** * Koh Larn သို႔မဟုတ္ ပတၱရာရဲ႕ လွပတဲ့ကၽြန္း * **

မိတ္အင္ထိုင္းလန္း (ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အလြမ္း)

Koh Larn သို႔မဟုတ္ ပတၱရာရဲ႕ လွပတဲ့ကၽြန္း

ပတၱရားကမ္းေျခမွသည္                (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ပတၱရာကမ္းေျခကေတာ့ ကမၻာေက်ာ္ပါတယ္၊ လူတိုင္းသိတဲ့ အမည္တခုပါ၊

လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကာလမ်ားဆီက ေမာင္ရင္ငေတ ေခတၱခဏ ခိုေအာင္းခဲ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ ဖူးရာေနရာ ျဖစ္ခဲ့လို႔လည္း စိတ္ထဲမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ 
ရွိရာ ေနရာတေနရာပါ၊

ပတၱရား ကမ္းေျခ အေၾကာင္းေတာ့ လူသိမ်ားၿပီးသားမို႔လို႔ ဒီေနရာမွာ 
အပ္ေၾကာင္းထပ္ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး၊ ေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တဲ့ ကမ္းေျခ
လမ္းမႀကီးေဘး ပတၱရားသဲေသာင္ျပင္တေလွ်ာက္ ပ်င္းရိေလးတြဲစြာနဲ႔ ကုန္ဆံုးခဲ့ရတာေတြ ကိုလည္း ျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ 

အဲဒီတုန္းက အလုပ္ခ်ိန္ ညေနပိုင္း ၆ နာရီက ၁၁ နာရီေလာက္သာ လုပ္ရတာပါ၊ 
ဒါေတာင္ ေန႔တိုင္းမဟုတ္ပါဘူး၊ မနက္ခင္း ပိုင္းေတြဆို အားေနတာ မ်ားပါတယ္၊ 
အားအားရွိ ကမ္းေျခတေလွ်ာက္ အစုန္အဆန္ လမ္းေလွ်ာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ရတာပါ၊ 

အခုေခတ္လို ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြက ဘာမွမရွိဘူးေလ၊ အင္တာနက္ေတြ

ဝိုင္ဖိုင္ေတြ စမတ္ဖံုးဆိုတာေတြ မေျပာပါနဲ႔ ေရႊျပည္ေတာ္သို႔ အလြမ္းေျပ 
ဖုန္းဆက္ခ်င္တာေတာင္မွ လမ္းေဘး တယ္လီဖုန္းရံုေတြက ေျပာလို႔မရေသးတဲ့ ေခတ္ပါ၊ 

အဲဒီတုန္းက ထိုင္လို႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့တဲ့ ငါးကင္အသားကင္ဆိုင္နေဘးက ခံုတန္းလွ်ားေလးလည္း 

ရွိလိမ့္မယ္ မထင္မိေတာ့ပါဘူး၊ အဲဒီဆိုင္ ပိုင္ရွင္ (ထင္မိရတာပါ) ယပက္လက္မေလးလည္း အခုေတာ့ ယပက္လက္မႀကီး ျဖစ္ေနၿပီေပ့ါ ေနာ္၊

ၾကံဖန္လို႔ လြမ္းခ်င္းခ်ပါတယ္ ဆိုၿပီး ေမာင္ရင္ငေတကို အျပစ္တင္ေတာ္ မမူၾကပါနဲ႔ ခင္ဗ်ာ၊ 
အလြမ္းဆိုတာ သန္႔ရွင္းပါတယ္၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း လြမ္းတာပါ၊ အာဃာတေတြ မုန္းတီးမႈေတြနဲ႔ လြမ္းရျခင္း မဟုတ္ပါဘူး၊ လက္စားေခ်မႈေတြ သင္ပုန္းေခ်မႈေတြ ဆိုတာကလည္း 
ေမာင္ရင္ငေတမွာ မရွိပါဘူး၊  ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ငယ္ဘဝကို ႀကီးလာလို႔ ႀကီးလြမ္း လြမ္းတာပါ၊ 
ရိုးသားစြာနဲ႔ လြမ္းတာပါ၊ ဒါပါပဲ၊

