ့ ဘူတာလမ္းေၾကာင္းက ေလးေနရာေလာက္ ရွိတာမို႔ 
တေနရာနဲ႔ တေနရာက ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ အီဖယ္အလွ ရႈခင္းက မတူႏိုင္ပါဘူး၊ 
ၾကာျမင့္ခ်ိန္လည္း မတူႏိုင္ပါဘူး၊ ျမက္ခင္းျပင္က တေျပးညီ ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ အီဖယ္အလွ၊ 
Trocadéro ထရိုကာေဒရို ဘူတာကဆိုရင္ အေပၚစီး ျမင္ေတြ႔ ရတဲ့ အီဖယ္အလွ၊ 
Pont de Bir-Hakeim သို႔မဟုတ္ Pont de Passy တံတားဘက္က စဲန္းျမစ္ရိုးနဲ႔ 
အနားသတ္နဲ႔ အီဖယ္အလွ၊ ဘယ္လိုမွမတူညီႏိုင္ပါဘူး၊ အခ်ိန္ေပးႏိုင္မွသာ
ေလးဘက္ေလးတန္က အီဖယ္ရဲ႕ အလွကို ျမင္ေတြ႔ရမွာပါ၊

Champ de Mars                              (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒီျမက္ခင္းက်ယ္ႀကီးက ၿပီးခဲ့တဲ့ ဥေရာပဖလားယူရို ၂၀၁၆ ေဘာလံုးပြဲလို ပြဲႀကီးႀကီးေတြရွိတဲ့အခါ မ်ိဳးမွာ ပိတ္ကားႀကီးေတြေထာင္လို႔ ပရိတ္သတ္ ကိုးေသာင္းေလာက္ စုရံုးေရာက္ရွိ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကရာ ေနရာျဖစ္သလို ဒီကေန႔လိုမ်ိဳး ေႏြရာသီမွာလည္း ဝိုင္းဖြဲ႔ေသာက္ၾကစားၾကရာ ေခတၱ အပန္းေျဖစရာ ျမက္ခင္းျပင္ႀကီးတခုပါ၊
ေဆာင္းအခါမွာေတာ့ လာေရာက္သူ က်ဲပါးသြားသလို ျမက္ျပန္ေမြးခ်ိန္မို႔လို႔ ထိုင္သူမရွိ နတၱိျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္၊ 

ပါရီၿမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္မ်ားဟာ ဒီလိုမ်ိဳး ျမက္ခင္းေတြ ျမစ္ကမ္းနေဘးေတြ 
ရင္ျပင္က်ယ္ေတြ ပန္းျခံေတြလို လူစည္ကားရာ ေနရာေတြမွာ ဘာ မလုပ္ရဘူး 
ညာ မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ့ တင္းက်ပ္လွတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ထုတ္ထားဟန္ မတူပါဘူး၊ 
အလိုက္သင့္သာ ထိမ္းေက်ာင္းသြားတာကို ေတြ႔ျမင္ရေလ့ရွိပါတယ္၊ 

ဒီရာသီကေတာ့ လမ္းနေဘးမွာ လြတ္လပ္ေရးရ ပုလင္းေထာင္ခြင့္ 
ရွိတာမ်ိဳးမို႔ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို အားကစားသမားမ်ား အထူးႏွစ္သက္
ၾကပါတဲ့ ရာသီတခုသာပါ၊

ေမာင္ရင္ငေတ အပိုမေျပာပါ၊ ၾကံဳဖူးသူမ်ား သိၾကပါတယ္၊ ဘာမလုပ္ရ ညာမလုပ္ 
ရပါတဲ့ အမိန္႔အရ တိုင္းျပည္ေတြက ေရာက္လာသူတခ်ိဳ႕ အ့ံၾသၾကပါတယ္၊ 

အဲ …. ဒါေပမယ့္လည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္

ေနခ်င္ၾကတဲ့ တိုင္းျပည္မွာလည္း … .. . . . ….. ခုေတာ့

စည္းရိုးေတြၾကားက မလြတ္မလပ္ အီဖယ္ေျခရင္း           (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အခုတေခါက္ အီဖယ္ကိုေရာက္ေတာ့ ဒီလိုအတားအဆီးေတြ ကာရံထားတာကို
ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္၊ အီဖယ္ေျခရင္းကိုေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားမရတဲ့ 
အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္လာေနပါၿပီ၊ အီဖယ္ တင္လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ 

စဲန္းျမစ္ကမ္းနေဘးက Paris Plage ဆိုတဲ့ ေႏြရာသီကမ္းေျခ အပန္းေျဖဖို႔ 
အေပ်ာ္လာၾကတဲ့ေနရာမ်ိဳးေတြမွာေတာင္ အဝင္ဝမွာ လူစစ္ အိတ္စစ္ပစၥည္းစစ္တာမ်ိဳး 
လုပ္ေနပါၿပီ၊ ေနရာမ်ားစြာမွာပါ၊ ေနာင္ဆို အိမ္သာအဝင္မွာေတာင္ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတ သိနားလည္ခဲ့တဲ့ ျခံစည္းရိုးမကာတဲ့ လံုျခံဳလြတ္လပ္မႈမ်ိဳးကို 

ဂုဏ္ယူၾကရမယ့္ ေခတ္ကေန ကိုယ့္ဝန္း ကိုယ့္ျခံ ျမင့္ျမင့္ကာထားမွ လံုျခံဳမႈ 
ရၾကမယ့္ ေခတ္ကို ေနာက္ျပန္လို႔ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သြားေနပါၿပီ၊

အီဖယ္ေလးဘက္ေလးတန္းဟာ သံတိုင္အခ်ဳပ္ထဲသို႔ ေရာက္သြားရပါၿပီ၊ အီဖယ္ႀကီးကို
ေမြးဖြားခဲ့သူ မြန္ဆီယာ အီဖယ္ႀကီးကေတာ့ သူရဲ႕ သမီးေတာ္ သံမဏိေလဒီ ပ်က္ဆီး 
ၿပိဳက်သြားမွာထက္ လူသားေတြရဲ႕ အတၱႀကီးမႈကိုသာ ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ေနမွာပါ၊ လက္နက္ 
အာဏာ ေငြေၾကးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးၾကားမွာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈေတြ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈ
ေတြက ဓါးစာခံ ျဖစ္လာေနရတာကို အီဖယ္ႀကီး သိပါလိမ့္မယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ အီဖယ္ရဲ႕ နာၾကည္းငိုသံ တိုးတိုးေလး ၾကားခဲ့ရသလိုသာပါ၊

စည္းရိုးေတြၾကားက မလြတ္မလပ္ အီဖယ္ေျခရင္း          (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ မိတ္ေဆြႀကီး တိုက်ိဳၿမိဳ႕ေန ဦးေမာင္သန္းေဆြကေတာ့ 
ဤကဲ့သို႔ ေရးလာပါတယ္၊ ငိုရိပ္သန္းေနတဲ႕ ျမင္ကြင္းက ရင္နာစရာပါ …. …. .. 
လြပ္လပ္မႈေတြ ဆုံးရႈံးေလ်ာ့ပါးလာတဲ့ ပါရီဟာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာေတြ တန္ဘိုးေလ်ာ့ 
လာေနေၾကာင္း က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ကို ေျပာေနေလရဲ႕။ ပါတဲ့ ခင္ဗ်ာ၊ 

တရားခံအစစ္ လက္သည္အစစ္ကို . . . .... ရွာေဖြဖို႔ အားထုတ္သင့္ပါၿပီ လို႔သာ . ….၊

အဲသလိုေတြျဖစ္လာေတာ့ အမွန္အကန္ ခရီးသြားသူေတြအတြက္ အီဖယ္ေျခရင္းကေန 
အေပၚေမာ့ ၾကည့္ရတဲ့ အရသာေလးရဖို႔အေရး ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ ဖဲ့ေပးလိုက္ရပါၿပီ၊
ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာရလို႔ လူတိုင္းလိုလို စိတ္အေႏွာက္အယွက္လည္း ျဖစ္ရပါတယ္၊ 
အီဖယ္ေျခရင္းကို ေဘးကေန ဝိုက္ပတ္ရတာက ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းပိုေလွ်ာက္ရတာပါ၊

အီဖယ္ႀကီးရဲ႕ ငိုသံေတြ ဆက္လက္ မက်ယ္ေလာင္ပါေစနဲ႔ . . . .... 
ဆုေတာင္းရင္း . . . .. ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို ေရွာင္ကြင္းရင္း
ေရွ႕သို႔ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္၊

ထရိုကာေဒရို ေရပန္း                       (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အီဖယ္ထိပ္ မတက္ဘဲ ေအာက္ကေနသာ သြားမွာမို႔လို႔ ၃၂၄ မီတာ အျမင့္က

ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ ၿမိဳ႕ပါရီရဲ႕ အလွေတြကိုေတာ့ ေနာက္မွေရးပါမယ္၊ ျမက္ခင္းျပင္က
ေလွ်ာက္လာခဲ့တာမို႔ ထရိုကာေဒရို ကုန္းျမင့္ေပၚသို႔ စဲန္းျမစ္ကိုကူး လမ္း ဆက္ ေလွ်ာက္ရမွာပါ၊ 

အဲဒီ Pont d'Iéna ျမစ္ကူးတံတားေပၚကေရာ Jardins du Trocadéro ေရပန္းျမက္ခင္းျပင္ 
ကေရာ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္သူမ်ား အတြက္က ရိုက္ကြင္း ေကာင္းေကာင္းေတြသာပါ၊