ခို႔လန္ကၽြန္းသို႔                (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေမာင္ရင္ငေတ ေရးခ်င္တာ အခုတေခါက္ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ပတၱရာကမ္းေျခနဲ႔ အနီးဆံုးက 
လွပတဲ့ကၽြန္း သို႔မဟုတ္ Koh Larn အမည္ရ ကၽြန္းေလး တကၽြန္းပါ၊ စတုရန္းမိုင္ ၂ မိုင္ 
သာသာ က်ယ္တဲ့ ဒီကၽြန္း ကေလးက အခုအခါမွာေတာ့ ပတၱရာ ေရာက္လာသူတိုင္းလိုလို 
သြားျဖစ္ၾကတဲ့ ကၽြန္းတကၽြန္းပါ၊

သြားေရးလာေရး လြယ္ကူလာတာကိုး၊ ဟိုအရင္တုန္းက အဲဒီ ကၽြန္းေလးရွိရာကို
ေမာင္ရင္ငေတတို႔ စီစဥ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတ ခိုေအာင္းခဲ့ဖူးတဲ့ ကပြဲရံုက 
ပတၱရာမွာ အေတာ္နာမည္ႀကီးတဲ့ထဲ ပါပါတယ္၊ 

ကပြဲရံုႀကီးအျပင္ စားေသာက္ဆိုင္ရယ္ ႏိုက္ကလပ္ဘားလည္း ရွိပါတယ္၊ ကပြဲရံု နာမည္ ေပးထားတာကိုက စပိန္အမည္ပါ၊ (မူရင္း အာရဘီစကားမွာေတာ့ နန္းေတာ္လို႔ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္) ဝန္ထမ္းကလည္း အေတာ္မ်ားပါတယ္၊ ေလးငါးရာမက ရွိပါတယ္၊  
ေမာင္ရင္ငေတနဲ႔ ရင္းနွီးသူေတြ တိုင္ပင္ၾကၿပီး အဲဒီ ကၽြန္းကေလးဆီကို သြားလည္ပတ္ၾကဖို႔ 
စီစဥ္ခဲ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔ မေရာက္ဖူးခဲ့ရပါဘူး၊ သြားဖို႔ ေမာ္ေတာ္ ငွားမရခဲ့တာ 
အစဥ္မေျပ ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းထဲက တေၾကာင္းပါ၊

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာ ေျခာက္ရက္ေန႔ကေတာ့ မေရာက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ပတၱရာကို
ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္၊ အဲဒီမွာ ေမာင္ရင္ငေတ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ 
Koh Larn ကူးတဲ့ ကူးတို႔ ဆိပ္ကို ပတၱရာေျမ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ 
ေရာက္သြားခဲ့လို႔ ကၽြန္းကေလးဆီသို႔ သြားဖို႔ ခ်က္ခ်င္း ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ၊ 

တကယ္ေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ့ ၂၀၁၄ ထိုင္း ခရီးစဥ္မွာ သြားမယ့္ လမ္းေၾကာင္းေတြက မ်ားျပားလြန္းလွလို႔ ပတၱရာခရီးကို ေန႔ခ်င္းျပန္သာသြားဖို႔ အခ်ိန္ေပးထားတာပါ၊ ဒါေပမယ့္လို႔ 
အဲဒီကၽြန္းကေလးကို သြားခ်င္လြန္းေတာ့ ပတၱရာကိုေတာင္ ေသခ်ာမလည္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး၊

ဘတ္ သံုးဆယ္တန္ သေဘၤာစီးျခင္း    (ဓါတ္ပံု မရငတ)

ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ၾကား စီးရမယ့္ ဒီသေဘၤာ ခရီးစဥ္ရဲ႕ ေစ်းႏႈန္းကလည္း ကမၻာေပၚမွာ 
အခ်ိဳသာဆံုး ေျပာရင္ရႏိုင္မွာပါ၊ တေယာက္ ဘတ္သံုးဆယ္ တေဒၚလာ မရွိပါဘူး၊ 
ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ဘတ္စ္ကားခ ေျမေအာက္ရထားခ လက္မွတ္တေစာင္ ႏွစ္ယူရိုခန္႔ 
ေပးစီးရပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီလို သာယာ  လွပတဲ့ ပင္လယ္ရယ္ သန္႔ရွင္းတဲ့ 
ပင္လယ္ေလရႈရမယ့္ ခရီးစဥ္ကို ေမာင္ရင္ငေတ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး လက္လြတ္ခံႏိုင္ပါ့မလဲေလ၊  
 အဲဒါနဲ႔ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ အခုေတာ့ တႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ၊ အမွတ္တရပါ၊

အဲဒီ ကၽြန္းေလးက ဘာမွက်ယ္လွတာ မဟုတ္သလို ထူးထူးျခားျခားလည္း ဘာမွမရွိပါဘူး၊  ပတၱရား ကမ္းေျခလိုေတာ့ မြန္းက်ပ္မႈ မရွိပါဘူး၊ ပင္လယ္ရဲ႕ အရသာကို ပို၍ ခံစားရမိပါတယ္၊ မီတာ ႏွစ္ရာ ျမင့္တဲ့ ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာေတာ့ ေစတီတဆူ ရွိပါတယ္၊ 

ေမာင္ရင္ငေတ ေရာက္ခဲ့တဲ့ေန႔ကေတာ့ လာလည္ၾကသူ အေတာ္မ်ားပါတယ္၊ 
ကမ္းေျခတေလွ်ာက္ အျပည့္ပါ၊ စားေသာက္ဖြယ္ရာဆိုင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္၊ ေစ်းလည္း 
အေတာ္ေလး သက္သာပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတအတြက္ကေတာ့ ဘုရားပြဲေပ့ါ ခင္ဗ်ာ၊ 

ထိုင္းမိတ္ လီယို ဗူးေလးဖြင့္ တငံုေမာ့လိုက္ မွာထားတဲ့ ငါးကင္ရယ္ ပုဇြန္ကင္ တဖဲ့ဖဲ့ 
ကိုက္လိုက္ရယ္ေပ့ါ၊ အမွန္ေျပာရရင္ အဲသေလာက္ႀကီးတဲ့ ပုဇြန္ကို ဥေရာပမွာ ေစ်းေခါင္ခိုက္

ေနတာမို႔လို႔ ေမာင္ရင္ငေတလို လက္ေၾကာမတင္းတဲ့ ေကာင္မ်ိဳး မစားႏိုင္တာ ၾကာေပါ့ဗ်ာ၊ ထိုင္းျပန္ေရာက္ထဲက ဆိုပါေတာ့၊ ထိုင္းကိုလြမ္းတာ ဒါလည္း ပါတာေပ့ါ၊

ဒီ အေနာက္တိုင္းက ႏိုင္ငံႀကီးသား လူျဖဴလူလည္ေတြ အေရွ႕တိုင္း အထူးသျဖင့္ 
အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား ေရာက္လာၿပီးၾကရင္ ေမာင္ႀကီးမျပန္ႏိုင္ ျဖစ္ၾကတာ အဲဒါအေၾကာင္းက 
တခ်က္ေပ့ါဗ်ာ၊ ေနာက္ထပ္ အခ်က္ေတြေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ေရးမျပခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ 
အားလံုး သိၾကမွာပါ၊

တႏွစ္ျပည့္မွ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဆီသို႔ ပတၱရာအလြမ္း မွတ္တမ္း ေရးလိုက္ရပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတ ၀၆၁၂၂၀၁၅

ေမာင္ရင္ငေတ ၀၆၁၂၂၀၁၅