Jardins du Trocadéro ေရပန္းျမက္ခင္းျပင္ကေတာ့ ေျခေညာင္းေျပ ေခတၱခဏ 
နားၾကသူေတြနဲ႔ စည္ကားပါတယ္၊ ေရပန္းဖြင့္ထားခ်ိန္ ေရပန္းေဖြးေဖြးၾကားက 
အီဖယ္ရဲ႕အလွကလည္း ျမင္ရသူေတြ အတြက္ လက္မလႊတ္စတမ္း မွတ္တမ္းတင္ 
ခ်င္စရာျဖစ္ေၾကာင္း လက္ေတြ႔ျမင္ဖူးသူေတြ ေထာက္ခံ ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္၊

Pont d'Iéna                 (ဓါတ္ပံု မရငတ)   

Pont d'Iéna တံတားက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀၀ ေက်ာ္က နပိုလီယံ စစ္ပြဲေတြ
ထဲက တပြဲျဖစ္တဲ့ Bataille d'Iéna (Jena) ကို အစြဲျပဳ မွည့္ေခၚထားတာပါ၊ 

၁၈၀၈ ခုႏွစ္မွာ စတင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဒီတံတား ဖြဲစည္းပံုက 
ထူးထူးျခားျခား မဟုတ္လွေပမယ့္ တံတားထိပ္ ျမင္းစီးေက်ာက္ရုပ္တု
ေလးရုပ္ကေတာ့ စိတ္ဝင္စားသူမ်ားအတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာပါ၊

တံတားေအာက္ေျခ တဘက္တခ်က္မွာေတာ့ စဲန္းျမစ္တြင္းသြား အပန္းေျဖ 
သေဘၤာဆိပ္  ႏွစ္ခုရွိေနတာရယ္ ထိုင္လို႔ေကာင္းလွတဲ့ေနရာ ျဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ 
ဧည့္ပရိသတ္စည္ကားရာ ေနရာတေနရာ ျဖစ္ပါတယ္၊ 

ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာက ခရီးသြားေတြသာအထိုင္မ်ားပါတယ္၊
ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ပါရီသား အမ်ားစုကေတာ့ ခပ္ၾကာၾကာ
ေအးေဆးစြာထိုင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္ရင္ ဒီေနရာကို လာေလ့ မရွိပါဘူး၊ 

(ဓါတ္ပံု မရငတ)

တံတားေအာက္ ေရျပင္စပ္ ေလွခါးထစ္ေလးမ်ားက ထိုင္ ေငးေမာခ်င္စရာပါ၊ 
အဲဒီလို ေနရာမ်ိဳးေလး ေတြရွိရာသို႔ ေရာက္လို႔ရွိရင္ ေမာပန္း၍ေျခေညာင္းလာတဲ့ 

လူတိုင္းလိုလို ခဏတျဖဳတ္ေလာက္ေတာ့ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္လိုက္ခ်င္ၾကတာက 
လူသေဘာမို႔လို႔ ပါရီၿမိဳ႕ကို လည္ပတ္တဲ့ခါ အဲလို အနားယူ ခ်ိန္ေတြကိုလည္း 

မထည့္မျဖစ္ ထည့္တြက္ၾကရပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို လာေနက်သူကေတာ့ ပါလာတဲ့ ေဖ်ာ္ရည္ေလး
ေတြထုတ္ အေမာေျဖ ထိုင္ျဖစ္ ေသာက္ျဖစ္ၾကတာ အျမဲလိုလိုသာပါ၊ 

ဒီလိုမွလည္း စဲန္းျမစ္ရဲ႕အလွ ပါရီရဲ႕အလွကို ခံစားခ်ိန္ ရမွာပါ၊

အဲလိုမဟုတ္ပါဘဲ ပါရီကိုေရာက္ၿပီးေရာ တက္သုတ္ရိုက္ ျပန္သြားၾက
သူေတြလည္း ရွိၾကပါလိမ့္မယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတ့ဆီသို႔ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကသူ
မ်ားကိုေတာ့ အဲသလို တက္သုတ္ရိုက္သမားေတြ မျဖစ္ေစလိုပါ၊ 

တေန႔ေလာက္ သို႔မဟုတ္ ေန႔ခ်င္းျပန္ ခရီးသြားလိုမ်ိဳးကိုေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ 
ပါရီ အႏွံ႔ ေနရာစံုေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္၍မရေပမယ့္ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္း
ေမာင္းႏွင္အားေၾကာင့္ အဓိက ေနရာေတြကို ေရာက္ေအာင္ေတာ့ ပို႔ေပးႏိုင္ေၾကာင္းပါ၊ 

အျပန္ခရီးမွာေတာ့ ဒဏ္ေၾကလိမ္း ေဆးေလးေတြေတာ့ 
လိုရမယ္ရ လိမ္းဖို႔ရန္ သယ္ေဆာင္လာၾကေစလိုေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား၊

Bateaux Promenades, Au Pied de la Tour Eiffel, Face au Trocadéro    (ဓါတ္ပံု မရငတ) 

စဲန္းျမစ္တြင္း သေဘၤာစီးလို႔ ကမ္းတဘက္တခ်က္က 
ပါရီၿမိဳ႕ရဲ႕ အလွကို ဇိမ္ခံၾကည့္ၾကသူေတြလည္း မ်ားလွပါတယ္၊

ျမစ္အတြင္းကေန ကမ္းနဖူးဘက္ကို ျပန္ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကလည္း 
အရသာ တမ်ိဳး ျဖစ္လို႔ ဒီလို သေဘၤာအေပ်ာ္စီးတဲ့ လုပ္ငန္းကလည္း 
တိုးရ္ရစ္ဇမ္ စီးပြားေရးမွာ မပါမျဖစ္ ပါဝင္လာခဲ့ ပါၿပီ၊ တနာရီၾကာ 
သေဘၤာစီးၿပီး စဲန္းျမစ္ ကမ္းအလွကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ ၁၅ ယူရိုခန္႔ ေပးရမွာပါ၊ 

ရွန္ပိန္ တခြက္ေလာက္ ဇိမ္ခံေသာက္ရင္း ခ်စ္သူနဲ႔ ညစာစားရင္း ဇိမ္ခံၾကည္ႏူး
ခ်င္ၾကရင္ေတာ့ တေယာက္ ယူရိုတရာေက်ာ္ေလာက္ အကုန္က်ခံႏိုင္ရင္ ျဖစ္ပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ ရွန္ပိန္မႀကိဳက္လို႔ အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြ ဇိမ္ခံခ်င္စိတ္ 
နည္းပါးလွတာမို႔ သိပ္စိတ္မဝင္စားမိရပါဘူး၊

လူစည္ကားတဲ့ ထရိုကာေဒရိုရင္ျပင္ ေလွကားထစ္မ်ား                (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ထရိုကာေဒရိုကုန္းျမင့္ရင္ျပင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေနာက္လွည့္ေအာက္ဖက္ကို
ၾကည့္လိုက္ရင္ အီဖယ္ ေမွ်ာ္စင္ႀကီးက ေအာက္အေတာ္နိမ့္နိမ့္မွာ က်န္ခဲ့တာကို
ေတြ႔ျမင္ရမွာပါ၊ ဒီ ရင္ျပင္ကလည္း အျမဲလို အျပည့္ပါ၊ ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ ဘယ္ဘက္
ေလွကားကို ျပင္ဆင္ေနလို႔ တျခမ္းပဲ့ရင္ျပင္ကေန အီဖယ္ႀကီးကို ျမင္ေတြ႔ရတာက 
တခုခုလိုေနသလိုပါ၊

ျမက္ခင္းျပင္ကေန ထရိုကာေဒရို ေမထရိုထိက ႏွစ္ ကီလိုမီတာနီးပါး ေဝးပါတယ္၊ 
အမ်ားအားျဖင့္က တည္းခိုရာကေန ေျမေအာက္ေမထရိုနဲ႔လာၿပီး ဒီရင္ျပင္ေပၚကေနမွ 
အီဖယ္ရွိရာသို႔ တေျဖးေျဖးဆင္း သြားတာက ျမင္ကြင္းကပိုလွပါတယ္၊ 

အခုလိုမ်ိဳး တခါတေလမွာ တည္းခိုရာေနရာက ျမက္ခင္းျပင္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္း
သင့္တာမ်ိဳးေၾကာင့္ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို သံုးရတဲ့အခါမွာ ကုန္းတက္လို႔ ပို၍
ေမာရသလို ရိုက္ကြင္း ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေန ပါတယ္၊ မတတ္သာတဲ့ အခါမွာမွ 
ဒီလမ္းေၾကာင္းကို အသံုးျပဳပါတယ္၊

ဘူတာထဲေရာက္လို႔ အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခန္႔မွန္းထားခ်ိန္ 
ေန႔လယ္ တခ်က္တီးကို ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ 

Trocadéro ဘူတာကေန ရထားစီးၿပီး ဆက္လက္ ခ်ီတက္ရမယ့္ 
အသင့္ေတာ္ဆံုး လမ္းေၾကာင္းက နပိုလီယံရဲ႕ ေအာင္ျမင္ေရး မုခ္ဦး 
Arc de Triomphe de l'Étoile ရွိရာဆီပါ၊ သိပ္ေတာ့ မေဝးပါဘူး၊

ၾကားႏွစ္ဘူတာ စီးရပါမယ္၊ ေမထရိုလိုင္း နံပတ္ေျခာက္ Charles de Gaulle Étoile 
ဂိတ္ဆံုးဘူတာမွာ ဆင္းၿပီး လမ္းညႊန္အတိုင္း အေပၚတက္သြားရင္ ေတြ႔ရပါၿပီ၊ 

အဲဒီ ေလးေဒါင့္ မုခ္ဦးႀကီးကို၊

Arc de Triomphe de l'Étoile (Triumphal Arch of the Star)   (ဓါတ္ပံု မရငတ)

"You will Return Home through Archs of Triumphe"

Battle of Austerlitz Victory 1805, Napoleon said to his Soldiers.

၁၈၀၅ ခုႏွစ္ Bataille d'Austerlitz ေအာ္စတာလဇ္တိုက္ပြဲကို
ေအာင္ပြဲခံၿပီး အျပန္မွာ စစ္ဘုရင္ႀကီး နပိုလီယံက အဲဒီလိုစကား  
သူရဲ႕စစ္သားေတြကို အားပါးတရ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္တဲ့၊ 

ေနာက္ပြဲေတြ ဆိုရင္ မင္းတို႔ အဲလိုေအာင္ပြဲေတြခံၿပီး ျပန္လာရင္ Arc de Triomphe 
ဒီ မုခ္ဦးႀကီးကေန ႀကိဳဆိုျခင္း ခံရမယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ့ေပမယ့္လည္း နပိုလီယံကိုယ္တိုင္  
ဒီ မုခ္ဦးႀကီး ေအာက္ကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္ ေအာင္ပြဲခံခြင့္ မရလိုက္ပါဘူး၊  

၁၈၂၁ ခုႏွစ္ သူေသဆံုးခဲ့ၿပီး အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ခန္႔အၾကာ ၁၈၄၀ ခုႏွစ္မွ သူရဲ႕ ဝိညဥ္မဲ့ ကုိယ္ခႏၶာႀကီးကေတာ့ အဲဒီ ေအာင္ပြဲခံမုခ္ဦးေအာက္က ျဖတ္သန္းခြင့္ရခဲ့ပါတယ္၊

နပိုလီယံႀကီးရဲ႕ ဒုတိယအႀကိမ္ မဂၤလာပြဲ Marie-Louise d'Autriche မင္းသမီးနဲ႔ယူတဲ့ 
အခမ္းအနား ၁၈၁၀ ခုႏွစ္မွာ ျပဳလုပ္ေတာ့ မၿပီးေသးတဲ့ မုခ္ဦးႀကီးကို သစ္သားထည္ေတြနဲ႔ ပံုစံတူ ရြယ္တူ ျပဳလုပ္ ေစၿပီး အာသာေျပ အခမ္းအနားတခု ျပဳလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္တဲ့၊ 

တကယ့္ကို သနားစရာေကာင္းပါတဲ့ ဧကရာဇ္မင္းႀကီး နပိုလီယံလို႔သာ
ေမာင္ရင္ငေတ လိုက္ရွာဖတ္ရင္း ေတြးမိရပါတယ္၊

၁၈၀၆ ခုႏွစ္မွာ နပိုလီယံ ဘိုနာပတ္က အဲဒီ မုခ္ဦးႀကီးကို စတင္  
တည္ေဆာက္ေစခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ ဥေရာပ တခြင္မွာ ေအာင္ပြဲေတြ 
အလီလီ ရခဲ့ေပမယ့္ ဒီမုုခ္ဦးႀကီးကိုေတာ့ လက္စမသတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး၊  

အျမင့္မီတာ ငါးဆယ္တိတိရွိတဲ့ အျဖဴေရာင္ ေက်ာက္သားေတြနဲ႔ အတိၿပီးတဲ့ 
ဒီ မုခ္ဦးႀကီးကို ၁၈၃၆ ခုႏွစ္ Louis-Philippe Ier ဘုရင္လက္ထက္က်မွသာ  
လက္စသတ္ တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊

အီဖယ္ မီတာ ၃၀၀ အျမင့္ကေန လွမ္းျမင္ရပါတဲ့ ေအာင္ပြဲခံမုခ္ဦး (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေလွကား ၂၈၄ ထစ္ကိုအေမာခံၿပီးတက္လို႔ မုခ္ဦးထိပ္ေပၚကေန ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ရယ္ ေရွာင္ေဇလီေဇလမ္းမရယ္အပါအဝင္ ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ ရႈခင္းနဲ႔ 
အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ အျမင့္မီတာ သံုးရာက  အေပၚစီး ျမင္ေတြ႔ရမယ့္ Arc de Triomphe 
မုခ္ဦးရဲ႕ ရႈခင္းေတြကေတာ့ တူညီႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊

ထုႀကီးထည္ႀကီ ေအာင္ပြဲခံမုခ္ဦး             (ဓါတ္ပံု မရငတ)

အဲဒီ မုခ္ဦးေျခရင္း ရင္ျပင္ အဝိုင္းႀကီးသို႔ ေရာက္ၿပီး မုခ္ဦးႀကီးကို 
ေမာ့ၾကည္လိုက္ေတာ့မွ ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားျခင္းကို သတိထားမိႏိုင္မွာပါ၊  

နပိုလီယံႀကီးရဲ႕ ႀကီးမားခန္႔ျငားလွတဲ့ ၾကံရြယ္ခ်က္ကို ေတြးမိရေလေတာ့ ဘယ္ေလာက္ 
အၾကံဉာဏ္ ႀကီးခဲ့ႀကီးခဲ့ ခံစားခြင့္ရွိၾကမွသာ ခံစားၾကရမွာကို ေတြးမိေနပါ ေတာ့တယ္၊  

တဆက္တည္းမွာ ေတြးမိရတာက အဲဒီ Arc de Triomphe မုခ္ဦးႀကီးတည္ရွိရာ 
Place de l’Étoile အဝိုင္းႀကီးက်ယ္ႀကီးကို ဖန္တီးခဲ့တာက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း 
သံုးရာ့ငါးဆယ္ခန္႔က ၁၆၇၀ ခုႏွစ္မ်ားကလို႔ ဆိုၾကပါတယ္၊  

အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ဘယ္လိုရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ အဲေလာက္က်ယ္တဲ့ အဝိုင္း ႀကီးကို ေနရာေပး ဖန္တီးခဲ့ၾကသလဲ ... …… ... သို႔တည္းမဟုတ္ ေနွာင္းလူေတြလက္ထက္မွာ ဒီလို အဝိုင္း ကြက္လပ္ႀကီးကို ဒီအတိုင္း ဘာလို႔ထားခဲ့ၾကသလဲ  .. …….. စဥ္းစားစရာပါ၊  

ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ဒီ အဝိုင္းထိပ္က အိမ္ခန္းတခန္း ေပါက္ေစ်း မေျပာပါနဲ႔၊  

တစ္ စတုရန္းမီတာ ပတ္လည္ရဲ႕ တန္ဖိုးက ယူရိုေငြ တေသာင္းခြဲ ႏွစ္ေသာင္း
ကေန ႀကိဳက္ေစ်းေခၚ ကစားႏိုင္တဲ့အဆင့္ ေရာက္ေနလို႔ပါ ခင္ဗ်ာ၊

ေမာင္ရင္ငေတသာ ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ ေနရာေတြကို သိမ္း အထပ္ျမင့္ႀကီးေတြ ေဆာက္  
ေရာင္းစားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိတာ ေရာက္ခဲ့တဲ့ အခါတိုင္းလိုလို အႀကိမ္ႀကိမ္ေပ့ါ ခင္ဗ်ား၊

မုခ္ဦးထိပ္က ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ Avenue des Champs-Élysées  (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ဓါတ္ေလွကားမရွိတဲ့ ေလွကား ၂၈၄ ထစ္ကို နင္းတက္ခ်င္ရင္ေတာ့ 
၁၂ ယူရို က်သင့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အခ်ိန္ တနာရီခန္႔ေတာ့ ေပးရမွာ ျဖစ္ၿပီး 
အဲဒီ မုခ္ဦးႀကီးေပၚကေန Avenue des Champs-Élysées ေရွာင္ေဇလီေဇ 
လမ္းမႀကီး အပါအဝင္ ရိပ္သာလမ္းမႀကီး ၁၂ လမ္းက ပါရီၿမိဳ႕တခြင္ အရပ္
ဆယ့္ႏွစ္ မ်က္ႏွာသို႔ ျဖာထြက္သြားတာကို မ်က္ေစ့တဆံုးေတြ႔ျမင္ရမွာပါ၊ 

ေျခေညာင္းခံလို႔ တက္ၾကည့္သူေတြ အားလံုးလိုလို ေရွာင္ေဇလီေဇရဲ႕
အလွကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္ေတြ႔ခြင့္ရပါလို ေက်နပ္သြားတတ္ ၾကပါတယ္၊  

အီဖယ္တက္ဖို႔ ဦးစားေပးသူေတြမ်ားလို႔ အခ်ိန္ပိုသမားေတြသာ တက္ေလ့
ရွိၾကပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတေတာင္မွ ပါရီ လာတဲ့သူေတြကို အတင္းဆြယ္ၿပီး တက္ခဲ့မိလို႔ ႏွစ္ေခါက္တည္းမွ်သာ ေရာက္ခဲ့ဖူးပါေသးတယ္၊ 

ေလွကားတထစ္ကို ေလးျပားေက်ာ္ေက်ာ္မွ်က်သင့္လို႔ အီဖယ္ထက္ေတာ့ ေစ်းႀကီးပါတယ္၊ 

အီဖယ္ႀကီးက ေလွကားထစ္ေပါင္း ၁၇၁၀ ထစ္ရွိၿပီး ထိပ္အထိမွ ၁၇ ယူရိုသာ ေပး 
ရတာျဖစ္လို႔ တထစ္တထစ္ကိုမွ တျပားခန္႔သာ ေပးရတာၾကာင့္ ပို၍ တန္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ၊

Avenue des Champs-Élysées            (ဓါတ္ပံု မရငတ)   

ၾကယ္တပြင့္သ႑န္ဆံုေတြ႔ၾကတဲ့ ၁၂ လမ္းေသာ လမ္းမႀကီးမ်ားထဲမွာေတာ့ 
ေရွာင္ေဇလီေဇက ပိုမို နာမည္ႀကီးပါတယ္၊ တျခားေသာလမ္း ဆယ့္တလမ္းရဲ႕  
လမ္းအမည္မ်ားကို ေမာင္ရင္ငေတ ေသခ်ာ မမွတ္မိတာကေတာ့ ညံ့ရာမက်
ေလာက္ပါဘူး၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း မသိၾကတာမို႔ပါ၊

အီဖယ္ကေန ေန႔လယ္တနာရီကထြက္လာခဲ့တာ ဒီမုခ္ဦးႀကီးေအာက္ေျခ 
ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ အၿပီး ေရွာင္ေဇလီေဇလမ္းေပၚေလွ်ာက္ရင္း သတိရလို႔  
နာရီၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ႏွစ္နာရီခြဲခါနီး ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ 

လာလည္တဲ့သူေရာ လိုက္ပို႔သူပါ အူေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေနၿပီမို႔ 
ဒီနာမည္ႀကီး ရိပ္သာလမ္းမႀကီးက ဆိုင္တဆိုင္မွာသာစားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္၊
ေရွာင္ေဇလီေဇလမ္းမႀကီးေပၚက နီးစပ္ရာ ယူရိုပီယမ္ ဆိုင္တဆိုင္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကပါတယ္၊ 

အေကာင္းစားလား ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ ဆိုင္လားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး၊
ေစ်းကေတာ့ အနိမ့္ဆံုး မီႏူးက အေအးတခြက္ အသားဟင္းတခြက္ကို 
အစိတ္ေလာက္ ေပးရပါတယ္၊ 

လစ္တဲလ္အိႏၵိယတို႔ ခ်ိဳင္းနားေတာင္းတို႔သြားစားမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားၾကေသာ္လည္း

ေနာက္ဆက္ရမယ့္ လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးစဥ္ကလည္း ရွိေသးတာမို႔ ထိုင္ရၿပီးေရာ
နားရၿပီးေရာ အခ်ိန္ မကုန္ေအာင္ ပိုက္ဆံပို၍ အကုန္ခံလိုက္ၾကရျခင္းေပ့ါေလ၊

ခပ္ျမန္ျမန္ဝင္ ဗိုက္ျဖည့္အၿပီးထြက္ေတာ့ သံုးနာရီေက်ာ္ပါၿပီ၊ ဒီလမ္းမႀကီး
ေရာက္မွေတာ့ မေလွ်ာက္  မျဖစ္ အနည္းဆံုးေတာ့ George V၊ ေလွ်ာက္ႏိုင္မယ္ 
ဆိုခဲ့ရင္ Franklin D. Roosevelt ဘူတာအထိ ေလွ်ာက္ၾကသူေတြ မ်ားပါတယ္၊ 

အဲဒီဘူတာႏွစ္ခုစလံုးက ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါရီေမထရို ေခတ္အစက တည္ရွိလာတဲ့ 
ဘူတာႏွစ္ခုပါ၊ ေမထရို အမွတ္ (တစ္) လိုင္းေပၚက အေရးႀကီးတဲ့ ဘူတာႏွစ္ခုေပ့ါ၊

Avenue des Champs-Élysées           (ဓါတ္ပံု မရငတ)   

စားေသာက္အၿပီးထြက္လာခဲ့ၾကေတာ့ လာလည္သူ မန္းေရႊၿမိဳ႕သူတို႔က 
နာမည္ႀကီး Louis Vuitton လူဝီဗီြတြန္ဆိုင္ဘက္ကို ထြက္သြားၾကပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ ဗိုက္ေလးေလးနဲ႔ စီးကရက္ တလိပ္ထုတ္လို႔ဖြာရင္း
ေရွာင္ေဇလီေဇ တဘက္တခ်က္ မီတာႏွစ္ဆယ္က်ယ္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ
ေတြ႔ျမင္ရတဲ့ အေရာင္အေသြးစံု လူေတြလူေတြကို ေငးေမာၾကည့္ရင္းနဲ႔ေပ့ါ၊  

တကယ္ကို အေရာင္စံု အေသြးစံုၾကတဲ့ ေလာကလူသားေတြ ဒီလမ္းမႀကီးေပၚ
မခ်ိန္းမျပဳ တခ်ိန္တည္းတၿပိဳင္တည္း စုရံုးလို႔ ေရာက္ရွိလာၾက၊ 
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မႏႈတ္မဆက္မသိမျပဳ တိုးေခြ႔လို႔ ျဖတ္ေက်ာ္၍
သြားခဲ့ၾက၊ တေယာက္ရဲ႕မွတ္တမ္းထဲ တေယာက္မ်က္ႏွာ ပါသြားခဲ့ၾက၊ 
ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္တန္လာရင္ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေလွ်ာက္ ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စားၾက၊ 

သဘာဝႀကီးကေတာ့ ေမွာင္ၿပီးရင္ လင္းမယ္ လင္းၿပီးရင္ ေမွာင္မယ္၊ 
အဲဒီေလာက္သာပါ၊ 

စီးကရက္ကေလးဖြာရင္း လူလိႈင္းလံုးေတြၾကား အေတြးပြားေကာင္း
ေနရာက လိုက္ပို႔ရမယ့္သူေတြ ျပန္ေရာက္လာလို႔ တေန႔တာ ခရီးကို 
အခ်ိန္ရွိခိုက္ ေရွ႕ဆက္လိုက္ပါ ဦးမယ္၊ 

နာရီက သံုးနာရီခြဲပါ၊ ဘယ္ကိုဆက္သြားရရင္ ေကာင္းမလဲ သင့္ေတာ္
မလဲလို႔ စဥ္းစားၾကၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၾကေသးရင္ ေတာင္ေပၚ
ဘုရားေက်ာင္းသို႔ သြားမယ္ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္၊

အမွန္တကယ္ကေတာ့ အီဖယ္နဲ႔ ေရွာင္ေဇလီေဇ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးရင္
ေတာင္ေပၚ ဘုရားေက်ာင္းကို မသြားသင့္ေတာ့ပါဘူး၊

ေတာင္ေပၚ ဘုရားေက်ာင္းရွိရာ Montmartre ေတာင္ကုန္း
တဝိုက္ကလည္း အခ်ိန္ေပး လမ္းအေတာ္ေလး ေလွ်ာက္ရပါတယ္၊ 
ဝါသနာပါရင္ ေလ့လာခ်င္စရာေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားရွိတဲ့ေနရာပါ၊ 

၁၈၀၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားကစၿပီး အေတြးအေခၚသစ္မ်ားနဲ႔ စာေပ
အႏုပညာသစ္မ်ားရဲ႕ ဘူမိနက္သန္ ေနရာပါ၊ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ရင္
ေပးႏိုင္သလို ဝါသနာအေျခခံရွိရင္ ရွိသလို စိတ္ဝင္စားဘြယ္ရာ
ေနရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ေနရာပါ၊ သမိုင္းထဲကလူသားမ်ား ဘဝထဲက
လူသားမ်ား ျဖတ္ သန္းသြားတဲ့ ေနရာပါ၊ 

ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပး လမ္းေလွ်ာက္တတ္ရလို႔

လန္းလန္းဆန္းဆန္းရွိခ်ိန္ အားျပည့္ေနခ်ိန္သြားရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္၊

ဒါေပမယ့္ မနက္ဖန္မနက္မွာ ပါရီၿမိဳ႕ျပင္က ဗားဆိုင္းနန္းေတာ္ကိုလည္း

သြားခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာ့ အပင္ပန္းခံ ေတာင္ေပၚခရီးစဥ္ ထည့္လိုက္ရျခင္းပါ၊ 

ပံုမွန္ဆိုရင္ ႏွစ္ရက္ခြဲသံုးရက္အတြင္းမွာ ဗားဆိုင္းခရီးထည့္ရင္ အခ်ိန္က်ပ္ပါၿပီ၊

သံုးရက္ျပည့္ခရီးေတာင္မွ ဗားဆိုင္းကို (မနက္ ကိုး ညေန သံုး) အခ်ိန္ေပးရလို႔ သိပ္မသြားျဖစ္ပါဘူး၊

အဲလို ဗားဆိုင္းကို သြားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ပထမရက္မွာတင္ ေတာင္ေပၚကိုတက္ဖို႔ 
အစီအစဥ္ထည့္ ဆြဲရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါ၊ ေတာင္ေပၚကိုေတာ့ အျပည့္လည္ခ်ိန္ 
ဘယ္ရပါေတာ့မလဲ၊ လာလည္သူရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈ အေပၚ မူတည္လို႔ ခ်န္သင့္တာခ်န္
ျပသတာျပ လုပ္ရတာေပ့ါ၊

ေရွာင္ေဇလီေဇရိပ္သာ လမ္းမႀကီး      (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ညေန သံုးနာရီေလးဆယ္မွာ ေမာင္ရင္ငေတတို႔
ေတာင္ေပၚဘုရားေက်ာင္းကို သြားတဲ့ ေမထရိုလိုင္း 
အမွတ္ (ႏွစ္) ေပၚေရာက္ပါၿပီ၊  . . . .. . . . ….. ... . . … ….. 

စာမ်က္ႏွာေတြ မ်ားေနလို႔ ဒီေနရာမွာ ေခတၱနားပါ့မယ္၊ 
ပါရီၿမိဳ႕မွာ တေန႔တာ ပထမေန႔ (ဒုတိယပိုင္း) ကို ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတ ၁၇၀၈၂၀၁၆